Βασίλης Γκαγκάτσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Βιογραφικό: clean up, αντικατέστησε: Τσάμπιονς Λιγκ → Τσάμπιονς Λιγκ με τη χρήση AWB |
μ →Βιογραφικό: clean up, αντικατέστησε: ΟΥΕΦΑ → UEFA με τη χρήση AWB |
||
Γραμμή 6:
Στην τελευταία κυβέρνηση του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] (1993 - 1996), με υφυπουργό Αθλητισμού τον [[Γιώργος Λιάνης|Γιώργο Λιάνη]], ο Βασίλης Γκαγκάτσης ορίστηκε μέλος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής του υφυπουργείου Αθλητισμού.<ref>http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=174337</ref> Την ίδια εποχή μετακομίζει στην [[Αθήνα]] και διατελεί νομικός σύμβουλος του [[Αθηναϊκός Α.Σ.|Αθηναϊκού]] και του [[ΠΑΕ Ολυμπιακός|Ολυμπιακού]], και γνωρίζεται με τον [[Σωκράτης Κόκκαλης|Σωκράτη Κόκκαλη]].
Διετέλεσε γενικός γραμματέας της ΕΠΟ από το Νοέμβριο του 1997 μέχρι τον Ιούλιο του 2001 (με πρόεδρο αρχικά τον [[Σωτήρης Αλημίσης|Σωτήρη Αλημίση]] και έπειτα τον [[Κώστας Αλεξανδρίδης|Κώστα Αλεξανδρίδη]]), και πρόεδρος της ΕΠΟ από τον Ιούλιο του 2001 μέχρι το Δεκέμβριο του 2008. Η συντριπτική πλειονότητα των Ενώσεων συσπειρώθηκε στο πλευρό του καθώς ξεκίνησε να υλοποιεί το πρόγραμμα κατασκευής αθλητικών κέντρων στις πρωτεύουσες πολλών νομών, ενώ η [[
Επί των ημερών του το ελληνικό ποδόσφαιρο έζησε τη μεγαλύτερη επιτυχία του με την κατάκτηση του [[Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2004|Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2004]]· η πρόσληψη του [[Όττο Ρεχάγκελ]] το 2001 ήταν προσωπική επιλογή Γκαγκάτση. Επίσης, ο Γκαγκάτσης αποδείχτηκε ικανός υπερασπιστής της ΕΠΟ από κυβερνητικές παρεμβάσεις, με χαρακτηριστικές τις νίκες του απέναντι στους υφυπουργούς Αθλητισμού [[Γιώργος Φλωρίδης|Γιώργο Φλωρίδη]] το 2001 και [[Γεώργιος Ορφανός|Γιώργο Ορφανό]] το 2005.<ref>http://www.gazzetta.gr/podosfairo/article/325276-aktines-x-se-sarri-kai-gkagkatsi</ref> Ωστόσο, επικρίθηκε έντονα από τους αντιπάλους του για τις στενές σχέσεις του με τον πρόεδρο του [[ΠΑΕ Ολυμπιακός|Ολυμπιακού]] [[Σωκράτης Κόκκαλης|Σωκράτη Κόκκαλη]] και τον συνεργάτη του Θωμά Μητρόπουλο, που, σύμφωνα με τους επικριτές του, οδήγησαν στην παρασκηνιακή κυριαρχία του Ολυμπιακού στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
| |||