Νικολάε Τσαουσέσκου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 61:
Εκεί γράφτηκε στο, τότε παράνομο ([[1932]]), [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας]] και συνελήφθη μερικές φορές τα επόμενα χρόνια ως διαδηλωτής, απεργός, συλλέκτης υπογραφών για απεργία και παρόμοιες δραστηριότητες. Οι τότε φάκελοι της Αστυνομίας τον περιγράφουν ως «επικίνδυνο κομμουνιστή ακτιβιστή». Το [[1936]] φυλακίστηκε για δύο χρόνια με την κατηγορία του αντιφασιστικού ακτιβισμού.
 
Αφού βγήκε από τη φυλακή, γνώρισε το [[1939]] την Έλενα Πετρέσκου (''Elena Petrescu''), την οποία παντρεύτηκε το [[1946]]. Το [[1940]] συνελήφθη και φυλακίστηκε ξανά. Το [[1943]] μεταφέρθηκε σε άλλη φυλακή, όπου μοιράστηκε το ίδιο κελί με τον GheorgheΓκεόργκε GheorghiuΓκεόργκιου-DejΝτέι (μελλοντικό γ.γ. του Κ.Κ.Ρουμανίας) και έγινε προστατευόμενός του. Μετά τη λήξη του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], και ενώ η Ρουμανία περνούσε στον έλεγχο της [[Σοβιετική Ένωση|Σοβιετικής Ένωσης]], υπηρέτησε ως γραμματέας της Κομμουνιστικής Νεολαίας ([[1944]]–[[1945]]).
 
Μόλις οι Κομμουνιστές κατέλαβαν την εξουσία στη χώρα το [[1947]], ο Νικολάε Τσαουσέσκου έγινε Υπουργός Γεωργίας και κατόπιν Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας στην, σταλινικού τύπου, [[Κυβέρνηση]] του Τζεόρτζε-Τζεορτζίου Ντέι. Το [[1952]] εισήλθε στην Κεντρική Επιτροπή του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας|ΚΚΡ]] και το [[1954]] στο PolitburoΠολιτμπούρο. Έγινε έτσι ουσιαστικά το νούμερο δύο στην ιεραρχία του Κόμματος.
 
== Ηγεσία ==
Γραμμή 87:
Το Νοέμβριο του [[1989]], το 14ο Συνέδριο του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας|ΚΚΡ]] εξέλεξε τον 71χρονο Τσαουσέσκου για μια ακόμη πενταετή θητεία ως ηγέτη του. Στην πόλη [[Τιμισοάρα]] ξεκίνησαν ταραχές, με μαζική συμμετοχή φοιτητών και πολιτών. Δυνάμεις της αστυνομίας και του στρατού άνοιξαν πυρ εναντίον των διαδηλωτών στις [[17 Δεκεμβρίου]]. Την επομένη ο Τσαουσέσκου ανεχώρησε για επίσημη επίσκεψη στο [[Ιράν]], αφήνοντας το έργο της καταστολής των διαδηλώσεων στη σύζυγο και τους συνεργάτες του. Η Κρατική τηλεόραση αποσιωπούσε τα γεγονότα, ο λαός όμως σε όλη τη χώρα πληροφορήθηκε για την επανάσταση της Τιμισοάρα μέσω ξένων Μέσων Ενημέρωσης (Voice of America και Radio Free Europe) και από στόμα σε στόμα. Το απόγευμα της [[20 Δεκεμβρίου|20ης Δεκεμβρίου]] που επέστρεψε στη χώρα, η κατάσταση είχε ενταθεί ακόμη περισσότερο και ο ίδιος έβγαλε διάγγελμα προς το λαό μέσω της Κρατικής Τηλεόρασης. Μίλησε για την επανάσταση της Τιμισοάρα ως «ξένη επέμβαση στα εσωτερικά ζητήματα της Ρουμανίας» και «εξωτερική απειλή στην εθνική ακεραιότητα».
 
Στις [[21 Δεκεμβρίου]] διοργανώθηκε από τις Αρχές διαδήλωση συμπαράστασης στον Τσαουσέσκου στο κέντρο του Βουκουρεστίου, η οποία κατέληξε σε χάος. Ο λαός αποδοκίμασε μαζικά το ζεύγος Τσαουσέσκου, το οποίο, εμφανώς απορημένο, κλείστηκε στα κομματικά γραφεία. Ακολούθησαν μαζικές συγκρούσεις στους δρόμους του Βουκουρεστίου και ο στρατός επενέβη συλλαμβάνοντας εκατοντάδες άοπλους πολίτες. Την επόμενη μέρα ([[22 Δεκεμβρίου]]), τα νέα είχαν διαδοθεί σε ολόκληρη τη χώρα. Η Κρατική Τηλεόραση ανακοίνωσε τον αιφνίδιο (και ύποπτο) θάνατο του VasileΒασίλε MileaΜιλέα, Υπουργού Άμυνας, και τη διοίκηση του στρατού ανέλαβε ο Τσαουσέσκου προσωπικά. Προσπάθησε να απευθυνθεί στο πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από τα γραφεία του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας|ΚΚΡ]], αλλά το πλήθος εισέβαλε μέσα και ο ίδιος με τη σύζυγό του φυγαδεύτηκαν με ελικόπτερο.
 
Αφού πέρασαν από την εξοχική τους κατοικία στο SnagovΣναγκόβ, ανεχώρησαν προς το [[Τιργκόβιστε]]. Υποχρεώθηκαν από το στρατό να εγκαταλείψουν το ελικόπτερο, καθώς ο στρατός είχε απαγορεύσει την εναέρια κυκλοφορία στη χώρα. Στο τέλος συνελήφθησαν από την αστυνομία, παραδόθηκαν στο στρατό, πέρασαν από πρόχειρο στρατοδικείο με πλήθος κατηγοριών (από παράνομο πλουτισμό μέχρι γενοκτονία), καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν την ημέρα των Χριστουγέννων του 1989.<ref>{{cite news|url = http://www.thetimes.co.uk/tto/news/world/europe/article2601567.ece|location = London|work = [[The Times]]|first = Roger|last = Boyes|title = Ceausescu looked in my eyes and he knew that he was going to die|date = 24 December 2009}}</ref> Η «δίκη» και η εκτέλεσή τους μαγνητοσκοπήθηκαν και έκαναν το γύρο του κόσμου. Λίγες μέρες αργότερα, παρουσιάστηκαν και στην Κρατική Τηλεόραση, πράγμα που επισφράγισε το τέλος του καθεστώτος του.
 
== Μεταγενέστερα ==