Κορράδος Γ΄ της Γερμανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 44:
Μετά τον θάνατο του Λοθάριου, εξελέγη βασιλιάς στις [[7 Μαρτίου]] [[1138]] και στέφθηκε στο [[Άαχεν]] 6 μέρες αργότερα. Παρέδωσε το δουκάτο της Σαξονίας στον Αλβέρτο τον γενειοφόρο και της Βαυαρίας στον Λεοπόλδο Γ΄ [[Μαγράβος|μαγράβο]] της Αυστρίας κρατώντας ο ίδιος την ψιλή κυριαρχία. Ο πόλεμος που ξέσπασε μεταξύ Γουέλφων και Γιβελίνων αργότερα επεκτάθηκε νοτιότερα στην [[Ιταλία]]. Μετά τον θάνατο του Ερρίκου ([[1139]]) ο πόλεμος συνεχίστηκε με τον γιο του, [[Ερρίκος ο Λέων|Ερρίκο τον Λέοντα]], και αργότερα τον αδελφό του, [[Ουέλφος ΣΤ΄|Ουέλφο ΣΤ΄]].
Τελικά ο τελευταίος ηττήθηκε εξαναγκαζόμενος τον Μάιο του [[1142]] να υπογράψει συνθήκη ειρήνης με τον Κονράδο στη [[Φραγκφούρτη]]. Την ίδια χρονιά ο
Αντί να ακολουθήσει στη συνέχεια τα χριστιανοκρατούμενα παράλια της [[Ανατολία]]ς, επέλεξε να περάσει από την ενδοχώρα της [[Ανατολία]]ς. Ως αποτέλεσμα, στις [[25 Οκτωβρίου]] [[1147]] συνετρίβη από τους [[Σελτζούκοι Τούρκοι|Σελτζούκους Τούρκους]] στη [[μάχη του Δορυλαίου]], όπου οι περισσότεροι στρατιώτες του σκοτώθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν, ενώ δραπέτευσε μονάχα αυτός και οι ευγενείς του. Οι 2.000 Γερμανοί που σώθηκαν κατέφυγαν στη [[Νίκαια Βιθυνίας|Νίκαια]], όπου πολλοί από αυτούς αποστάτησαν και προσπάθησαν να επιστρέψουν στη [[Γερμανία]]. Ο Κονράδος, συνοδεία Γάλλων, ενώθηκε με τον κύριο στρατό του Λουδοβίκου στο [[Λοπάδιο]]. Λίγο αργότερα αρρώστησε στην [[Έφεσος|Έφεσο]] και κατέφυγε στην [[Κωνσταντινούπολη]] στην αυλή του αυτοκράτορα [[Μανουήλ Α΄]] για να αναρρώσει, με τον αυτοκράτορα να του παρέχει ιατρική φροντίδα αυτοπροσώπως. Μετά την ανάρρωσή του, μέσω της [[Άκρα]]ς έφτασε στα [[Ιεροσόλυμα]].
|