'''Σικελικός Εσπερινός''' (ή, λανθασμένα, από κατά λέξη μετάφραση, '''Σικελικοί Εσπερινοί''', [[Ιταλική γλώσσα|ιταλ]]. ''Vespri Siciliani'') ήταν η ονομασία της επανάστασης των [[Σικελία|Σικελών]] το [[1282]] ενάντια στο καθεστώς του [[Κάρολος των Ανζού|Καρόλου του Ανδεγαυού]], Γάλλου ευγενούς βασιλέα ο οποίος με [[Πάπας Κλήμης Δ΄|παπική]] συναίνεση είχε καταλάβει το [[Βασίλειο της Σικελίας]] [[1268]] και εμφανιζόταν ως ο επίδοξος κατακτητής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο [[Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Παλαιολόγος]] σε συνεργασία με τον [[Πέτρος Γ΄ της Αραγονίας|Πέτρο Γ΄ της Αραγονίας]] πιστεύεται ότι αναμείχθηκαν στην λαϊκή εξέγερση και τελικά η Σικελία πέρασε στον έλεγχο της Αραγονίας, ενώ σημαντική ήταν και η προδιάθεση των Σικελών να εκδιώξουν τους κυβερνήτες τους.
Η εξέγερση ονομάστηκε έτσι επειδή ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του Εσπερινού της [[Μεγάλη Δευτέρα|Μεγάλης Δευτέρας]], στις [[30 Μαρτίου]] [[1282]]. Ήταν η απαρχή του [[Πόλεμος του Εσπερινού|Πολέμου του Εσπερινού]] που κράτησε για 20 χρόνια, μέχρι δηλαδή το [[1302]].
