Απελευθέρωση των δουλοπάροικων του 1861: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Antonis flu (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Antonis flu (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 86:
Οι κοινότητες ''μιρ'' είχαν την αρμοδιότητα να διανέμουν την γη που δόθηκε στους πρόσφατα απελευθερωμένους δουλοπάροικους από την Ρωσική κυβέρνηση σε ξεχωριστά άτομα μέσα στην κοινότητα. Λόγω της ιδιοκτησίας της κοινότητας στη γη, σε αντίθεση με αυτή του ξεχωριστού ατόμου, ο μεμονωμένος αγρότης δεν μπορούσε να πουλήσει το μερίδιό του γης για να δουλέψει σε εργοστάσιο στην πόλη. Ο αγρότης ήταν υποχρεωμένος να αποπληρώνει μακροπρόθεσμα δάνεια που δόθηκαν από την κυβέρνηση. Τα χρήματα από τα δάνεια αυτά δίνονταν στον αρχικό γαιοκτήμονα. Η γη που παραχωρείτο στους πρόσφατα απελευθερωμένους δουλοπάροικους δεν περιλάμβανε την καλύτερη γη στη χώρα, η οποία συνέχιζε να ανήκει στην αριστοκρατία.
 
Η εφαρμογή της κατοίκησης της γης ποίκιλε σε όλη την τεράστια και ανόμοια επικράτεια της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, αλλά τυπικά ένας αγρότης είχε τα δικαιώματα να εξαγοράσει περίπου το μισό της γης που καλλιεργούσε για τον εαυτό του. Εάν δεν μπορούσε να αντέξει να το αποπληρώσει, μπορούσε να λάβει το μισό του μισού, δηλαδή ένα τέταρτο της γης, δωρεάν. Αυτό λεγόταν '''παραχώρηση σε άπορο''' (''μπεντνιάτσκι νάντελ'').<ref>{{cite book
|author = Paxton, John
|title = Leaders of Russia and the Soviet Union Since 1613
|chapter =
|publisher = Fitzroy Dearborn Publishers
|url = http://public.j.eblib.com/choice/PublicFullRecord.aspx?p=183242
|year = 2004 [1999]
|place = London, UK
|pages =
|isbn = 9780203505328
}} OCLC 437056484 and 60161944</ref>
 
Αν και καλά σχεδιασμένη στην νομοθεσία, η μεταρρύθμιση δεν λειτούργησε ομαλά. Οι προϋποθέσεις του μανιφέστου θεωρήθηκαν απαράδεκτες από πολλούς αγρότες ενδιαφερόμενους για την μεταρρύθμιση. “Σε πολλές περιοχές οι αγρότες αρνήθηκαν πιστέψουν ότι το μανιφέστο ήταν αυθεντικό. Υπήρχαν προβλήματα, και έπρεπε να κληθούν στρατεύματα για να διαλύσουν τα εξαγριωμένα πλήθη”.<ref>Peasant Wars of the 20th Century, Eric Wolf, 1969</ref>
 
Οι γαιοκτήμονες και η αριστοκρατία πληρώνονταν με κυβερνητικά ομόλογα και τα δάνειά τους αφαιρέθηκαν από τα χρήματα πριν τους δοθούν. Τα ομόλογα γρήγορα έχασαν σε αξία. οι ικανότητες διαχείρισης των γαιοκτημόνων ήταν γενικά ασήμαντες.
 
