Εμμανουήλ Φιλιβέρτος της Σαβοΐας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 31:
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στο Σαμπερύ· ήταν το μόνο από τα εννέα παιδιά των γονέων του που επέζησε. Υπηρέτησε στο στρατό του [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου Ε' Αψβούργων]] βασιλιά της Γερμανίας, συζύγου της Ισαβέλλας που ήταν αδελφή της μητέρας του. Στον πόλεμο εναντίον του [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκου Α' Βαλουά]] διακρίθηκε στην κατάληψη της Εσντίν το 1553. Ένα μήνα αργότερα απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε, αλλά
Από εκεί εισέβαλε στη Β. Γαλλία και κέρδισε λαμπρή νίκη στο Σαιν-Κουεντίν το 1557. Ήταν ένας από τους μνηστήρες για την [[Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας]]. Το 1559 υπέγραψε την Ειρήνη του Κατώ-Καμπρεσύ μεταξύ της Ισπανίας και της Γαλλίας με την οποία αποκτούσε το δουκάτο του· επίσης νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα, αδελφή του [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Β']].
Όταν απεβίωσε ο αδελφός της μητέρας του [[Ερρίκος της Πορτογαλίας|Ερρίκος Αβίς]] βασιλιάς της Πορτογαλίας, διεκδίκησε το θρόνο, αλλά όταν αντιλήφθηκε ότι και ο Φίλιππος Β' διεκδικούσε το θρόνο, αποσύρθηκε. Πέρασε το υπόλοιπο της βασιλείας του προσπαθώντας να ανακτήσει ό,τι είχε καταληφθεί από τη Γαλλία, κάνοντας δαπανηρούς πολέμους. Ήταν επιδέξιος στην πολιτική στρατηγική και εκμεταλλεύτηκε διάφορες διαμάχες στην Ευρώπη για να ανακτά σιγά έδαφος από τη Γαλλία ή την Ισπανία, όπως πχ το Τορίνο. Αγόρασε δύο περιοχές. Μετακίνησε την πρωτεύουσα του δουκάτου από το Σαμπερύ στο Τορίνο και έκανε επίσημη γλώσσα, αντί της λατινικής, την ιταλική. Καθώς πρσπαθούσε να αποκτήσει τη μαρκιωνία του Σαλούτζο, απεβίωσε στο Τορίνο. Ετάφη στο παρεκλήσιο του Καθεδρικού του Τορίνο, στο οποίο είχε μεταφέρει την Ιερά Σινδόνη το 1578.
==Οικογένεια==
Το 1559 νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα Βαλουά, κόρη του εξαδέλφου του [[Φραγκίσκος Α' της Γαλλίας|Φραγκίσκου Α']] βασιλιά της Γαλλίας. Είχε τέκνα:
| |||