Άγιος Νίκων Μεσσηνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 16:
}}
 
Ο '''Άγιος Νίκωνας''' Μεσσηνίας είναι το τελευταίο χωριό της Δυτικής Μάνης, στο δρόμο Καλαμάτας – Αρεόπολης. Μετονομάστηκε από Πολιάνα σε Άγιο Νίκωνα το [[1929]], προς τιμή του Οσίου Νίκωνα του Μετανοείτε, ο οποίος έδρασε στην ευρύτερη περιοχή κατά το β’ μισό του 10ου αιώνα και προσηλύτισε τους Μηλιγγούς του Ταϋγέτου ενώ σύμφωνα με την τοπική παράδοση έζησε σε μια σπηλιά ανατολικά του χωριού. Η αρχική του ονομασία, '''Πολιάνα''', έχει σλάβικες ρίζες<ref name=":0">{{Cite book|title=Μάνη|last=Λη Φέρμορ|first=Πάτρικ|authorlink=Πάτρικ Λη Φέρμορ|publisher=Κέδρος|year=1972|isbn=|location=|page=84}}</ref> και σημαίνει ξέφωτο, επίπεδο μέρος. Η ονομασία αυτή αποδίδεται στη φυσιολογία της περιοχής, λόγος που την έκανε να αποτελέσει βοσκότοπο προτού κατοικηθεί.
 
==Ιστορικά στοιχεία==
[[Αρχείο:005Agios Nikon.JPG|thumb|left|200px|Τοπίο του Αγίου Νίκωνα με την ομώνυμη κορυφή]]
Ιστορικά,ο οικισμός υφίσταται για περισσότερα από 250 χρόνια και φέρεται να δημιουργήθηκε από κατοίκους προερχόμενους από τα γειτονικά χωριά [[Λαγκάδα Δυτικής Μάνης|Λαγκάδα]] και [[Θαλάμες Μεσσηνίας|Κουτήφαρη]]<ref name=Alexakis30>{{cite book|last=Αλεξάκης|first=Ελευθέριος Π.|title=Τα γένη και η οικογένεια στην παραδοσιακή κοινωνία της Μάνης|year=1980|publisher=Διδακτορική Διατριβή|location=Αθήναι|pages=30|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F2%2F8%2F8%2Fattached-metadata-01-0000981%2F141679.pdf&rec=%2Fmetadata%2F2%2F8%2F8%2Fmetadata-01-0000981.tkl&do=141679.pdf&width=474&height=662&pagestart=1&maxpage=383&lang=en&pageno=1&pagenotop=1&pagenobottom=28}}</ref>. Κατά τα προεπαναστατικά χρόνια, το χωριό υπαγόταν στην καπετανία της Πλάτσας<ref name=Alexakis120>Αλεξάκης (1980), σελ. 120.</ref>. Το [[1805]], επισκέφτηκε το χωριό κατά τη διάρκεια της περιήγησής του στον ελλαδικό χώρο, ο [[Αγγλία|Άγγλος]] στρατιωτικός, τοπογράφος και αρχαιολόγος [[Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ]], ο οποίος μάλιστα κάνει μνεία στον οικισμό<ref>{{cite book|last=Leake|first=William Martin|title=Travels in the Morea, Volume I|year=1830|publisher=John Murray|location=London|pages=320|url=http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?filename=%2Fvar%2Fwww%2Fanemi-portal%2Fmetadata%2F1%2F0%2Fa%2Fattached-metadata-01-0000970%2F141333_01.pdf&rec=%2Fmetadata%2F1%2F0%2Fa%2Fmetadata-01-0000970.tkl&do=141333_01.pdf&width=332&height=566&pagestart=1&maxpage=544&lang=el&pageno=345&pagenotop=345&pagenobottom=24}}</ref>. Η σημερινή ονομασία ( ''Άγιος Νίκων'' ) δόθηκε στις [[30 Απριλίου]] του [[1929]]<ref>[http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/168818 Πανδέκτης]</ref><ref name=StamVamv>Σταματελάτος Μιχαήλ - Βαμβά Σταματελάτου Φωτεινή, ''Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας'', ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 31.</ref> και αποδίδεται στον '''Όσιοόσιο [[Νίκων ο Μετανοείτε|Νίκωνα τον Μετανοείτε''']]<ref name=":0" /> ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στην περιοχή στα τέλη του 10ου αιώνα ως ιεροκήρυκας του Χριστιανισμού και σύμφωνα με την τοπική παράδοση βρίσκεται θαμμένος στην ευρύτερη περιοχή<ref name=Alexakis156>Αλεξάκης (1980), σελ. 156.</ref>.
 
Ο Άγιος Νίκων αποτελούσε μέχρι το [[1997]] ομώνυμη κοινότητα εντός των ορίων της επαρχίας Καλαμών και κατόπιν των μεταρρυθμίσεων του νόμου "Ιωάννης Καποδίστριας" απετέλεσε κοινοτικό διαμέρισμα του [[Δήμος Λεύκτρου|Δήμου Λεύκτρου]]. Μετά τις τελευταίες διαρθρωτικές αλλαγές,υπήχθη στο [[Δήμος Δυτικής Μάνης|δήμο Δυτικής Μάνης]]. Κατά την απογραφή του 2011, ο επίσημος πληθυσμός του χωριού ήταν 79 άτομα.