{{πληροφορίες προσώπου}}O '''Φλωρέντιος του Αινώ''' ([[Γαλλική γλώσσα|Γαλλικά]]: Florent de Hainaut) ([[1255]] - [[23 Ιανουαρίου]] [[1297]]) ήταν [[Πριγκηπάτο της Αχαΐας|πρίγκηπαςπρίγκιπας της Αχαΐας]] (1289-1297), σεκυβερνώντας δικαίωμαεπ' ονόματι της συζύγου του [[Ισαβέλλα Α' της Αχαΐας|Ισαβέλλας Βιλλεαρδουίνου]]. Ήταν ο τελευταίος γιος του κόμη [[Ιωάννης Α΄ του Αινώ|Ιωάννη Α΄ του Αινώ]] και της Αδελαΐδας της Ολλανδίας. Από τον πατέρα του κληρονόμησε το αξίωμα του κυβερνήτη (stadholder) της Ζηλανδίας (Zeeland).
ΣτηνΣτη συνέχεια πήγε στην αυλή του βασιλιά της Νάπολης [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Καρόλου Β΄ του Χωλού]] και τέθηκεμπήκε υπόστην τιςυπηρεσία του. Ο Κάρολος τον διόρισε κοντόσταβλο υπηρεσίες του βασιλείου. ΝυμφεύτηκεΣτις 16 Σεπτεμβρίου (1289) ο Φλωρέντιος νυμφεύτηκε την [[Ισαβέλλα Α΄ της Αχαΐας|Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου]] με την οποία απέκτησε μια θυγατέρα, την [[Ματθίλδη του Αινώ|Ματθίλδη]], διάδοχο των γονέων της στο πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Φλωρέντιος εγκαταστάθηκε με τηντη σύζυγό του στην Πελοπόννησο. ΣύναψεΔιαπραγματεύτηκε τηντη '''Συνθήκη της Γλαρέντζας''' (1290) με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β΄|Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο]]. Την εποχή εκείνη πλέον η κατάσταση όμως των φραγκικών ηγεμονιών στην Ελλάδα ήταν απελπιστική. Οι επικυρίαρχοι και προστάτες τους, οι Ανδεγαβοί βασιλιάδες της Νάπολης, είχαν εμπλακεί στον μακροχρόνιο και καταστροφικό γι' αυτούς πόλεμο του Σικελικού Εσπερινού. Η πτώσηαπώλεια της Σικελίας έκανεεμπόδιζε τους ΑνδεγαυούςΑνδεγαβούς από το να στρέψουν το ενδιαφέρον τους σεστις περιοχές της Ανατολικής Ελλάδας, έτσικαι έστειλαν στρατόαδυνατούσαν να υπερασπίσουνστείλουν τονστρατεύματα για την υπεράσπιση του Μορέα. ΟΈτσι ο Φλωρέντιος έκλεισεαναγκάστηκε να κλείσει ειρήνη, ωςτην οποία διατήρησε έως το 1293, αλλά καιόταν οι Βυζαντινοί κατέλαβαν την [[Καλαμάτα]]. Ο Φλωρέντιος δεν ήθελεεπιθυμούσε να ανοίξει ξανά τονξεκινήσει πόλεμο και έστειλεαπέστειλε εκπρόσωπό τουπρεσβεία στον [[Μιχαήλ Θ΄|Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγο]] προκειμένουγια να διαμαρτυρηθεί. ΤοΟι 1296Βυζαντινοί οιεπέστρεψαν Βυζαντινοίτην καταλαμβάνουνΚαλαμάτα, αλλά το 1296 κατέλαβαν το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην Αρκαδία,. ενώ οΟ Φλωρέντιος πέθανεξεκίνησε στιςνα προσπάθειεςτο γιαπολιορκεί τηναλλά ανακατάληψηπέθανε τουστη διάρκεια της προσπάθειας κάστρουανακατάληψης.▼
Τελευταίος γιος του κόμητος [[Ιωάννης Α΄ του Αινώ|Ιωάννη Α΄ του Αινώ]] και της Αδελαΐδας της Ολλανδίας. Από τον πατέρα του κληρονόμησε την επικυριαρχία των Κάτω Χωρών.
▲Στην συνέχεια πήγε στην αυλή του βασιλιά της Νάπολης [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Καρόλου Β΄ του Χωλού]] και τέθηκε υπό τις υπηρεσίες του. Νυμφεύτηκε (1289) την [[Ισαβέλλα Α΄ της Αχαΐας|Ισαβέλλα Βιλλεαρδουίνου]] με την οποία απέκτησε μια θυγατέρα την [[Ματθίλδη του Αινώ|Ματθίλδη]], διάδοχο των γονέων της στο πριγκιπάτο της Αχαΐας. Ο Φλωρέντιος εγκαταστάθηκε με την σύζυγό του στην Πελοπόννησο. Σύναψε την '''Συνθήκη της Γλαρέντζας''' (1290) με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β΄|Ανδρόνικο Β΄ Παλαιολόγο]]. Η πτώση της Σικελίας έκανε τους Ανδεγαυούς να στρέψουν το ενδιαφέρον τους σε περιοχές της Ανατολικής Ελλάδας, έτσι έστειλαν στρατό να υπερασπίσουν τον Μορέα. Ο Φλωρέντιος έκλεισε ειρήνη ως το 1293, αλλά και οι Βυζαντινοί κατέλαβαν την [[Καλαμάτα]]. Ο Φλωρέντιος δεν ήθελε να ανοίξει ξανά τον πόλεμο και έστειλε εκπρόσωπό του στον [[Μιχαήλ Θ΄|Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγο]] προκειμένου να διαμαρτυρηθεί. Το 1296 οι Βυζαντινοί καταλαμβάνουν το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στην Αρκαδία, ενώ ο Φλωρέντιος πέθανε στις προσπάθειες για την ανακατάληψη του κάστρου.
== Πηγές ==
* Miller, William. ''Η Φραγκοκρατία στην Ελλάδα (1204-1566)''. Μετάφραση Άγγελος Φουριώτης. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 1960.
* Grousset, René. ''L'Empire du Levant: Histoire de la Question d'Orient''.
