Ζυλιέτ Μπινός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Μπινός δέχτηκε αργότερα πρόταση από τον [[Στίβεν Σπίλμπεργκ]], να συμμετάσχει στο ''[[Τζουράσικ Παρκ]]'', αλλά αρνήθηκε, αντί αυτού πρωταγωνίστησε στην ταινία του [[Κριστόφ Κισλόφσκι]], ''[[Τρία χρώματα: Η Μπλε ταινία|Μπλε]]'', η οποία την καταξίωσε και τιςτης χάρισε αρκετά βραβεία, όπως στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας|Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας]], το Καλύτερης Ηθοποιού, και το [[Βραβεία Σεζάρ]] Καλύτερης Ηθοποιού. Το 1996, συμμετείχε στην ταινία ''[[Ο Άγγλος ασθενής]]'', η οποία της χάρισε [[Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου]], στην ίδια κατηγορία τιμήθηκε και στα [[BAFTA]], με το [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου]], να την τιμά με το βραβείο της Καλύτερης Ηθοποιού. Ενώ, για την ταινία ''[[Chocolat]]'', του 2000, υπήρξε υποψήφια για [[Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου]].

Τη δεκαετία του 2000, συνέχισε τις επιτυχημένες εμφανίσεις της, τόσο σε γαλλόφωνες όσο και σε αγγλόφωνες ταινίες, σε μεγάλες ή και μικρές παραγωγές. Το 2010, τιμήθηκε με βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού, στο [[Φεστιβάλ Καννών]], για την ταινία ''[[Γνήσιο αντίγραφο]]'', του [[Άμπας Κιαροστάμι]]. Αυτή η βράβευση, την κατέστησε τη μοναδική Ευρωπαία ηθοποιό, που βραβεύθηκε στην ίδια κατηγορία από τα τρία μεγάλμεγάλα ευρωπαϊκά φεστιβάλ (Βενετίας, Βερολίνου, Καννών). Αξιόλογη πορεία σημείωσε και στον χώρο του θεάτρου, με την πιο μεγάλη της επιτυχία να είναι το 1998, στο ''Naked'' και το ''[[Betrayal (θεατρικό έργο)|Betrayal]]'' του 2000, στο [[Μπρόντγουεϊ]], ρόλος που της χάρισε μία υποψηφιότητα για [[Βραβεία Tony|βραβείο Tony]]. To 2008, ξεκίνησε να περιοδεύει με τον χορευτή [[Άκραμ Καν]]. Συχνά τα Μέσα την αποκαλούν ''"La Binoche"''.<ref>[http://www.guardian.co.uk/film/2007/aug/31/8?INTCMP=SRCH|David Thompson's Biographical Dictionary of film. No. 22], Thompson, David; The Guardian, 31 July 2007. Retrieved 18 April 2011</ref>