ΦΚ Πόρτο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ clean up, αντικατέστησε: Τσάμπιονς Λιγκ → Τσάμπιονς Λιγκ (4), [[Τσάμπιονς Λιγκ| → [[ΟΥΕΦΑ Τ με τη χρήση [[Βικιπαίδεια:AutoW... |
μ →Ιστορία: clean up, αντικατέστησε: [[Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης| → [[Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (ποδόσφαιρο)| με τη χρήση [[Βικιπαίδεια:AutoWikiB... |
||
Γραμμή 63:
Μετά την [[επανάσταση των γαριφάλων]] οι νοοτροπίες άλλαξαν και δόθηκε και στα σωματεία εκτός Λισσαβόνας η ευκαιρία να διακριθούν. Αποτέλεσμα ήταν η ΦΚ Πόρτο να κατακτήσει 16 τίτλους τις επόμενες τρεις δεκαετίες. Επίσης, κύπελλα και ευρωπαϊκά τρόπαια. Είναι αξιοσημείωτο ότι μετά το 1976 δεν έχει τερματίσει κάτω από την 3η θέση στο πρωτάθλημα ενώ κέρδισε πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα τη δεκαετία του ’90. Αναμορφωτές του συλλόγου θεωρούνται ο Pinto da Costa, αρχικά διευθυντής κι έπειτα πρόεδρος και ο μάνατζερ José Maria Pedroto, μετά το 1982.
Το 1984 ήρθε η πρώτη ευρωπαϊκή διάκριση για την ομάδα, όταν έφτασε ως τον τελικό του [[Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης (ποδόσφαιρο)|Κυπέλλου Κυπελλούχων]], στον οποίο ηττήθηκε από τη [[Γιουβέντους]]. Όμως, τρία χρόνια αργότερα κατέκτησε τον πρώτο ευρωπαϊκό της τίτλο και μάλιστα το [[ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ|Κύπελλο Πρωταθλητριών]] νικώντας στον τελικό την [[Μπάγερν Μονάχου]] με 2-1. Ακολούθησε η κατάκτηση του ευρωπαϊκού[[Σούπερ Κύπελλο Ευρώπης|Σούπερ Καπ]] και του [[Διηπειρωτικό Κύπελλο (ποδόσφαιρο)|Διηπειρωτικού]].
Τα επόμενα χρόνια είχε μια σταθερά αισθητή ευρωπαϊκή παρουσία αλλά χωρίς μεγάλες επιτυχίες. Μόνο το 1994 έφτασε ως τα ημιτελικά του [[ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ|Τσάμπιονς Λιγκ]], όπου αποκλείστηκε από την [[Μπαρτσελόνα (ποδόσφαιρο)|Μπαρτσελόνα]]. Η ομάδα επανήλθε στους ευρωπαϊκούς τίτλους, όταν την ανέλαβε ο [[Ζοζέ Μουρίνιο]]. Υπό την καθοδήγησή του το 2003 κατέκτησε το [[Κύπελλο ΟΥΕΦΑ]] νικώντας στον τελικό τη [[Σέλτικ Γλασκώβης]] με 3-2 και το 2004 το [[ΟΥΕΦΑ Τσάμπιονς Λιγκ|Τσάμπιονς Λιγκ]] επικρατώντας στον τελικό της [[Μονακό]] με 3-0. έτσι έγινε ο πορτογαλικός σύλλογος με τα περισσότερα ευρωπαϊκά κύπελλα, τέσσερα συνολικά έναντι δύο της Μπενφίκα και ενός της Σπόρτινγκ. Παρά την αποχώρηση του Μουρίνιο το Δεκέμβριο του 2004 κατέκτησε και το [[Διηπειρωτικό Κύπελλο (ποδόσφαιρο)|Διηπειρωτικό Κύπελλο]] νικώντας στα πέναλτι την [[Όνσε Κάλντας]] από την [[Κολομβία]].
| |||