Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Συνεδρίαζε το Νομοτελεστικο μετά την β΄Εθνοσυνέλευση τό 1823 Ε'ιχε εγκατασταθή κλιμάκιο της κυβερνήσεως, τό για να εμψυχώνει τους αγωνιστές
Αναίρεση έκδοσης 5846940 από τον 2A02:582:822:1500:6CFD:E153:BA7:A0C3 (Συζήτηση)
Γραμμή 16:
[[Αρχείο:Sikelianos house in Salamina.jpg|thumb|250px|Η Οικία του Άγγελου Σικελιανού απέναντι από την Ι. Μ. Φανερωμένης στη Σαλαμίνα.]]
[[File:Η Θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της "Φανερωμένης" ή "Νεοφανείσας" που βρέθηκε από τον Όσιο Λαυρέντιο.jpg|thumb|Η Θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της "Φανερωμένης" ή "Νεοφανείσας" που βρέθηκε από τον Όσιο Λαυρέντιο]]
Eδώ μετεκόμισε τό Νομοτελεστικό τό 1822. Η '''Ιερά Μονή Φανερωμένης''' Σαλαμίνας είναι ένα ιστορικό [[Μοναστήρι (θρησκεία)|μοναστήρι]] που βρίσκεται στα βορειοδυτικά παράλια της νήσου [[Σαλαμίνα|Σαλαμίνας]] στην οποία υπήρχε ένας πολύ παλιός και ημιερειπωμένος χριστιανικός ναός στον οποίο και βρέθηκε εικόνα της [[Θεοτόκος|Θεοτόκου]] από τον Λάμπρο Καννέλο, που έκτισε και μόνασε στο μοναστήρι για να αγιοποιηθεί από την [[ορθόδοξη εκκλησία]] με το όνομα [[Όσιος Λαυρέντιος]]. Ανήκει εκκλησιαστικά στην [[Ιερά Μητρόπολις Μεγάρων και Σαλαμίνος|Ιερά Μητρόπολη Μεγάρων και Σαλαμίνος]].
 
Ιδρυτής της Μονής είναι ο Λάμπρος Καννέλος, ένας ευσεβής χριστιανός και κάτοικος των [[Μέγαρα Αττικής|Μεγάρων]]. Σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση είδε στον ύπνο του τρεις φορές την [[Παναγία]] που τον πρόσταξε να πάει στη Σαλαμίνα, στα ερείπια του ναού, ρίχνοντας το πανωφόρι του στη θάλασσα για να περάσει απέναντι. Εκείνος το έπραξε, Στις [[17 Μαΐου]] του [[1640]] πήγε στο σημείο και με την βοήθεια των κατοίκων έσκαψε και βρήκε την εικόνα της Παναγίας Φανερωμένης.<ref>Από ιδιόχειρη σημείωση Οσίου Λαυρεντίου που σώζεται στη Μονή.</ref> Κατά το έτος [[1682]] αναστήλωσε τον ναό και ίδρυσε στο σημείο μοναστήρι. Ο ίδιος έγινε [[Μοναχισμός|μοναχός]] μαζί και η γυναίκα του, μετονομάστηκε σε Λαυρέντιος και αποσύρθηκε στο ασκητήριο του προφήτη Ηλία, νοτιοανατολικά της μονής, εκκλησάκι που σωζόταν ακέραιο ως το [[1944]] όπου καταστράφηκε από τους [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανούς]]. Ο Λαυρέντιος κοιμήθηκε την 6η Μαρτίου του [[1707]] και ετάφη στο μοναστήρι. Η [[Εκκλησία της Ελλάδος]] τον ανακήρυξε '''Όσιο''', γιορτάζοντας την μνήμη του στις [[7 Μαρτίου]]<ref>[http://www.ecclesia.gr/greek/synaxaire/search.asp?to_search=%E5%EA%DC%F1%E7 Διαδικτυακός Οίκος Εκκλησίας της Ελλάδος / 7η Μαρτίου, Όσιος Λαυρέντιος]</ref>. Στον Όσιο Λαυρέντιο αποδίδεται μεγάλος αριθμός [[Θαύμα|θαυμάτων]] από τους πιστούς.