Δισιλένιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Ασταθείς ενώσεις (με το HotCat)
Vchorozopoulos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 109:
== Οργανοδισιλένια ==
 
Δισιλένια με [[Στερεοχημεία|στερεοχημικά]] ογκώδεις υποκαταστἀτες είναι απομονώσιμα και έχουν καλά χαρακτηριστεί, αν και (προς το παρόν) έχουν κυρίως ακαδημαϊκό ενδιαφέρον. Το πρώτο σταθεροποιημένο διλένιο ήταν το τετραμεσιτυλοδισιλένιο [ (C<sub>6</sub>H<sub>2</sub>Me<sub>3</sub>)<sub>2</sub>Si=(C<sub>6</sub>H<sub>2</sub>Me<sub>3</sub>)<sub>2</sub>. Το [[μήκος δεσμού]] Si=Si σε αυτό το μόριο είναι 215 [[Πικόμετρο|pm]], δηλαδή περίπου 10% βραχύτερο από το τυπικό μήκος απλού δεσμού Si-Si. Η ομάδα ατόμων Si<sub>2</sub>C<sub>4</sub> είναι σχεδόν ομοεπίπεδη.<ref>{{ Greenwood&Earnshaw2nd}}, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Butterworth-Heinemann. ISBN 0-08-037941-9.</ref> Αυτά τα χημικά είδη (δηλαδή τα δισιλένια) παράγονται τυπικά με [[Οξειδοαναγωγή|αναγωγή]] των αντίστοιχων διαλοσιλανίων. Για παράδειγμα:<div style="text-align: center;">
<math>\mathrm{2R_2SiCl_2 + 4Na \xrightarrow{} R_2Si=SiR_2 + 4NaCl} </math>
</div>Μια εναλλακτική μέθοδος περιλαμβάνει [[φωτόλυση]] των αντίστοιχων τρισιλιρανίων. Όταν οι υποκαταστάτες δεν είναι ογκώδεις, τότε προκύπτουν παραπροϊόντα από κυκλικά ή και πολυμερικά πολυσιλάνια.