Βικιπαίδεια

Σελεύκεια η επί του Τίγρη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
→‎Παρθική περίοδος: πολύ μακρινός απόγονος των Σελευκιδών, μην υπερβάλλουμε κιόλας
Γραμμή 11:
Η θέση της Σελεύκειας ανακαλύφθηκε στη δεκαετία του 1920, από αρχαιολόγους οι οποίοι αναζητούσαν την αρχαία [[Ώπις|Ώπι]]<ref>[http://www.umich.edu/~kelseydb/Excavation/Seleucia.html University of Michigan.edu]</ref>.
 
Από το 1927, Οιοι καθηγητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, Λιρόι Γουότερμαν (Leroy Waterman, 1927–1932) και Κλαρκ Χόπκινς (Clark Hopkins, 1936–1937) επέβλεψαν ανασκαφές για το Αρχαιολογικό Μουσείο του Κέλσι (Kelsey), εξ ονόματος της Αμερικανικής Σχολής Ανατολικών Ερευνών της Βαγδάτης, με χρηματοδότηση των μουσείων Τέχνης του Τολέδο και του Κλίβελαντ.<ref>L. Watermann, Preliminary Report upon the Excavations at Tel Umar Iraq, University of Michigan Press, 1931</ref>
<ref>L. Watermann, Second Preliminary Report upon the Excavations at Tel Umar Iraq, University of Michigan Press, 1933</ref>
<ref>Howard C. Hollis, Material from Seleucia, The Bulletin of the Cleveland Museum of Art, vol. 20, no. 8, pp. 129-131, 1933</ref>
Γραμμή 41:
Τον Ιούλιο του 141 π.Χ. οι Πάρθοι υπό τον [[Μιθριδάτης Α΄ Φιλέλλην|Μιθριδάτη Α΄ Φιλέλληνα]] κατάλαβαν την πόλη. Η Σελεύκεια όμως δεν έχασε τη σημασία της και χρησιμοποιήθηκε ως ένα από τα βασιλικά νομισματοκοπεία. Ωστόσο η παρθική πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στη γείτονα Κτησιφώντα. Ο δραστήριος Σελευκίδης [[Αντίοχος Ζ΄ Σιδήτης]] ανέκτησε για λίγο διάστημα τη Μεσοποταμία, τη Βαβυλωνία και τη Μηδία και εκτέλεσε τον Πάρθο διοικητή της Σελεύκειας (130 π.Χ.). Μετά από περίπου ένα χρόνο, τα μέρη αυτά περιήλθαν οριστικά στους Πάρθους.
 
Πολλοί Ιουδαίοι κατέφυγαν στην Σελεύκεια μετά το 35 π.Χ., όπου και σφαγιάστηκαν<ref>Φλάβιος Ιώσηπος: ''Ιουδαϊκή αρχαιολογία'' 18.311</ref>. Και οι δύο πόλεις (Σελεύκεια και Κτησιφών) καταλήφθηκαν αρκετές φορές από τους [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίους]]. Ο αυτοκράτορας Τραϊανός την κατέλαβε το 116 μ.Χ.<ref>Κάσσιος Δίων: ''Ρωμαϊκή ιστορία'' 68.30.2</ref>. Επί βασιλείας [[Μάρκος Αυρήλιος|Μάρκου Αυρηλίου]] και [[Λεύκιος Βέρος|Λουκίου Βήρου]], το 165 μ.Χ., την κατέλαβε ο Ρωμαίος στρατηγός [[Αβίδιος Κάσσιος]] (απόγονος του [[Αντίοχος Δ΄ Επιφανής|Αντιόχου Δ΄ Επιφανούς]], βασιλιά της ημι-εξελληνισμένης [[Κομμαγηνή|Κομμαγηνής]]) κατά τη διάρκεια της εκστρατείας κατά των Πάρθων. Ο τελευταίος κατέστρεψε την Σελεύκεια -προφασιζόμενος ότι οι κάτοικοί της αθέτησαν τη συμφωνία τους με τους Ρωμαίους- και αυτό αποτελεί τραγική ειρωνία της ιστορίας, διότι ο Αβίδιος ήταν απόγονος μακρινός Σελευκιδών.
 
Ωστόσο αυτές οι δίδυμες πόλεις επέζησαν, αλλά η Σελεύκεια παρήκμασε. Όταν τις κατέλαβε το 198/9 ο [[Σεπτίμιος Σεβήρος]], βρήκε τη Σελεύκεια έρημη. Οι Πάρθοι στρατιώτες που δραπέτευσαν βρίσκονταιαπεικονίζονται στην [[Αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου|αψίδα του θριάμβου του]] στο Forumστη RomanorumΡώμη.
 
===Σασσανιδική περίοδος===
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σελεύκεια_η_επί_του_Τίγρη"