Π.Α.Ο. Ηρακλής Ξυλοκάστρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: μεγάλη προσθήκη Οπτική επεξεργασία: Άλλαξε |
||
Γραμμή 47:
}}
Ο '''Π.Α.Ο. Ηρακλής Ξυλοκάστρου 1928''' (“ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΗΡΑΚΛΗΣ ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ”) ιδρύθηκε το 1928 και δεν έπαψε να λειτουργεί έως σήμερα, διατηρώντας τη δραστηριότητα του ακόμα και κατά την περίοδο της κατοχής. Πρόκειται για έναν από τους γηραιότερους εν ενεργεία ποδοσφαιρικούς συλλόγους στην Ελλάδα με τεράστια ιστορία και συνεχή παρουσία σε τοπικό αλλά και εθνικό επίπεδο, εκπροσωπώντας μάλιστα μία μικρή πλυθυσμιακά πόλη όπως το [[Ξυλόκαστρο]] σε σύγκριση με άλλους συλλόγους που διασώζονται μέχρι σήμερα στο πανελλήνιο.
Από την ίδρυσή του ο Ηρακλής και κατά την τότε εγγραφή του στην Ε.Π.Ο διατηρεί τον αριθμό μητρώου 235, αλλά οι περισσότεροι σύλλογοι που προηγήθηκαν στα μητρώα αυτά έχουν πάψει να λειτουργουν.
== Ιστορία ==
Ανάμεσα σε αυτούς που ίδρυσαν τον Π.Α.Ο. ΞΥΛΟΚΑΣΤΡΟΥ “ΗΡΑΚΛΗΣ” ήταν ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Αλογογιάννης, ο δημοσιογράφος Σπύρος Τριανταφύλλου, ο δικηγόρος Μίμης Γιαννόπουλος, ο Νίκος Τσοκάρης, ο Νίκος Αντωνόπουλος, ο Σωτήρης Παύλου κ.α.
Την πρώτη θρυλική ενδεκάδα του Ηρακλή που αγωνιζόταν σε φιλικούς αγώνες με ομάδες της περιοχής σε σύστημα 2-2-1-5, την αποτελούσαν οι: Σταύρος Σαμαρτζής (τερματοφύλακας), Δημήτρης και Θανάσης Μυλωνάς (μπακ), Γιάννης και Ηρακλής Μαργαρίτης (χαφ), Ιωάννης Μπασιώτης (σέντερ-χαφ), Άγγελος Φραντζής, Σταύρος Τσοκάρης, Τάκης Σκέντζος, Βασίλης Μάρκελλος, Σπύρος Ματσούκας (επίθεση).
Στα τέλη της δεκαετίας του ’30 και μέχρι την έναρξη του πολέμου, τη φανέλα του Ηρακλή τίμησαν οι Άγγελος Στίκας, Στάθης Τσάμης, Νίκος Μαργαρίτης, Ανδρέας Κλουτσινιώτης, Μίμης Μάστελλος, Σταύρος Λυμπερίδης, Βλάσης Δεμερούτης, Πέτρος Δέμης, Ζήσης Χατζόπουλος, Χριστόφορος Φίλης, Κων/νος Κωνσταντινίδης, Ιωάννης Μαλιαρός, Σπύρος Πουγκιάλης, Ιωάννης Ματσούκας κ.α. Αντίπαλες ομάδες τότε ήταν οι Αχιλλέας Κορίνθου, Άρης Κορίνθου, Πέλοπας Κιάτου, Παναιγιάλειος, Πανναυπλιακός κ.α.
Πριν από τον βομβαρδισμό του Ξυλοκάστρου τον Απρίλη του 1941 από τους Γερμανούς, ο Ηρακλής αγωνίζεται και με ομάδες από τα Αγγλικά στρατεύματα που επιτηρούν την περιοχή σε αγώνες που παρακολουθούνται από χίλιους και πλέον φιλάθλους. Μετά την ολοκλήρωση του πολέμου η ομάδα συμμετέχει και πρωταγωνιστεί στο πρωτάθλημα Αργολιδοκορινθίας, με παίκτες όπως οι Πανουτσόπουλος, Αλογογιάννης, Χρήστου, Μουρίκης, Μπουραντάνης, Μαργαρίτης, Τρίμης, Τριανταφύλλου, Βερβερίδης, Παναγιώτου, Τάρλας.