== Συνέπειες ==
Αν και η μεταρρύθμιση της απελευθέρωσης τιμήθηκε με την κατασκευή του τεράστιου Καθεδρικού Αλεξάντερ Νέφσκι στην Μόσχα και τα βιβλία ιστορίας δίνουν στον Αλέξανδρο Β΄ το όνομα “Ο Τσάρος Απελευθερωτής”, τα αποτελέσματά της ήταν μακριά από το ιδανικό. Οι δουλοπάροικοι των νοικοκυριών ήταν οι χειρότερα θιγμένοι καθώς κέρδισαν μόνο την ελευθερία τους και όχι γη. Πολλοί από τους πιο φωτισμένους γραφειοκράτες καταλάβαιναν ότι η απελευθέρωση των δουλοπάροικων θα επιφέρει δραστικές αλλαγές τόσο στην Ρωσική κοινωνία όσο και στην κυβέρνηση. Ωστόσο, η ιδέα ότι αυτές οι αλλαγές θα επηρέαζαν μόνο τα “κατώτερα στρώματα” της κοινωνίας, και θα δυνάμωναν την απολυταρχία, αντί να την αποδυναμώσουν, ήταν λάθος. Στην πραγματικότητα, οι μεταρρυθμίσεις δημιούργησαν ένα νέο σύστημα στο οποίο η μοναρχία έπρεπε να συνυπάρχει με μια ανεξάρτητη αυλή, ελεύθερο Τύπο και τις τοπικές αυτοδιοικήσεις που λειτουργούσαν διαφορετικά, και πιο ελεύθερα, απ’ ό,τι στο παρελθόν. , σελ. 110 Αυτή η νέα μορφή τοπικής, κεντρικής διακυβέρνησης αναφερόταν ως ζέμστβο. Πιο συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά την νέα τοπική κυβέρνηση, οι μεταρρυθμίσεις βάζουν στην θέση της ένα σύστημα όπου οι γαιοκτήμονες ήταν πλέον σε θέση να έχουν μεγαλύτερο λόγο μέσα στις πρόσφατα δημιουργημένες “επαρχίες”.10, σελ. 112 Αν και αυτή δεν ήταν η άμεση πρόθεση των μεταρρυθμίσεων, ήταν προφανές ότι αυτή αποδυνάμωνε σημαντικά την ιδέα της απολυταρχίας. Τώρα, οι “ευκατάστατοι” δουλοπάροικοι, μαζί με τους κατά το παρελθόν ελεύθερους ανθρώπους, ήταν σε θέση να αγοράσουν γη ως ιδιωτική περιουσία. Αν και στην αρχή στις μεταρρυθμίσεις η δημιουργία τοπικών αυτοδιοικήσεων δεν είχε αλλάξει πολλά πράγματα για την Ρωσική κοινωνία, η άνοδος του καπιταλισμού επηρέασε δραστικά όχι μόνο την κοινωνική δομή της Ρωσίας, αλλά και τους τρόπους, και τις ασχολίες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. 10, σελ. 113 Με τα νέα, καπιταλιστικά ιδεώδη, η τοπική κυβέρνηση δεν ήταν υπεύθυνη για τους κανονισμούς και τις ρυθμίσεις που θα υπαγόρευαν πως θα λειτουργούσε η νέα αγορά. Αν υπήρχε κάτι θετικό σε αυτό το κίνημα τοπικής διακυβέρνησης, από την άποψη της απολυταρχίας, ήταν όπως ο Πετρ Βαλούεφ το έθεσε όταν είπε ότι τα ζέμστβο θα “παρέχουν ασχολία σε σημαντική μερίδα του Τύπου καθώς και σε εκείνους τους δυσαρεστημένους που σήμερα δημιουργούν πρόβλημα επειδή δεν έχουν τίποτα να κάνουν”.10, σελ. 111
 
