Πτολεμαίος Γ΄ Ευεργέτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 44:
Σύμφωνα με τη συνθήκη που έλαβε χώρα το [[253 π.Χ.]] ανάμεσα στον Πτολεμαίο Β' και τον [[Αντίοχος Β' Θεός|Αντίοχο Β']], προκειμένου να λάβει τέλος ο [[Β' Συριακός πόλεμος|Δεύτερος Συριακός Πόλεμος]], η βασίλισσα του Αντίοχου [[Λαοδίκη Α' της Συρίας|Λαοδίκη]], έπρεπε να απομακρυνθεί μαζί με τους δύο γιους της στη [[Μικρά Ασία]]. Τη θέση της θα έπαιρνε η κόρη του Πτολεμαίου από την Αρσινόη Α΄, η [[Βερενίκη Φερνοφόρος]]. Ωστόσο η Λαοδίκη κατάφερε να επιστρέψει στο θρόνο μετά το θάνατο του Πτολεμαίου Β', κρατώντας κοντά της τον Αντίοχο, που πέθανε λίγο αργότερα το [[246 π.Χ.]] Κάποιες υποψίες για το θάνατό του πέφτουν στη Λαοδίκη, αλλά τίποτε δεν είναι σίγουρο. Πάντως έστειλε δικούς της ανθρώπους στην [[Αντιόχεια]] να θανατώσουν τη Βερενίκη και το γιο της [[Αντίοχος (γιος Αντίοχου Β')|Αντίοχο]] που ήταν ακόμη νήπιο. Παρά την αντίσταση της Βερενίκης, ο φόνος διεπράχθη και το [[Αυτοκρατορία των Σελευκιδών|Βασίλειο των Σελευκιδών]] ανέλαβε ο γιος της Λαοδίκης, ο [[Σέλευκος Β' Καλλίνικος|Σέλευκος Β΄ ο Καλλίνικος]]. Η διπλή αυτή δολοφονία, που αποτελούσε προσβολή για την Αίγυπτο, οδήγησε σε νέα πολεμική σύρραξη. Αυτήν την πολιτική κατάσταση κληρονόμησε ο νέος βασιλιάς Πτολεμαίος όταν ανέβηκε στο θρόνο το [[246 π.Χ.]] Σύμφωνα με τον Justinus, o Πτολεμαίος βάδισε ο ίδιος σαν επικεφαλής του στρατού του, όσο ακόμη η Βερενίκη ήταν ζωντανή. Ωστόσο δεν έφτασε εγκαίρως. Αυτά τα γεγονότα έγιναν η αφορμή για το ξέσπασμα του [[Γ' Συριακός πόλεμος|Τρίτου Συριακού]] ή ''Λαοδίκειου'' πολέμου.
Η εκστρατεία αυτή στην Ανατολή θεωρείται ο μεγαλύτερος πολεμικός θρίαμβος του Οίκου των Πτολεμαίων. Ωστόσο, δεν έχουμε στα χέρια μας κάποιο πλήρες χρονικό, παρά αποσπάσματα και αναφορές από διάφορους συγγραφείς, οι περισσότεροι από τους οποίους αντέγραψαν και διέσωσαν προγενέστερους παπύρους και επιγραφές. Ο Πτολεμαίος ο Γ' λεηλάτησε την Αντιόχεια εκδικούμενος το θάνατο της αδερφής και του ανιψιού του και την κράτησε υπό την κατοχή του για μια περίοδο δύο ετών ([[246 π.Χ.|246]] – [[244 π.Χ.]]). Η εκστρατεία του συνεχίστηκε στη [[Βαβυλωνία]] για πέντε ακόμη χρόνια, μέχρι το [[241 π.Χ.]] Στη διάρκεια αυτής της περιόδου θα πρέπει να συνέβη και μία [[Ναυμαχία της Άνδρου|ναυμαχία]] στο θαλάσσιο χώρο της [[Άνδρος|Άνδρου]], και αν και τα στοιχεία είναι μεικτά, πιστεύεται πως ηττήθηκε. Κατέλαβε με επιτυχία την [[Σελεύκεια η Πιερία|Σελεύκεια]], το λιμάνι της Αντιόχειας, γεγονός που γέμισε τα ταμεία του βασιλιά κατά 15.000 τάλαντα, περίπου το δέκα τοις εκατό των ετήσιων εισοδημάτων του. Επίσης πήρε τον έλεγχο της [[Έφεσος|Εφέσου]], και πόλεις στη [[Θράκη]] και τον [[Ελλήσποντος|Ελλήσποντο]]. Υποστηρίζεται ότι έφτασε ως την Βακτριανή. Την προσωπική του συμμετοχή στην εκστρατεία βεβαιώνει ο [[Αππιανός]] στο έργο του ''Συριακά''. Επέστρεψε τελικά στην Αίγυπτο, όταν κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια εισβολή στο χώρο του [[Αιγαίο πέλαγος|Αιγαίου]] από το [[Μακεδονικό βασίλειο|Μακεδόνα]] βασιλιά, [[Αντίγονος Β' Γονατάς|Αντίγονο Β΄ Γονατά]], αφήνοντας στη θέση του τον Ξάνθιππο.
== Βερενίκη ==
| |||