Μάχη του Πέτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ + λινκς
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ + λινκς. διευκρ. στην εισαγωωγή
Γραμμή 18:
| απώλειες2 = 1000
}}
Η '''μάχη του Πέτα''' ήταν μία από τις μάχες του [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων του 1821]] που συνήφθη, κατά το δεύτερο έτος της επανάστασης, στις [[4 Ιουλίου]] του [[1822]], παρά το χωριό [[Πέτα Άρτας|Πέτα]], κοντά στην [[Άρτα]], μεταξύ [[Έλληνες|Ελλήνων]] αγωνιστών, συνεπικουρούμενων από το Τάγμα των Φιλελλήνων εναντίον οθωμανικού τακτικού στρατού συεπικουρούμενου από σώματα ατάκτων μισθοφόρων τουρκαλβανών.<br>
Η '''μάχη του Πέτα''' πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιουλίου του [[1822]] ανάμεσα στους [[Έλληνες]] του [[Μάρκος Μπότσαρης|Μπότσαρη]] και του [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Μαυροκορδάτου]] εναντίον των [[Οθωμανοί|Τούρκων]] του στρατηγού [[Μεχμέτ Ρεσίτ πασάς Κιουταχής|Ρεσίτ Πασάς Κιουταχής]], στο [[Πέτα Άρτας|Πέτα]] στην [[Άρτα]].
Η έκβαση της μάχης υπήρξε ολέθρια για τους Φιλέλληνες. Οι δε συνέπειες αυτής υπήρξαν ιδιαίτερα δραματικές τόσο για τους [[Σουλιώτες]] όσο και για τη συνέχιση του απελευθερωτικού αγώνα στην Ήπειρο γενικότερα.
 
== Το ιστορικό ==
Οι [[Σουλιώτες]] μετά τις αρχικές νίκες τους εναντίον του [[Χουρσίτ Μεχμέτ Πασάς|Χουρσίτ Πασά]] και την πτώση του [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]] Ιωαννίνων, ζήτησαν τη βοήθεια του [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Α, Μαυροκορδάτου]] και του [[Μάρκος Μπότσαρης|Μ. Μπότσαρη]]. Στο μεταξύ, ο νέος πασάς της [[Ήπειρος|Ηπείρου]], ο [[Μεχμέτ Ρεσίτ πασάς Κιουταχής|Ρεσίτ Πασάς Κιουταχής]], θέλησε να βάλει ένα τέλος στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική Επανάσταση]] στην Ήπειρο.
 
==Ο Μαυροκορδάτος==
Ο [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Μαυροκορδάτου]] πού ήταν πρόεδρος του Εκτελεστικού «ήρχισε τον ανταγωνισμό προς τον Δ. Υψηλάντη, τον οποίον ήθελε να υπερτερήση και ως στρατιωτικόν»<ref>[Κόκκινος,ε.α.,τ.Γ,σ.88]</ref>.
Στις 22 του Ιούνη ο «στρατάρχης» Μαυροκορδάτος με 3000 άνδρες έφθασαν στο Κομπότι.
Ανάμεσα τους και το τάγμα του ταχτικού στρατού με 560 άνδρες, οι 93 από αυτούς - [[Φιλέλληνες]].