=== Συνέπειες για τους δουλοπάροικους ===
Στους δουλοπάροικους από ιδιωτικά αγροκτήματα δόθηκε λιγότερη γη από εκείνη που χρειάζονταν για να επιβιώσουν, πράγμα που οδήγησε σε ταραχές. Ο φόρος εξαγοράς ήταν τόσο υψηλός που οι δουλοπάροικοι έπρεπε να πουλήσουν όλο το σιτάρι που παρήγαν για να πληρώσουν τον φόρο, που δεν άφηνε τίποτα για την επιβίωσή τους. Οι γαιοκτήμονες υπέφεραν επίσης, επειδή πολλοί από αυτούς ήταν βαθιά στα χρέη, και η αναγκαστική πώληση της γης τους άφησε να παλεύουν να κρατήσουν τον σπάταλο τρόπο ζωής. Σε πολλές περιπτώσεις, οι πρόσφατα απελευθερωμένοι δουλοπάροικοι ήταν αναγκασμένοι να “νοικιάσουν” την γη τους από πλούσιους γαιοκτήμονες. Επιπλέον, όταν οι αγρότες έπρεπε να εργαστούν για τους ίδιους τους γαιοκτήμονες για να πληρώσουν τις “πληρωμές εργασίας” τους, τα χωράφια τους συχνά παραμελούνταν.10, σελ. 126 Τα επόμενα χρόνια, η απόδοση της παραγωγής από τις σοδιές των αγροτών παρέμενε χαμηλή, και σύντομα η πείνα κτύπησε ένα μεγάλο μέρος της Ρωσίας. 10, σελ. 126 Με λίγη τροφή και βρίσκοντας τους εαυτούς τους στην ίδια κατάσταση όπως όταν ήταν δουλοπάροικοι, πολλοί αγρότες άρχισαν να εκφράζουν την περιφρόνησή τους για το κοινωνικό σύστημα. Σε μια περίπτωση, στις 12 Απριλίου 1861, ένας τοπικός ηγέτης δολοφόνησε έναν μεγάλο αριθμό εξεγερμένων αγροτών στο χωριό Μπέζντνα. Όταν τέλειωσε το περιστατικό, η επίσημη έκθεση είχε 70 αγρότες νεκρούς και άλλους 100 τραυματίες. Μετά από περαιτέρω έρευνα, και δίκη ορισμένων μελών της εξέγερσης, πέντε αγρότες βρέθηκαν ένοχοι για “διέγερση” και όχι για εξέγερση.11 Μια και ειπώθηκε αυτό, υπήρχαν πολλές διαφορετικές περιπτώσεις που πήραν την μορφή εξέγερσης.11
 
=== Επακόλουθα ===
Η άνιση εφαρμογή της νομοθεσίας άφησε πολλούς αγρότες στο Βασίλειο της Πολωνίας και στην βόρεια Ρωσία και ελεύθερους και χωρίς γη (μπάτρακ), μόνο με την εργασία τους για να πουλήσουν, ενώ σε άλλες περιοχές οι αγρότες έγιναν η πλειοψηφία των ιδιοκτητών γης στην επαρχία τους. Το 1861 το Μανιφέστο της Απελευθέρωσης επηρέασε μόνο τους ιδιόκτητους από ιδιώτες δουλοπάροικους. Οι κρατικοί δουλοπάροικοι απελευθερώθηκαν το 18661 και τους δόθηκαν καλύτερα και μεγαλύτερα τεμάχια γης. Τέλος, οι μεταρρυθμίσει μεταμόρφωσαν την ρωσική οικονομία. Τα άτομα που οδήγησαν την μεταρρύθμιση ήταν υπέρ ενός οικονομικού συστήματος παρόμοιου με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, που προωθούσαν τις ιδέες του καπιταλισμού και του ελεύθερου εμπορίου. Η ιδέα των μεταρρυθμιστών ήταν να προωθήσουν την ανάπτυξη και να ενθαρρύνουν την ιδιοκτησία ιδιωτικής περιουσίας, ελεύθερο ανταγωνισμό, επιχειρηματικότητα, και μισθωτή εργασία. Αυτό ήλπιζαν θα γινόταν ένα σύστημα με ελάχιστους κανονισμούς και διατιμήσεις, έτσι μια οικονομία περισσότερου “οικονομικού φιλελευθερισμού”. Σύντομα, μετά τις μεταρρυθμίσεις, υπήρξε μια σημαντική αύξηση στην ποσότητα της παραγωγής σιτηρών για πώληση. Εξαιτίας αυτού υπήρξε επίσης μια αύξηση στον αριθμό της μισθωτής εργασίας και της ενοικίασης αγροτικών μηχανημάτων.10, σελ. 125 Επιπλέον, ένα σημαντικό εργαλείο μέτρησης στην ανάπτυξη της Ρωσικής οικονομίας μετά την μεταρρύθμιση ήταν η τεράστια αύξηση σε μη αριστοκρατική ιδιωτικής ιδιοκτησίας γη. Αν και τα κτήματα αριστοκρατικής γης έπεσαν από το 80% στο 50%, τα κτήματα των αγροτών αυξήθηκαν από 5% στο 20%.10, σελ. 126