Τζουκ μποξ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CeeKay (συζήτηση | συνεισφορές)
Juckelbert (συζήτηση | συνεισφορές)
μ τόνοι, συνδ
Γραμμή 1:
[[Image:Dscn2824-Wurlitzer-3500-Zodiac-On-Open.jpg|thumb|right|250px|Jukebox]]
Το '''jukebox''' είναι μια ημιαυτόματη συσκευή αναπαραγωγής [[μουσική|μουσικής]], συνήθως λειτουργεί με κέρματα, η οποία μπορειμπορεί να παίξει επιλεγμένα [[τραγούδι|τραγούδια]] (ή ολόκληρους [[Δίσκος|δίσκους]]) από μία εσωτερική "βιβλιοθήκη" δίσκων.Ενα Ένα συνηθισμένο jukebox είναι αρκετά μεγάλο με στρογυλόστρογγυλό το πάνω μέρος και έχει χρωματιστό φωτισμό στα πλαϊνά του που φτάνει μέχρι το πάνω του μέρος. Το κλασικό jukebox έχει κουμπιά με γράμματα και αριθμούς τα οποία όταν συνδυάζονται χρησιμοποιούνται ώστε να βρεθεί ένα συγκεκριμένο τραγούδι από κάποιο δίσκο.
Το '''jukebox''' είναι μια ημιαυτόματη συσκευή αναπαραγωγής μουσικής, συνήθως λειτουργεί με
κέρματα, η οποία μπορει να παίξει επιλεγμένα τραγούδια (ή ολόκληρους δίσκους) από μία εσωτερική "βιβλιοθήκη" δίσκων.Ενα συνηθισμένο jukebox είναι αρκετά μεγάλο με στρογυλό το πάνω μέρος και έχει χρωματιστό φωτισμό στα πλαϊνά του που φτάνει μέχρι το πάνω του μέρος. Το κλασικό jukebox έχει κουμπιά με γράμματα και αριθμούς τα οποία όταν συνδυάζονται χρησιμοποιούνται ώστε να βρεθεί ένα συγκεκριμένο τραγούδι από κάποιο δίσκο.
 
