Κράτος της Θάλασσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 1:
{{πηγές|22|05|2015}}
[[Αρχείο:Venezianische Kolonien.png|μικρογραφία|Η Δημοκρατία της Βενετίας και οι κτήσεις της]]
Το '''Κράτος της Θάλασσας''' ([[ιταλικά]]: Stato da Mar) ή '''Κτήσεις της Θάλασσας''' (Domini da Mar) ήταν το όνομα που δόθηκε από τη [[Δημοκρατία της Βενετίας]] στις θαλάσσιες και υπερπόντιες κτήσεις της, συμπεριλαμβανομένης της [[Μαργραβάτο της Ιστρίας|Ιστρίας]], [[Ενετική Δαλματία|Δαλματίας]], της [[Βασίλειο του Νεγρεπόντε|Εύβοιας]], του [[Πελοπόννησος|Μοριά]] (το «[[Βασίλειο του Μoρέως]]»), τα νησιά του Αιγαίου του [[Δουκάτο του Αρχιπελάγους|Δουκάτου του Αρχιπελάγους]], καθώς και τα νησιά της [[Κρήτη]]ς (το «[[Βασίλειο της Κρήτης]]») και της [[Κύπρος|Κύπρο]]υ. Ήταν μία από τις τρεις υποδιαιρέσεις της Ενετικής δημοκρατίας, μαζί με το [[Ντογκάντο]] (Dogado), δηλαδή την ίδια την πόλη της [[Βενετία]]ς, και το [[Ηπειρωτικό Κράτος (Βενετία)|Ηπειρωτικό Κράτος]] (Stato di Terrafirma) στην βόρεια [[Ιταλία]].
Η δημιουργία της υπερπόντιας αυτοκρατορίας της Βενετίας άρχισε γύρω στο 1000 με την κατάκτηση της Δαλματίας και έφτασε στη μεγαλύτερή της έκταση ως συνέπεια της [[Δ' Σταυροφορία|Δ΄ Σταυροφορία]], με την διαίρεση της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] που έδωσε στη Βενετία κυριαρχικά δικαιώματα πάνω στα τρία όγδοα της «Ρωμανίας». Η Βενετία συνέχισε να αποκτά κτήσεις, ιδιαίτερα στον ελληνικό χώρο, αφομοιώνοντας μικρότερες λατινικές ηγεμονίες, ως τον 15ο αιώνα. Αργότερα, υπό την αυξανόμενη πίεση της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] πολλές περιοχές χάθηκαν. Όταν η Δημοκρατία έπεσε το 1797, μόνο η Ιστρία, η Δαλματία, η [[Κέρκυρα]] και τα υπόλοιπα [[Ενετικά Επτάνησα|Ιόνια Νησιά]] έμεναν σε βενετικά χέρια.
| |||