Υδροξείδιο του μαγνησίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ μ.διόρθ. formatting
μεγάλη επέκταση
Γραμμή 2:
 
Στη μορφή του εναιωρήματος, το υδροξείδιο του μαγνησίου αποτελεί συστατικό [[Αντιόξινο φάρμακο|αντιόξινων]] και [[Καθαρτικό|καθαρτικών]] φαρμάκων. Επηρεάζει την απορρόφηση του [[Φυλλικό οξύ|φολικού οξέος]] και του [[Σίδηρος|σιδήρου]] από τον οργανισμό<ref>{{cite news|publisher=University of Michigan|url=http://health.med.umich.edu/healthcontent.cfm?xyzpdqabc=0&id=6&action=detail&AEProductID=HW_CAM&AEArticleID=hn-1431002|title=Magnesium Hydroxide|date=9 Ιανουαρίου 2007}}</ref>. Η στερεά μορφή του υδροξειδίου του μαγνησίου απαντάται στη φύση ως το ορυκτό [[μπρουσίτης]].
 
==Φυσικές ιδιότητες==
Το καθαρό υδροξείδιο του μαγνησίου είναι άοσμο λευκό κρυσταλλικό στερεό με [[πυκνότητα]] 2,3446 γραμμάρια ανά [[Κυβικό εκατοστό|cm<sup>3</sup>]], που κρυσταλλώνεται στο [[εξαγωνικό σύστημα]]. Η [[Σημείο τήξης|θερμοκρασία τήξεώς]] του είναι 350 [[Κλίμακα Κελσίου|°C]] περίπου, αλλά πριν φθάσει σε αυτή αποσυντίθεται στους 332&nbsp;°C. Για τον λόγο αυτό δεν υπάρχει θερμοκρασία βρασμού για την ουσία.
 
Η [[διαλυτότητα]] του υδροξειδίου του μαγνησίου στο νερό είναι μόλις 6,4 [[Χιλιοστόγραμμο|μιλιγκράμ]] ανά [[λίτρο]] στους 25°C και 40 μιλιγκράμ ανά λίτρο στους 100°C.
 
Η [[ειδική θερμότητα]] του Mg(OH)<sub>2</sub> είναι 77,03 J/mol·K και ο [[δείκτης διάθλασης]] 1,559.
 
==Ιστορία==
Στις 4 Μαΐου [[1818]] ένας Αμερικανός ονόματι Τζων Κάλεν (John Callen) κατοχύρωσε [[δίπλωμα ευρεσιτεχνίας]] (No. X2952) για το υδροξείδιο του μαγνησίου<ref>[http://www.google.com/patents/USX2952 Patent USX2952 - Magnesia, medicated, liquid - Google Patents]</ref>.
Γραμμή 23 ⟶ 31 :
 
===Βιομηχανική===
Η σκόνη υδροξειδίου του μαγνησίου ρίχνεται ως ακίνδυνη βάση για την εξουδετέρωση όξινων αποχετευόμενων υδάτων<ref>Aileen Gibson and Michael Maniocha: [http://www.wateronline.com/article.mvc/The-Use-Of-Magnesium-Hydroxide-Slurry-For-Bio-0001?VNETCOOKIE=NO ''White Paper: The Use Of Magnesium Hydroxide Slurry For Biological Treatment Of Municipal and Industrial Wastewater''], 12 Αυγούστου 2004</ref>. Συμμετέχει επίσης στη μέθοδο [[«Biorock]]» για την κατασκευή τεχνητών υφάλων.
 
Το στερεό Mg(OH)<sub>2</sub> επιβραδύνει την εξάπλωση της φωτιάς και μειώνει την παραγωγή καπνού από αυτή, ιδιότητες που οφείλονται στη [[θερμική αποσύνθεση|ενδόθερμη αντίδραση αποσυνθέσεως]] που υφίσταται σε θερμοκρασία 332&nbsp;°C:
 
: <big>Mg(OH)<sub>2</sub> (s) → MgO (s) + H<sub>2</sub>O (g)</big>
 
Η θερμότητα που απορροφάται από την αντίδραση δρα ως επιβραδυντικό καθυστερώντας την ανάφλεξη του καιόμενου υλικού. Το νερό που απελευθερώνεται ως υδρατμός αραιώνει τυχόν εύφλεκτα αέρια και στερεί οξυγόνο από τη φωτιά. Συνηθισμένες χρήσεις του υδροξειδίου του μαγνησίου ως επιβραδυντικού φωτιάς περιλαμβάνουν τα πλαστικά, στέγες και επικαλύψεις. Ανθρακικά ορυκτά του μαγνησίου χρησιμοποιούνται επίσης σε μίγματα σε παρόμοιες επιβραδυντικές εφαρμογές, όπως στο φυσικό μίγμα [[Χαντίτης|χαντίτη]] και [[Υδρομαγνησίτης|υδρομαγνησίτη]]<ref>{{cite journal|last=Hollingbery|first=LA|author2=Hull TR|title=The Thermal Decomposition of Huntite and Hydromagnesite - A Review|journal=Thermochimica Acta|year=2010|volume=509|issue=1-2|pages=1–11|url=http://clok.uclan.ac.uk/1139|doi=10.1016/j.tca.2010.06.012}}</ref>.
 