==Ιστορικό==
Μουσικά κουτιά που λειτουργούσαν με κέρματα καθώς και αυτόματα πιάνα δημιούργησαν σημεία αύτοματηςαυτόματης αναπαραγωγής μουσικής (που πληρώνονταν "με το κομμάτι") σε διάφορα σημεία όπως Λούνα πάρκ και άλλους δημόσιους χώρους (όπως για παράδειγμα σταθμούς τρένων στην [[Ελβετία]]) λίγες δεκαετίες πριν την εμφάνιση των αξιόπιστων φωνόγραφων που λειτουργούσαν με κέρματα. Μερικά από αυτά τα αυτόματα μουσικά μηχανήματα ήταν πολύ καλά κατασκευασμένα και επέζησαν έως σήμερα στα χέρια συλλεκτών και μουσείων. Αλλά μακροπρόθεσμα δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν εμπορικά με το jukebox καθώς περιορίζονταν στο μουσικό όργανο (ή όργανα) το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί κατά την κατασκευή τους και δεν μπορούσαν να αναπαράγουν την ανθρώπινη φωνή. Ο απόγονος του jukebox που ονομαζόταν Φωνόγραφος με κερματοδέκτη, ήταν το πρώτο μέσο εγγραφής μουσικής διαθέσιμο στο κοινό, πριν από η μαζική [[παραγωγή]] μουσικού εξοπλισμού γίνει συνηθισμένη. Τέτοιες μηχανές άρχισαν να παράγονται μαζικά το [[1889]] και χρησιμοποιούσαν κυλίνδρους για την εγγραφή του ήχου. Οι πρώτες μηχανεςμηχανές έπαιζαν μόνο ένα κομμάτι (διάρκειας περίπου 2 λεπτών μουσικής), αλλά σύντομα δημιουργήθηκαν συσκευές που επέτρεπαν στους πελάτες να επιλέγουν μεταξύ πολλών κομματιών. Το [[1910]] ο κύλινδρος σταδιακά αντικαταστάθηκε από τον δίσκο γραμοφώνουγραμμόφωνου. Ο όρος Juke box (προφέρεται Τζουκ-μποξ) άρχισε να χρησιμοποιείται στις [[ΗΠΑ|Ηνωμένες Πολιτείες]] στη δεκάετία[[δεκαετία 1930|δεκαετία του 1930]], είτε από την Αφροαμερικάνικη λέξη jook που σημαίνει χορός είτε από τους κριτικούς οι οποίοι έλεγαν ότι θα προωθήσουν την εγκληματική συμπεριφορά, και προήλθε από το ψεύτικο οικογενειακοοικογενειακό όνομα Juke. Ο δίσκος από Shellac των 78 στροφών το λεπτό κυριαρχούσε μέχρι που η εταιρεία Seeburg παρουσίασε το jukebox με δίσκο 45 στροφών από βινύλιο το [[1950]]. Από τη [[δεκαετία 1980|δεκαετία του 1980]] τα [[CD]] (Compact Discs) έγιναν το συνηθισμένο μέσο στα μοντέρνα jukebox. Στο τέλος του [[20ος αιώνας|20ού αιώνα]] οι εταιρείες παρουσίασαν πλήρως ψηφιακά jukebox τα οποία δεν χρησιμοποιούσαν CD, αλλά κατέβαζαν την μουσική από το Ιντερνετ[[Διαδίκτυο|ίντερνετ]], ή χρησιμοποιώντας μία ξεχωριστή [[Τηλέφωνο|τηλεφωνική γραμμή]] και ειδικό [[πρωτόκολλο επικοινωνίας]]. Παράλληλα εκτός από το "κατέβασμα" μίας μεγαλύτερης ποικιλίας μουσικών επιλογών τα ψηφιακά jukebox στέλνουν πίσω και πληροροφορίεςπληροφορίες για το ποια κομμάτια παίζονται και πότε, ανοίγοντας νέες εμπορικές οδούς.
 
Τα Jukebox και οι πρόγονοί τους ήταν ιδιαίτερα επικερδή από το [[1890]] και πέρα. ΗτανΉταν ιδαίτεραιδιαίτερα δημοφιλή από το [[1940]] μέχρι και τα μέσα της [[δεκαετία 1960|δεκαετίας του 1960]], και ιδιαίτερα την [[δεκαετία 1950|δεκαετία του 1950]]. Σήμερα συχνά συσχετίζονται με την [[Ροκ μουσική|μουσική Ροκ]], αλλά ήταν και πολύ δημοφιλή την εποχή του Σουινγκ[[Σουίνγκ]] (Swing). Για αυτοαυτό το λόγο μαγαζιά και εστιατόρια με ρετρό στυλ συχνά έχουν jukebox.
 
