Αληκτώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Η '''Αληκτώ''' είναι μία από τις [[Ερινύες]] στην [[ελληνική μυθολογία]]. Σύμφωνα με τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]], ήταν η κόρη της [[Γαία (μυθολογία)|Γαίας]] και του Αιθέρα, ή της Νύκτας και του Αχέροντα, που η μανία της φύτρωσε από το αίμα που χύθηκε από τον [[Ουρανός (μυθολογία)|Ουρανό]] όταν ο [[Κρόνος (μυθολογία)|Κρόνος]] τον [[ευνουχισμός|ευνούχισε]]. Είναι αδελφή της [[Τισιφόνη|Τισιφόνης]] και της [[Μέγαιρα|Μέγαιρας]], θεότητες τιμωροί. Η Αληκτώ είναι η Ερινύα με την αποστολή της αιώνιας οργής επί των ηθικών εγκλημάτων (όπως ο θυμός), ειδικότερα εκείνων που συνέβαιναν μεταξύ των ανθρώπων. Η εξουσία της είναι παρόμοια με της [[Νέμεσις|Νέμεσης]], με τη διαφορά ότι η εξουσία της τελευταίας είναι να τιμωρεί εγκλήματα που στρέφονταν εναντίον των θεών.
Φέρεται να έκλαψε μόνο μία φορά, όταν άκουσε τους θρήνους του [[Ορφέας|Ορφέα]] στο θάνατο της αγαπημένης του [[Ευρυδίκη]]ς.
Γραμμή 5:
Η Αληκτώ αποτελεί την αρχέγονη ελληνική ιδεατή αντίληψη (θεότητα) του καταλογισμού (ή επιμερισμού) της ποινής επί των εγκλημάτων.
== Αστρονομία ==▼
* Ο [[αστεροειδής]] '''[[465 Αληκτώ]]''' (465 Alekto), που ανακαλύφθηκε το 1901, πήρε το όνομά του από την Ερινύα αυτή.▼
== Πηγές ==
* Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica τομ.6ος, σελ.374.
▲== Αστρονομία ==
▲* Ο [[αστεροειδής]] '''[[465 Αληκτώ]]''' (465 Alekto), που ανακαλύφθηκε το 1901, πήρε το όνομά του από την Ερινύα αυτή.
{{Ελληνική μυθολογία (θεότητες)}}
|