Το 1946 ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου είναι από τα ιδρυτικά σωματεία της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κορινθίας – Ε.Π.Σ.Κ. (μαζί με Πέλοπα Κιάτου, Ηρακλή Λεχαίου, Ολυμπιακό Λουτρακίου, Άρη, Αχιλλέα και Ολυμπιακό Κορίνθου και το στρατιωτικό κέντρο εκπαίδευσης Κ.Β.Ε.Κ.), στα πρωταθλήματα της οποίας αγωνίζεται μέχρι σήμερα ανελλιπώς, χρησιμοποιώντας τότε το γήπεδο στα σχολεία πάνω από τον Πευκιά.
Από τη δεκαετία του ’40 ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου δηλώνει συμμετοχή και αγωνίζεται στις προκριματικές φάσεις του Κυπέλλου Ελλάδας. Ο θεσμός λειτουργούσε ετησίως με προκριματικούς αγώνες ανά περιφέρεια με συνολική συμμετοχή 140 ως 160 σωματείων από όλη την Ελλάδα, μέχρι την κατάρτιση της φάσης των 16. Οι περισσότεροι από τους συλλόγους που ήταν ενεργοί και λάμβαναν μέρος τότε στο κύπελλο δεν υπάρχουν πια. Οι μόνοι σύλλογοι που συμμετέχουν από την ένωση Αργολιδοκορινθίας και διασώζονται μέχρι σήμερα, μαζί με τον Ηρακλή, είναι οι Πέλοπας Κιάτου, Ολυμπιακός Λουτρακίου και Άρης Βοχαϊκού.
Από το 1955 μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960 το ποδόσφαιρο στο Ξυλόκαστρο γνωρίζει μεγάλη ανάπτυξη και ο Ηρακλής αγωνίζεται στο Περιφερειακό πρωτάθλημα, εποχή κατά την οποία εμφανίζονται μεγάλοι ποδοσφαιριστές όπως ο Σωτήρης Αγγελόπουλος, ο πρώτος ποδοσφαιριστής του Ηρακλή Ξυλοκάστρου που αγωνίζεται στην Εθνική Ελλάδας μετά τη μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό και οι Σούλης Τσοκάρης (που επίσης παίρνει το δρόμο για την Αθήνα και τον Παναθηναϊκό), Σπύρος Μαργαρίτης (αγωνίστηκε με επιτυχία σε Κόρινθο – Παναχαϊκή), Αλέκος Σταματάκης (Ταρζάν) Ανδρέας Παπαντωνίου, Βλάσης Δέμης, Γιώργος Μπαξεβάνης και άλλοι εξαιρετικοί παίκτες. Την ίδια περίοδο οι Αλέκος Παναγόπουλος και Παναγιώτης Φιαμέγκος αρθρογραφούν στις αθλητικές εφημερίδες “ΦΩΣ” και “Αθλητική Ηχώ”, με πληροφορίες για τους αγώνες του Ηρακλή. Σε μία από τις σχετικές αναφορές και η επίσκεψη της Β’ ομάδας του Παναθηναϊκού για φιλικό αγώνα στο Ξυλόκαστρο.
Τη δεκαετία του ’70 ο Ηρακλής εμφανίζεται στο Κορινθιακό ποδόσφαιρο ως μια παραδοσιακή ομάδα που όλοι οι αντίπαλοι υπολογίζουν και σέβονται. Πρωταγωνιστεί με παίκτες όπως οι Γιώργος Μεντζέλος, Μιχάλης Φράγκος, Γιώργος Γιάννος, Ευάγγελος Παπαγεωργίου, Σούλης και Βασίλης Κουτσούμπης, Βλάσης Παπαγγελόπουλος, Δημήτρης Μπακάμης. Το ίδιο διάστημα δημιουργείται το ποδοσφαιρικό γήπεδο στο Συνοικισμό για τις αγωνιστικές ανάγκες του Ηρακλή που συνεχώς μεγαλώνει.
Τις δεκαετίες ’80 – ’90 ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου έχει πλέον εδαιωθεί ως μία σταθερή δύναμη στο πρωτάθλημα της Α’ Κορινθίας και το Ξυλόκαστρο θεωρείται πλέον ως μία περιοχή με ποδοσφαιρική παράδοση με εξαιρετκούς ποδοσφαιριστές. Ο Ηρακλής μετακομίζει εκ νέου στο τωρινό του σπίτι στην περιοχή του Σύθα, αρχικά χωμάτινο γήπεδο που παίρνει και την ονομασία “Σωτήρης Αγγελόπουλος” προς τιμήν του μεγάλου ποδοσφαιριστή που ανέδειξε η ομάδα μας.