==Αισθητική==
 
Τα πρώτα jukebox ήταν απλά ξύλινα κουτιά με κερματοδέκτες και μερικά κουμπιά. Στο πέρασμα του χρόνου άρχισαν να διακοσμούνται όλο και πιο πολύ, χρησιμοποιώντας χρωματιστούς φωτισμούς, περιστρεφόμενα φώτα, χρώμιο, και διάφορα άλλα εφέ. Πολλοί θεωρουνθεωρούν την [[δεκαετία 1940|δεκαετία του 1940]] "χρυσή εποχή" του jukebox όπου ήταν διακοσμημένα με γοτθικού στυλ με καμπύλες σαν ηλεκτρικό ουράνιο τόξο. Ο [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος]] και η οικονομική κρίση είχαν περάσει και έτσι νέα σχέδια αντικατοπτρίζανε την νέα διάθεση. Ακόμα πριν από αυτό τα διακοσμημένα jukebox ήταν μία από τις λίγες εξόδους διαφυγής από τα προβλήματα αυτά. Η αισθητική προχώρησε από τα απλά ξύλινα κουτιά στις αρχές του [[1930]] σε πανέμορφα φωτιστικά με πλαστικά τύπου μαρμάρου και κίνηση χρωμάτων στο μοντέλο της Wurlitzer 850 Peacock το [[1942]]. Αλλά όταν οι Η.Π.Α. μπήκαν στον πόλεμο, το μέταλλο και το πλαστικό ήταν απαραίτητα για τον πόλεμο η παραγωγή jukebox περιοριστηκεπεριορίστηκε. τοΤο [[1943]] το Wurlitzer 950 είχε ξύλινoυς κερματοδέκτες για εξοικονόμισηεξοικονόμηση μετάλλου. Πρέπει να σημειωθεί ότι επειδή οι μηχανισμοί ήταν μεταλλικοί, δεν παράγονταν εκείνο τον καιρό, αλλά αντίθετα, ένα νέο υπήρχε ένα ξύλινο πλαίσιο στο οποίο έμπαινε το εσωτερικό του jukebox. Και επειδή πολλοί μηχανισμοί ήταν χειροποίητοι πολλά από τα μηχανήματα είχαν μέρη που δεν χωρούσαν και απαιτούσαν τροποποιήσεις. ΤΟΤο [[1943]] το Wurlitzer Victory είχε γυάλινα φωτιστικά μέρη αντί για πλαστικά. Μετά τον πόλεμο τα υλικά έγιναν πάλι διαθέσιμα οπότε και η επιτυχία των jukebox επέστρεψε.
 
Το μοντέλο 1015-Bubbler της Wurlitzer είναι το πιο κλασικό και δημοφιλές σχέδιο για jukebox. Πολλά από αυτά συνέχισαν να λειτουργούν μέχρι τα [[1950]] και συσχετίζονται με την λαϊκηλαϊκή κουλτούρα αυτής της δεκαετίας παρόλο που η προέλευσή τους ήταν από τη δεκαετία του 1940. Ο λόγος είναι η μοναδική ανάδειξη την εμφάνισής τους και η αμζικήμαζική παραγωγή τους. Σχεδιασμένα από τον στυλίστα Paul Fuller, φημολογείται οτιότι όταν οι εταιρείες παραγωγής μουσικού εξοπλισμού οδηγήθηκαν στην προσπάθεια υπερυπέρ του πολέμου, εκείνος είχε περισσότερο χρόνο να ασχοληθεί με την σχεδίαση της αισθητικής. Ο πλεονάζον αυτός χρόνος έφερε ως αποτέλεσμα ένα από τα καλύτερα σχέδια αυτής της κουλτούρας.
Μετά τη δεκαετία του 40 τα σχέδια πήραν την μορφή κουτιού και "hi-tech", αποστασιοποιημένα από τις κλασσικές επιρροές όπως αυτή της [[Αρχαία Ελλάδα|Αρχαίας Ελλάδας]], της αναγένησσης[[αναγέννηση|αναγέννησης]], και των γοτθικών μορφών των μοντέλων της δεκαετίας του 40.
Επίσης τα μεταγενέστερα μοντέλα απαιτούσαν περισσότερο χώρο για τον αυξανόμενο αριθμό δίσκων μειώνοντας τον χώρο για την διακόσμηση. ΑυτοΑυτό οφείλεται μερικώς στην βελτιωμένη τεχνολογία αποθήκευσης και αποστολής δίσκωςδίσκων και μερικώς στην μετάβαση από τους δίσκους 78 στροφών σε αυτούς των 45 στροφών που ήταν πιο μικροί.
Τα Jukebox της εποχής του 1940 αποκαλούνται αυτά της Χρυσής εποχής λόγω της χρήσης του κίτρινου πλαστικού. Ενώ αυτά της δεκαετίας του 50 αποκαλούνται ως αυτά της Αργυρής εποχής λόγω της δεσπόζουσας χρήσης χρωμίου.
 
[[Κατηγορία:Μουσική τεχνολογία]]