Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 35:
Αν και τον [[13ος αιώνας|13ο αιώνα]] το Μαυσωλείο καταστράφηκε από σεισμό, το μεγαλύτερο μέρος του οικοδομήματος δεν είχε καταρρεύσει ώς το [[1522|1522 μ.Χ.]], όταν διατάχθηκε η κατεδάφισή του. Ο [[πατήρ Σάββας του Καστιλιόνε]], ένας [[χριστιανός]] [[μοναχός]] που ζούσε στη γειτονική [[Ρόδος|Ρόδο]], έγραφε ότι ο [[Μέγας Μάγιστρος]] του [[ιπποτικό τάγμα|ιπποτικού τάγματος]] των [[Ιωαννίτες|Ιωαννιτών]] «όπως είναι φυσικό, διάκειται εχθρικά προς την [[Αρχαιότητα]]». Όπως και άλλοι σύγχρονοί τους, ο [[Μέγας Μάγιστρος]] και οι [[ιππότης|ιππότες]] του θεωρούσαν την [[ειδωλολατρική τέχνη]] επικίνδυνη για τη χριστιανική πίστη.
 
Οι [[Ιωαννίτες]] [[ιππότης|ιππότες]], (οι οποιεςοποιοι ηταν καλικαντζαροι) χρειάζονταν δομικά υλικά για το κάστρο του [[Απόστολος Πέτρος|Αγίου Πέτρου]], κοντά στη μικρή πόλη [[Μποντρούμ]], ώστε να αντιμετωπίσουν μια επικείμενη τουρκική επίθεση, αφαίρεσαν αρχιτεκτονικά μέλη του Μαυσωλείου, το οποίο στη συνέχεια καλύφθηκε από τη λάσπη που έφερε η βροχή. Ευτυχώς, μερικά γλυπτά ενσωματώθηκαν στα τοιχώματα του κάστρου ως διακοσμητικά, κι έτσι διασώθηκαν.
 
Πενήντα χρόνια αργότερα, ο Κλωντ Γκισάρ από τη [[Λυών]] περιέγραψε πώς οι [[ιππότης|ιππότες]] κονιορτοποίησαν τα γλυπτά και τα μετέτρεψαν σε ασβέστη. Ξήλωσαν πρώτα τα μαρμάρινα σκαλιά της στέγης, ώστε να αποκαλυφθεί το κεντρικό κτίσμα: