Αρμενική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 5796152 από τον 2001:648:2300:39A4:49B0:E0E0:3E86:FD4F (Συζήτηση) |
Αναίρεση έκδοσης 5796150 από τον 2001:648:2300:39A4:49B0:E0E0:3E86:FD4F (Συζήτηση) |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες γλώσσας|
χρώμα = lawngreen
|language = հայերեն (hayeren)
|γλώσσα = Αρμένικα
|-
|χώρες = [[Αρμενία]], [[Γεωργία]], [[Αζερμπαϊτζάν]] ([[Ναγκόρνο-Καραμπάχ]]) και άλλες χώρες
|-
|αριθμός_ομιλητών = 7 εκ.
|-
|κατάταξη = 87
|-
|Οικογένεια_1 = [[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες]]
|-
|επίσημη γλώσσα = {{ARM}} <br />{{ARM}} ([[Ναγκόρνο-Καραμπάχ]])
|-
|ρυθμιστής = [[Εθνική Ακαδημία Επιστημών της Αρμενίας]]
|-
|iso-1 = hy
|-
|iso-2 = arm (B) / hye (T)
|-
|iso-3 = hye
|-
|sil = ARM
|-
|χάρτης =
|}}
Η '''αρμενική γλώσσα''' (αρμένικα: հայերեն լեզու — ''hayeren lezu'' IPA: [hajɛɹɛn lɛzu]) είναι μια[[ινδοευρωπαϊκές γλώσσες| γλώσσα]] η οποία μιλιέται από τους Αρμένιους στη [[Αρμενία|Δημοκρατία της Αρμενίας]], στη [[Γεωργία]], στο [[Αζερμπαϊτζάν]] ([[Ναγκόρνο-Καραμπάχ]]).Οι γλωσσολόγοι θεωρούν τα αρμένικα ως ανεξάρτητο κλάδο της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένειας. Αλλά, ορισμένοι γλωσσολόγοι όπως ο Clackson (1994), έχουν προτείνει ότι τα αρμένικα μπορεί να συγγενεύουν ιδιαίτερα με τα ελληνικά σε έναν αρμενοελληνικό κλάδο. Άλλοι έχουν προτείνει ότι μπορεί να υπάρξει ένας πιο πρόσφατος ινδοευρωπαϊκός κλάδος ο οποίος εξελίχτηκε στον αρμένικο κλάδο, στον ελληνικό κλάδο και στον ινδοϊρανικό κλάδο (Fortson 1994). Η μελέτη της ιστορικής εξέλιξης της αρμενικής γλώσσας είναι ιδιαίτερα δύσκολη λόγω των πολλών δανεισμένων λέξεων από τα περσικά και τα ελληνικά.
== Η αρμενική γλώσσα στην Ελλάδα ==
Η αρμενική γλώσσα μιλιόταν στη Ελλάδα από 30.000 ομιλητές το 1928 και από περίπου 9.000 ομιλητές το 1951, σύμφωνα με τις επίσημες ελληνικές απογραφές. Πολλοί ομιλητές έχουν από τότε μεταναστεύσει στην Αρμενία. Η σημερινή κατάσταση της γλώσσας στην Ελλάδα είναι άγνωστη, καθώς η απογραφή του 1951 είναι η τελευταία που κατέγραφε τη γλώσσα του απογραφόμενου πληθυσμού. Μια κοινότητα ομιλητών της αρμενικής επιβιώνει στη Θεσσαλονίκη και παράγει ένα μικρό αριθμό εντύπων και εκδόσεων στη γλώσσα της.<ref>Trudgill P., 2000, "Greece and European Turkey: From Religious to Linguistic Identity". Στο: Stephen Barbour and Cathie Carmichael (eds.), ''Language and Nationalism in Europe'', Oxford : Oxford University Press, σελ. 252.</ref> Λειτουργούν, επίσης, στην Αθήνα τρία αρμενικά ιδιωτικά δημοτικά σχολεία και ένα αρμενικό ιδιωτικό γυμνάσιο, όπου φοιτούν περίπου 250 μαθητές, διδάσκεται η αρμενική γλώσσα, η ιστορία και τα θρησκευτικά. Ωστόσο, η παλαιότερα μεγαλύτερη αρμενική κοινότητα της Θεσσαλονίκης δεν διαθέτει από το 1947 δικό της εκπαιδευτικό ίδρυμα. Το ίδιο συμβαίνει και με τις αρμενικές κοινότητες της Μακεδονίας, της Θράκης και της Κρήτης.<ref>Κωνσταντίνος Τσιτελίκης, 2001, "[http://www.komvos.edu.gr/glwssa/odigos/thema_c6/main.htm Μειονοτικές γλώσσες στην Ελλάδα]", Στο: [[Α.-Φ. Χριστίδης]], ''Εγκυκλοπαιδικός οδηγός για τη γλώσσα. Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.</ref>
| |||