Ιάκωβος Γ΄ της Μαγιόρκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες μονάρχη
{{πληροφορίες προσώπου}}
|όνομα = Ιάκωβος Γ'
 
|χρώμα =
|εικόνα = James III of Majorca.jpg
|μέγεθος_εικόνας =
|λεζάντα =
|τίτλος = βασιλιάς της Μαγιόρκας
|περίοδος_εξουσίας = 1324 - 1344
|ημερομηνία_στέψης =
|τόπος_στέψης =
|προκάτοχος = [[Σάντσο της Μαγιόρκα|Σάντσο]]
|διάδοχος = [[Πέτρος Δ΄ της Αραγονίας]]<br>[[Ιάκωβος Δ΄ της Μαγιόρκας|Ιάκωβος Δ']] (διεκδικητής)
|τίτλος2 =
|περίοδος_εξουσίας2=
|προκάτοχος2 =
|διάδοχος2 =
|σύζυγος = Κωνσταντία Βαρκελώνης<br>Βιολάντη Βιλαραγκούτ
|επίγονοι =
|πατέρας = [[Φερδινάνδος της Μαγιόρκας|Φερδινάνδος]]
|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος της Βαρκελώνης|Βαρκελώνης-Μαγιόρκας]]
|μητέρα = [[Ισαβέλλα ντε Σαμπράν]]
|ημ_γέννησης = [[5 Απρλίου]] [[1315]]
|τόπος_γέννησης = Κατάνια, Σικελία
|ημ_θανάτου = [[25 Οκτωβρίου]] [[1349]] (ετών 34)
|τόπος_θανάτου = Llucmajor
|τόπος_ταφής =
|θρησκεία = Καθολικός Χριστιανός
}}
Ο '''Ιάκωβος Γ' ''' ο ''Απερίσκεπτος'' ή ο ''Άτυχος'' (5 Απριλίου 1313 - 25 Οκτωβρίου 1349) ήταν βασιλιάς της Μαγιόρκας (1324 - 1344) από τον [[Οίκος της Βαρκελώνης|Οίκο της Βαρκελώνης]].
 
Γραμμή 11 ⟶ 37 :
 
==Βασιλεία==
Το 1324 απεβίωσε ο θείος του [[Σάντσο της Μαγιόρκα|Σάντσο]] βασιλιάς της Μαγιόρκας, και επειδή ο πατέρας του είχε αποβιώσει 8 έτη πριν, στέφθηκε ως Ιάκωβος Γ' βασιλιάς της Μαγιόρκας. Για να συσφίξεικάνει φιλικές τις σχέσεις με τοντο 2ο εξάδελφό του βασιλιάβασίλειο της Αραγωνίας, νυμφεύτηκε πρώτα την κόρη του 2ου εξαδέλφου του [[Αλφόνσος Δ΄ της Αραγωνίας|Αλφόνσου Δ']], την Κωνσταντία Βαρκελώνης. Αν και οι βασιλείς της Μαγιόρκας έδιναν όρκο υποτέλειας στον βασιλιά της Αραγωνίας, ο Ιάκωβος ισχυρίστηκε ότι ένας βασιλιάς δεν μπορεί να είναι υποτελής άλλου βασιλιά. Ήταν πάτρωνας του Πανεπιστημίου του Μονπελιέ, που ανήκε στις ηπειρωτικές κτήσεις του και οι λόγιοι εκεί υποστήριξαν την άποψή του.
 
Το 1337 εξέδωσε το Leges Palatinae, μια επιτηδευμένη νομοθεσία για την Αυλή του, την πρώτη του είδους της. Το χειρόγραφο εικονογραφήθηκε καλλιτεχνικά σε βυζαντινό στυλ και όταν το 1344 έχασε το θρόνο του, το πήρε μαζί του και τελικά το επώλησε στον [[Φίλιππος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Φίλιππο ΣΤ' Βαλουά]], βασιλιά της Γαλλίας. Η νομοθεσία επηρέασε την Αυλή της Αραγωνίας και της Βουργουνδίας στη λειτουργία τους.