Κομμουνιστικό κόμμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Γ' Διεθνής: διόρθωση φορμάτ βιβλιογραφίας. Προσθήκη μικρής παραγράφου από Κ. Παπαϊωάννου.
Γραμμή 25:
Η γέννεση του κομμουνιστικού κινήματος (και των κομμουνιστικών κομμάτων) σε διαχωρισμό με τη σοσιαλδημοκρατία, θα σηματοδοτηθεί από την απόφαση του μειοψηφικού τμήματος της 2ης Διεθνούς, να καταγγείλλει τον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]] ως [[Ιμπεριαλισμός|ιμπεριαλιστικό]] και τα μαζικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της περιόδου, σαν "σοσιαλπατριωτικά, υποταγμένα στα συμφέροντα της εθνικής του τάξης το καθένα". Το κομμάτι αυτό υπό τον [[Λένιν|Βλαδίμηρο Λένιν]] και τη [[Ρόζα Λούξεμπουργκ]] θα κάνει την παρθενική του εμφάνιση στη Διάσκεψη του Τσίμερβαλντ το 1916.<ref>[http://www.marxists.org/ellinika/archive/trotsky/works/1914/09/zimmerwald.htm Το αντιπολεμικό μανιφέστο του Τσίμερβαλντ]</ref>
 
Τις θεωρητικές βάσεις για την ίδρυση κομμουνιστικού κόμματος είχε θέσει ο Λένιν από το 1902 με τη μπροσούρα του "''Τί να κάνουμε;''" και το 1904 με το "''Ένα βήμα μπρος, δύο βήματα πίσω''". Ο Λένιν, αντίθετα με τον Μαρξ, αμβισβητούσε την επαναστατική ικανότητα και συνείδηση του προλεταριάτου και πίστευε ότι απαιτείται μια πρωτοπορία διανοουμένων και "επαγγελματιών επαναστατών" η οποία θα οργανώσει το προλεταριάτο γύρω από ένα κόμμα με στρατιωτική συγκεντρωτική μορφή και το οποίο θα ηγηθεί της επανάστασης. Στις ιδέες του Λένιν βρίσκονται οι ρίζες της υπόταξης της κοινωνίας των πολιτών στο μηχανισμό του ολοκληρωτικού κράτους. Σε μεγάλο βαθμό τα φασιστικά κόμματα δημιουργήθηκαν κατ' εικόνα του κομμουνιστικού κόμματος λενινιστικού τύπου.<ref>Παπαϊωάννου Κώστας, "Τάξη και κόμμα". Αρχική δημοσίευση στο Contrat Social, τομ. VIII, 4 (Ιούλ.-Άυγ. 1963) και 5 (Σεπτ.-Οκτ. 1963). Ελληνική μετάφραση στο ''Νέος Ερμής ο Λόγιος'', έτος 1, τ. 3, 2011, σελ. 32, 33.</ref>
 
Μετά τη νίκη της [[Οκτωβριανή Επανάσταση|Οκτωβριανής επανάστασης]], θα επιταχυνθεί η διαδικασία διάσπασης των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων και η δημιουργία κομμουνιστικών κομμάτων όπως και της 3ης (ή Κομμουνιστικής) Διεθνούς το 1921. Το κομμουνιστικό κίνημα θα δώσει με τη σειρά του σκληρές μάχες για την βελτίωση της ζωής της εργατικής τάξης και την ανατροπή του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο και μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο θα κυβερνήσει σε μια σειρά χώρες οι οποίες ονομάστηκαν εν συντομία "υπαρκτός σοσιαλισμός". Σε αυτές τις χώρες θα κρατικοποιηθούν όλοι σχεδόν οι τομείς της παραγωγής και της κατανάλωσης, θα κατοχυρωθεί το δικαίωμα στην δωρεάν Υγεία-Παιδεία, στέγαση κλπ.