Η δεκαετία των ’00 βρίσκει τον Ηρακλή με ανάμεικτα συναισθήματα. Η ομάδα υποβιβάζεται στη Β’ Κατηγορία το 2002-03 και επιστρέφει αμέσως τη σεζόν 2003-04 ως πρωταθλήτρια στη Β’ Κατηγορία.
Το 2008-09 ο Ηρακλής Ξυλοκάστρου μετά από προσπάθεια ετών στέφεται άξιος πρωταθλητής Α’ Κατηγορίας για πρώτη φορά στην ιστορία του και κερδίζει τη συμμετοχή του στην Δ’ Εθνική Κατηγορία σε μία από τις ενδοξότερες στιγμές του.
Την επόμενη χρονιά (2009-10) παρά τη δυναμική παρουσία του στο πρωτάθλημα υποβιβάζεται έχοντας συγκεντρώσει 28 βαθμούς σε 30 αγώνες (γκολ 29-43), εντούτοις κατακτά το Κύπελλο Κορινθίας επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία του επικρατώντας στα πέναλτυ του Ολυμπιακού Λουτρακίου με 4-1 (0-0 κανονική διάρκεια και παράταση). Ο Ηρακλής με προπονητή τον Σπύρο Αργυρόπουλο αγωνίστηκε με την ακόλουθη σύνθεση: Κολιμάδης, Μάντα, Καρακώστας, Βελέντζας, Ψυχογιός (105′ Ραχιανιώτης), Μαργαρίτης, Στυλιανούδης (57′ Καρβούνης), Διαμαντόπουλος, Σιδηρόπουλος, Πιλιαφάς, Τζεμαλής (77′ Μούτος). Έφτασε τον τελικό αποκλείωντας Αναγέννηση Κιάτου, Ελλάς Βέλου, Θύελλα Πετρίου και Πέλοπα Κιάτου, ενώ στη συνέχεια αγωνίστηκε και στο Πανελλήνιο Κύπελλο Ερασιτεχνών.
Το 2011-12 υποβιβάζεται εκ νέου στη Β’ Κορινθίας και επιστρέφει τη νέα χρονιά (2012-13) στην Α’ Κατηγορία ως τρίτος.
Τη σεζόν 2014-15 ο Ηρακλής υποβιβάζεται στη Β’ Κατηγορία για τρίτη φορά στην ιστορία του πραγματοποιώντας το αρνητικό ρεκόρ συγκομοιδής των μόλις 3 βαθμών.
Την αμέσως επόμενη σεζόν 2015-16, υπό τη νέα τωρινή διοίκηση και υπό τις οδηγίες του Νίκου Κολιμάδη, ξεκινώντας το πρωτάθλημα με -2 βαθμους, με το πιο νεανικό ρόστερ της κατηγορίας και κατά συντριπτική πλειοψηφία απαρτιζόμενος με παιδιά από το Ξυλόκαστρο, ο Ηρακλής πραγματοποιεί έναν από τους πιο συγκλονιστικούς άθλους στην ιστορία του και μια πορεία σαν παραμύθι. Βρισκόμενος αρκετές φορές με την πλάτη στον τοίχο μέσα στη διάρκεια της χρονιάς, με τεράστιο ψυχικό σθένος και ντεμαράζ στον δεύτερο γύρο, καταφέρνοντας να αποδράσει την τελευταία στιγμή απο έδρες όπως οι Αγ. Θεόδωροι και το Γαλατάκι και εντός με Κουταλά, χρειάστηκε η τελευταία αγωνιστική για να δώσει την άνοδο στην ομάδα μας. Σε ένα κατάμεστο από 900 και πλέον φιλάθλους “Σωτήρης Αγγελόπουλος” και σε ένα ιστορικό ματς που θα μείνει για πάντα βαθειά χαραγμένο στη μνήμη των φίλων της ομάδας, όπου χρειαζόταν μόνο νίκη απέναντι στον ήδη πρωταθλητή Ισθμιακό, ο Ηρακλής τελειώνει τη χρονιά όπως ακριβώς όριζε το απόλυτο θρίλερ. Με γκολ του Κόλα στο τελευταίο λεπτό του αγώνα, το Ξυλόκαστρο παίρνει φωτιά και οδηγεί σε ένα ξέφρενο πανηγύρι εντός και εκτός γηπέδου, ενώ ο ιστορικός Ηρακλής παίρνει το εισιτήριο της ανόδου αφού σε τριπλή ισοβαθμία ανεβαίνει στην Α’ κατηγορία μαζί με τον Πανσολυγειακό και αφήνει τέταρτο τον ΠΑΣ Κλένια.
== Γήπεδο ==
[[Κατηγορία:Ποδοσφαιρικές ομάδες Ελλάδας]]
| |||