Μιχαήλ Καλάσνικοφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 34:
==Βιογραφία==
 
Ο Καλάσνικοφ γεννήθηκε στην Κουριά του Άλταϊ της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Μητέρα του ήταν η Αλεξάνδρα Φρολόβνα Καλάσνικοβα (Aleksandra Frolovna Kalashnikova το γένος Kaverina) και πατέρας του ο Τιμοφέι Αλεξάντροβιτς Καλάσνικωφ (Timofey Aleksandrovich Kalasnikov). Το 1930, ο πατέρας και τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς του, είχαν στερηθεί το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και απελάθηκαν στο χωριό Νίζνιαγια Μοχοβάγια (Nizhnyaya Mokhovaya), Περιφέρεια του Τομσκ. Στα νιάτα του, ο Μιχαήλ έπασχε από διάφορες ασθένειες και ήταν στα πρόθυρα του θανάτου σε ηλικία έξι ετών. Τον προσελκύσαν όλα τα είδη των μηχανημάτων, αλλά έγραφε επίσης ποίηση και ονειρεύοταν να γίνει ποιητής. Έγραψε έξι βιβλία και συνέχισε να γράφει ποίηση όλη του τη ζωή. Οι γονείς του Καλάσνικοφ ήταν αγρότες, αλλά, μετά την απέλασή τους στο ΤομσκΤόμσκ, έπρεπε να συνδυάζουν τη γεωργία με το κυνήγι και συνεπώς ο Καλάσνικωφ χρησιμοποιούσε συχνά το τουφέκι του πατέρα του στην εφηβεία του. Ο Καλάσνικοφ συνέχισε το κυνήγι και στην δεκαετία του '90.
 
Μετά την ολοκλήρωση των εγκύκλιων σπουδών του, ο Μιχαήλ, με την άδεια του πατριού του, άφησε την οικογένειά του και επέστρεψε στην Κούρυα, με ωτοστόπ για σχεδόν 1.000 χιλιόμετρα. Στην Κούρυα βρήκε δουλειά σε ένα μηχανουργείο που κατασκέυαζεκατασκεύαζε τρακτέρ όπου φούντωσε το πάθος του για τα όπλα. Το 1938 κατετάγη στον [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινο Στρατό]]. Λόγω του μικρού μεγέθους του και της δεξιότητάς του στη μηχανουργία διορίστηκε ως μηχανικός τεθωρακισμένων, και αργότερα έγινε αρχηγός πληρώματος [[Άρμα μάχης|τεθωρακισμένου]]. Ενώ έκανε την εκπαίδευσή του, έκανε και τις πρώτες εφευρέσεις του, οι οποίες δεν αφορούσαν μόνο τα τεθωρακισμένα, αλλά και μικρά διάφορα όπλα, όπου του απονεμήθηκε ένα ρολόι χειρός από τον [[Γκεόργκι Ζούκοφ]] (Georgy Zhukov). Ο Καλάσνικωφ υπηρέτησε στα [[Τ-34/76|Τ-34d]] του 24ου συντάγματος τεθωρακισμένων, 108η μεραρχία ΤΘ που στρατοπέδευε στην πόλη Στρούι (Stryi), πριν αυτή υποχωρήσει μετά τη Μάχη του Μπρόντυ (Brody) τον Ιούνιο του 1941. Τραυματίστηκε στη μάχη του Μπριάνσκ τον Οκτώβριο του 1941 και νοσηλεύτηκε μέχρι τον Απρίλιο του 1942, ενώ στο νοσοκομείο άκουγε κάποιους συναδέλφους στρατιώτες διαμαρτύρονται για τα σοβιετικά όπλα της εποχής.
 