==Βιολογικός μεταβολισμός==
Το υδροξείδιο του μαγνησίου δίνεται ως αντιόξινο φάρμακο κατά της [[υπερχλωρυδρία]]ς του [[Στόμαχος|στομάχου]] σε δόσεις περίπου 0,5 ως 1,5 γραμμαρίου σε ενήλικες. Δρα με απλή [[εξουδετέρωση]], κατά την οποία τα ιόντα OH<sup>-</sup> από το Mg(OH)<sub>2</sub> ενώνονται με τα όξινα ιόντα H<sup>+</sup> που παράγονται από επιθηλιακά κύτταρα του στομάχου και δίνουν νερό.
 
Ως καθαρτικό, το υδροξείδιο του μαγνησίου δίνεται σε μεγαλύτερες δόσεις, 2 ως 5 γραμμαρίων, και εκτός από την προαναφερθείσα οσμωτική δράση, τα ιόντα Mg<sup>2+</sup> που ελευθερώνει προκαλούν την απελευθέρωση [[χολοκυστοκίνη]]ς (CCK), η οποία επίσης συσσωρεύει νερό και ηλεκτολύτες μέσα στον εντερικό σωλήνα, που αυξάνουν την κινητικότητα του εντέρου. Παρά το ότι αναφέρεται σε κάποιες πηγές, τα ιόντα OH<sup>-</sup> δεν διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην καθαρτική δράση της ουσίας, καθώς τα αλκαλικά διαλύματα γενικώς (που περιέχουν τέτοια ιόντα) δεν εμφανίζουν αξιοσημείωτες καθαρτικές ιδιότητες, ενώ αντιθέτως μη-αλκαλικά διαλύματα με ιόντα Mg<sup>2+</sup> όπως το [[θειικό μαγνήσιο]], είναι εξίσου ισχυρά καθαρτικά ανά [[γραμμομόριο]]<ref>{{cite journal|author=Tedesco FJ, DiPiro JT|title=Laxative use in constipation|journal=Am. J. Gastroenterol.|year=1985|volume=80|issue=4|pages=303–9|pmid=2984923}}</ref> (άλλο αν δεν χρησιμοποιούνται εξαιτίας παρενεργειών).
 
Μόνο μικρές ποσότητες μαγνησίου από υδροξείδιο του μαγνησίου απορροφώνται συνήθως από το έντερο. Τα ιόντα μαγνησίου αποβάλλονται κυρίως από τους νεφρούς και επομένως η μακροχρόνια καθημερινή λήψη μαγνησίας από ασθενείς με κάποιο βαθμό νεφρικής ανεπάρκειας μπορεί θεωρητικά να προκαλέσει [[υπερμαγνησιαιμία]].
 
==Ορυκτολογία==
Ο [[μπρουσίτης]], η ορυκτή μορφή με την οποία βρίσκεται συνήθως στη φύση το Mg(OH)<sub>2</sub>, απαντάται στον πηλό και μαζί με [[Χλωρίτης|χλωρίτη]]. Στη δεύτερη περίπτωση καταλαμβάνει τις ενδιάμεσες θέσεις που κανονικά καταλαμβάνουνται από μονοσθενή και δισθενή [[Ιόν|κατιόντα]] όπως τα Na<sup>+</sup>, K<sup>+</sup>, Mg<sup>2+</sup> και Ca<sup>2+</sup>. Ως συνέπεια, οι στρώσεις χλωρίτη «δένονται» από τον μπρουσίτη και δεν μπορούν να διασταλούν ή να συσταλούν πλέον.
 
Ο μπρουσίτης στον οποίο κάποια κατιόντα Mg<sup>2+</sup> έχουν αντικατασταθεί με κατιόντα Al<sup>3+</sup> φορτίζεται θετικά και αποτελεί την κύρια συνιστώσα των λεγόμενων διαστρωματωμένων διπλών υδροξειδίων (layered double hydroxide, LDH). Τα ορυκτά LDH, όπως ο [[υδροταλκίτης]], είναι ισχυρά απορροφητικά ανιόντων, αλλά σχετικώς σπάνια στη φύση.
 
Ο μπρουσίτης μπορεί επίσης να κρυσταλλωθεί επάνω σε [[τσιμέντο]] και [[σκυρόδεμα]] που έρχονται σε επαφή με [[θαλάσσιο νερό]], καθώς το Mg<sup>2+</sup> είναι το δεύτερο αφθονότερο κατιόν στο νερό της θάλασσας μετά το Na<sup>+</sup>. Ο σχηματισμός μπρουσίτη προκαλεί τοπικές διαστολές στον όγκο, που ευθύνονται για την ανάπτυξη μηχανικών τάσεων στο σκυρόδεμα. Αυτές οι τάσεις δημιουργούν ρωγμές και σχισμές στο σκυρόδεμα, επιταχύνοντας έτσι την υποβάθμισή του στο θαλάσσιο περιβάλλον.
 
Για τον ίδιο λόγο τα [[δολομιτικά πετρώματα]] δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως χαλίκι για την παραγωγή σκυροδέματος. Η αντίδραση του ανθρακικού μαγνησίου με τις ελεύθερες αλκαλικές ρίζες OH<sup>-</sup> που είναι παρούσες στο νερό των πόρων του τσιμέντου οδηγεί επίσης στον σχηματισμό μπρουσίτη:
 
:<big>MgCO<sub>3</sub> + 2 NaOH → Mg(OH)<sub>2</sub> + Na<sub>2</sub>CO<sub>3</sub></big>
 
Αυτή η αντίδραση είναι γνωστή και ως αλκαλοανθρακική αντίδραση (alkali–carbonate reaction).
 
==Παραπομπές==