Μανφρέδος της Σικελίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με το θάνατο του Φρειδερίκου Β' το 1250, αν και ο Μανφρέδος ήταν μόνο 18, ενήργησε με πίστη και σθένος στη συνέχιση της πολιτικής του πατέρα του. Το βασίλειο της Νότιας Ιταλίας ήταν σε αναστάτωση κυρίως λόγω ταραχών που επροκαλούντο από τον πάπα [[Ιννοκέντιος Δ'|Ιννοκέντιο Δ΄]]. Ο Μανφρέδος μπόρεσε να υποτάξει εύκολα όσες πόλεις εξεγέρθηκαν, στο τέλος και τη Νάπολη. Όμως όταν το 1252 ο νόμιμος υιός του Φρειδερίκου Β', ο Κόνραντ Δ' αποβιβάστηκε στο Siponto (ΒΔ από το Μπάρι), οι πόλεις αναγνώρισαν την εξουσία του και το 1253 κατέκτησε και τη Νάπολη. Ο δύσπιστος Κόνραντ Δ' αφαιρούσε φέουδα από τον Μανφρέδο, ώσπου τον περιόρισε στο πριγκιπάτο τού Τάραντα. Aπεβίωσε όμως από ελονοσία το 1254 αφήνοντας έναν διετή υιό, τον [[Κορραδίνος|Κόνραντ (Κονράδο) Ε']], που λόγω του ότι ήταν μικρός τον αποκαλούσαν [[Κονραδίνος|Κονραντίν]] (Κονραδίνο).