[[File:AK-SMG-1942.jpg|thumb|left|Το πρώτο τουφέκι του Καλάσνικωφ]]
Βλέποντας τα μειονεκτήματα των τυποποιημένων όπλων πεζικού, αποφάσισε να κατασκευάσει ένα νέο όπλο για το σοβιετικό στρατό. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Καλάσνικωφ άρχισε να σχεδιάζει ένα οπλοπολυβόλο. Αν και το πρώτο υποπολυβόλο που σχεδίασε δεν έγινε δεκτό για να μπείμπει σε υπηρεσία, όμως είχε παρατηρήθηκε το ταλέντο του ως σχεδιαστής. Από το 1942 και μετά, ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Πυροβολικού του Κόκκινου Στρατού, του είχε αναθέσει να αναπτυξει ένα νέο τυφέκιο εφόδου για λογαριασμό του Επιστημονικού-αναπτυξιακού κέντρου όπλων.
 
Το 1944, σχεδίασε ένα νέο τυφέκιο με λειτουργία αερίων για την νέα σφαίρα 7.62x39 mm. Αυτό το όπλο, ήταν επηρεασμένο από το αμερικάνικο τουφέκι Μ1 Garand, όμως έχασε τον διαγωνισμό από τη νέα καραμπίνα SimonovΣιμόνοφ που εγκρίθηκε τελικά ως SKS, αλλά αποτέλεσε την βάση για νέα είσοδό του ως ένα τυφέκιο σε διαγωνισμό του 1946.
 
Κερδίζοντας την είσοδό του σε υπηρεσία μετά από διαγωνισμό, το "Mikhtim» (ονομάστηκε έτσι από τα πρώτα γράμματα του ονόματος και του πατρωνύμου, MikhailΜιχαήλ TimofeyevichΤιμοφέγιεβιτς) έγινε το πρότυπο για την ανάπτυξη μιας οικογένειας νέου τύπου τυφεκίων. Η διαδικασία αυτή κορυφώθηκε το 1947, όταν σχεδίασε το AK-47 (Avtomat Kalashnikova μοντέλο 1947). Το 1949, το AK-47 έγινε το επίσημο τυφέκιο του σοβιετικού στρατού και η πιο διάσημη εφεύρεση του Καλάσνικωφ. Ενώ η ανέπτυσε τα πρώτα τουφέκια εφόδου του, ο Καλάσνικωφ διαγωνίστηκε με δύο πολύ πιο έμπειρους σχεδιαστές όπλων, τον Βασίλι Ντεκτιγιάριωφ (Degtyaryov) και Γκέοργκι Σπάγκιν (Georgy Shpagin), ο οποίος αποδέχθηκε την υπεροχή του AK-47. Ο Καλάσνικωφ είχε τους Αλεξάντρ Ζάιτσεφ (Alexandr Zaitsev) και Βλαντίμιρ Ντέικιν (Vladimir Deikin) ως κύριους συνεργάτες του κατά τη διάρκεια αυτών των ετών.
 
==Σταδιοδρομία==
 
 
Από το 1949, ο Μιχαήλ Καλάσνικωφ έζησε και εργάστηκε στο IzhevskΙζέφσκ της [[Δημοκρατία των Ουντμούρτ|Ουντμούρτιας]] (Udmurtia). Κατείχε πτυχίο Διδάκτωρος Τεχνικών Επιστημών (1971) και ήταν μέλος 16 ακαδημιών.
 
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, εξέλιξε το βασικό σχεδιασμό μιας οικογένειας όπλων. Το ΑΚΜ (Ρωσικά: Автомат Калашникова Модернизированный - Καλάσνικοφ εκσυγχρονισμένο τυφέκιο) εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1963, ήταν ελαφρύτερη και φθηνότερη κατασκευή λόγω της χρήσης ενός πρεσαριστού χάλυβα (στη θέση του χάλυβα του AK47 του), και περιείχε λεπτομερείς βελτιώσεις, όπως του νέου σχήματος και του φλογοκρύπτη. Από το ΑΚΜ ανέπτυξε ένα αυτόματο όπλο, γνωστό ως RPK (Ρωσικά: Ручной пулемет Калашникова - Καλάσνικοφ ελαφρύ πολυβόλο).