Περδικάκι Αιτωλοακαρνανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 16:
'''Το Σακαρέτσι (νυν Περδικάκι)''' είναι ορεινό χωριό της επαρχίας Βάλτου του νομού Αιτωλοακαρνανίας, κτισμένο σε υψόμετρο 740 μέτρα. Απέχει 110 χιλόμετρα από την πρωτεύουσα του νομού, το Μεσολόγγι, 60 χιλόμετρα από την πρωτεύουσα της επαρχίας Βάλτου, την Αμφιλοχία, 70 χιλιόμετρα από το Αγρίνιο που είναι το μεγαλύτερο εμπορικό κέντρο του νομού.
Κάθεται σ’ ένα βαθούλωμα με λόφους και λίγα χωράφια και κυκλώνεται, από ελατοσκέπαστα βουνά που αποτελούν συνέχεια της Οροσειράς της Πίνδου ενώ στα ανατολικά ριζά του, κάτω από Σάρες και κακοτράπιλα και δρυόφυτες πλαγιές διαβαίνει ο Αχελώος.
Το Σακαρέτσι σήμερα δεν είναι όπως ήταν παλιότερα. Και αλίμονο αν ήταν. Δε θα είχε συντελεστεί πρόοδος. Πρόοδος συντελέ-στηκεσυντελέστηκε και είναι οφθαλμοφανής. Κτίστηκαν πολλά και καλά σπίτια, έγιναν δρόμοι δασικοί μέσα στα βουνά, μπήκε νερό μέσα στα σπίτια κι αυτόματα τηλέφωνα. Οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού έχουν τα αγροτικά τους αυτοκίνητα ενώ υπάρχουν λίγα τρακτέρ και φορτηγά. Το 1998 ασφαλτοστρώθηκε ο δρόμος από Εμπεσό μέχρι το Περδικάκι. Σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι λίγοι (466 άτομα σύμφωνα με την απογραφή του 2001). Το μεγάλο πρόβλημα της ερήμωσης της υπαίθρου έπληξε και το χωριό μας. Οι περισσότεροι εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα και σε άλλα αστικά κέντρα Οι ξενιτεμένοι Σακαρετσιάνοι εκεί που πήγαν προόδευσαν και πρόκοψαν ως άτομα και οικογένειες. Αυτοί που παρέμειναν στο χωριό και σήμερα ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Εκτρέφουν περίπου δέκα χιλιάδες γιδοπρόβατα και πολλά αγελάδια. Το χωριό έχει εξωραϊστεί αρκετά με μια πολύ όμορφη πλατεία, παραδοσιακή πέτρινη βρύση και ασφαλτοστρωμένους εσωτερικούς δρόμους.
Αυτοί που παρέμειναν στο χωριό και σήμερα ασχολούνται με την κτηνοτροφία. Εκτρέφουν περίπου δέκα χιλιάδες γιδοπρόβατα και πολλά αγελάδια. Το χωριό έχει εξωραϊστεί αρκετά με μια πολύ όμορφη πλατεία, παραδοσιακή πέτρινη βρύση και ασφαλτοστρωμένους εσωτερικούς δρόμους.
Τα καφενεία του είναι καλά, οι ταβέρνες καθαρές, σερβίρουν τα νοστιμότατα κρέατα του Σακαρετσιού.
Κάθε ξένος που επισκέπτεται το χωριό μας νοιώθει την εγκαρδιότητα και την πατροπαράδοτη φιλοξενία των Σακαρετσιάνων.
Γραμμή 36 ⟶ 35 :
 
'''ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ'''
Το 1836 με Β.Δ. το Σακαρέτσι (πληθυσμός 1150 άτομα – απογραφή 1836) ορίστηκε έδρα του νεοσύστατου τότε Δήμου Ιδομένης. Όταν το 1912 θεσμοθετήθηκαν οι κοινότητες, σχηματίσθηκε η κοινότητα Σακαρετσίου με τα χωριά Σακαρέτσι, Προβιανή ή Βρουβιανά, Βερβίτσα (Αυλάκι) και Μηλιά.
Όταν το 1912 θεσμοθετήθηκαν οι κοινότητες, σχηματίσθηκε η κοινότητα Σακαρετσίου με τα χωριά Σακαρέτσι, Προβιανή ή Βρουβιανά, Βερβίτσα (Αυλάκι) και Μηλιά.
Το Σακαρέτσι μετονομάσθηκε σε Περδικάκι το 1930 με το Β.Δ. της 17/7/1930 (Φ.Ε.Κ. 251/24-7-1930).
Το 1965 τα δύο χωριά Βρουβιανά και Αυλάκι αποσπάστηκαν και σχημάτισαν ξεχωριστή κοινότητα με έδρα τα Βρουβιανά.