Τακάκια φρένων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Τα τακάκια φρένων είναι μέρος του δισκόφρενου το οποίο χρησιμοποιείται στην αυτοκινητοβιομηχ... |
|||
Γραμμή 1:
'''Τα τακάκια φρένων''' είναι μέρος του [[Δισκόφρενο|δισκόφρενου]] το οποίο χρησιμοποιείται στην αυτοκινητοβιομηχανία και σε άλλες εφαρμογές. Τα τακάκια φρένων αποτελούνται από μια ατσάλινη επιφάνεια, η οποία έχει υλικό τριβής στη μεριά η οποία εφάπτεται με το δίσκο φρένων.
=== Λειτουργία ===
Τα τακάκια φρένων μετατρέπουν την [[Κινητική ενέργεια|κινητική ενέργεια]] του αυτοκινήτου σε [[Θερμική ενέργεια|θερμική ενέργεια]] μέσω της [[τριβής]]. Υπάρχουν δύο τακάκια φρένων μέσα στη δαγκάνα φρένων των οποίων η πλευρές του υλικού τριβής κοιτάζουν προς το δίσκο. Όταν εφαρμόζεται υδραυλική πίεση στα φρένα, η δαγκάνα πιέζει τα δύο τακάκια να ακουμπήσουν το δίκσο που γυρνάει και αυτό επιβραδύνει ή σταματά το όχημα. Όταν ένα τακάκι ζεστένεται από την επαφή του με το δίσκο, μεταφέρει μικρές ποσότητες υλικού τριβής στο δίσκο, δίνοντάς του ένα θαμπό γκρίζο χρώμα. Τα τακάκια και ο δίσκος (πλέον καλλυμένα με υλικό τριβής) «κολλάνε» το ένα με το άλλο, δίνοντάς μας την τριβή που σταματά το όχημα.
Στις περιπτώσεις δισκόφρενων, υπάρχουν συνήθως δύο τακάκια για κάθε δίσκο, τα οποία κρατούνται στη θέση τους και ενεργοποιούνται από μία δαγκάνα η οποία είναι τοποθετημένη στην πλήμνη του τροχού ή στο όρθιο τμήμα της ανάρτησης. Αν και σχεδόν όλα τα οχήματα δρόμου έχουν μόνο δύο τακάκια σε κάθε δαγκάνα, οι αγωνιστικές δαγκάνες χρησιμοποιούν μέχρι και έξι τακάκια με διαφορετικές ιδιότητες τριβής σε κλιμακωτό μοτίβο για μέγιστες επιδόσεις. Ανάλογα με τις ιδιότητες του υλικού, ο βαθμός της φθοράς του δίσκου μπορεί να διαφέρει. Τα τακάκια συνήθως πρέπει να αλλάζονται τακτικά (ανάλογα με το υλικό τους) και τα περισσότερα είναι εφοδιασμένα με μια μέθοδο που ενημερώνει τον οδηγό για την αντικατάστασή τους. Κάποια κατασκευάζονται με μια μικρή αυλακιά στο κέντρο, της οποίας τελικά η εξαφάνιση λόγο φθοράς, δηλώνει ότι το τακάτι πλησιάζει στο τέλος της χρήσης του. Άλλα φτιάχνονται με μια μικρή λωρίδα μαλακού μετάλλου σε τέτοια θέση, ώστε όταν φθείρονται στο όριό τους το μέτταλο ακουμπά στο δίσκο προκαλώντας έναν οξύ ήχο. Άλλα πάλι έχουν χωμένα μέσα στο υλικό τριβής ένα μαλακό μέτταλο, το οποίο κλείνει ένα υλεκτρικό κύκλωμα και ανάβει ένα λαμπάκι στο ταμπλό του αυτοκινήτου, όταν τα τακάκια φθείρονται.
=== Τεχνολογία ===
Γραμμή 10:
=== Υλικά ===
Τα πέντε πιο σημαντικά χαρακτηριστικά που συνιστώνται όταν επιλέγει κανείς τακάκια είναι τα εξής:
• Η ικανότητα του υλικού να αντισκέκεται στην απώλεια φρεναρίσματος σε αυξημένες θερμοκρασίες.
• Την επίδραση του νερού στην απώλεια φρεναρίσματος (όλα τα φρένα είναι σχεδιασμένα να αντέχουν σε τουλάχιστον προσωρινή έκθεση στο νερό).
• Την ικανότητα να επανέρχονται γρήγορα, είτε από αυξημένη θερμοκρασία ή υγρασία.
• Διάρκεια ζωής μεταξύ χρήσης και φθοράς του δίσκου.
• Την ικανότητα του υλικού να δίνει λεία και ίση επαφή με το δίσκο ή το ταμπούρο (έναντι ενός υλικού που φρενάρει κατά διαστήματα και προκαλεί ρωγμές ή στρέβλωση).
Για πολλά χρόνια ο καθαρός αμίαντος φαινόταν να έχει άριστη επίδοση και σις πέντε κατηγορίες. Ωστόσο, όταν οι σοβαρές για την υγεία συνέπειες του αμίαντου έγιναν εμφανείς, έπρεπε να βρεθούν άλλα υλικά. Σήμερα, τα υλικά των τακακιών, ταξινομούνται σε μια από τις κύριες κατηγορίες παρακάτω:
• Μη-μεταλλικά υλικά – είναι φτιαγμένα από συνδυασμό διάφορων συνθετικών υλικών συνδεδεμένα σε ένα μίγμα, κυρίως με τη μορφή [https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%85%CF%84%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B7 κυτταρίνης], αραμιδίου, πολυακρυλονιτριλίου και πορώδους γυαλιού. Είναι μαλακά για τους δίσκους, αλλά παράγουν αρκετή σκόνη και έχουν μικρή διάρκεια ζωής.
• Ημι-μεταλλικά υλικά – είναι συνθετικά αναμιγμένα με ένα ποσοστό από νιφάδες μετάλλου. Είναι πιο σκληρά από τα μη-μεταλλικά τακάκια και αντέχουν πιο πολύ στη φθορά με αποτέλεσμα να διαρκούν περισσότερο, αλλά σε βάρος της αυξημένης φθοράς στο δίσκο/ταμπούρο τα οποία πρέπει να αλλαχτούν συντομότερα. Επίσης, απαιτούν περισσότερη δύναμη από τα μη-μεταλλικά τακάκια με σκοπό να παράγουν ροπή πέδησης.
• Πλήρως μεταλλικά υλικά – αυτά τα τακάκια χρησιμοποιούνται μόνο σε αγωνιστικά οχήματα και απαρτίζονται από πορώδες ατσάλι χωρίς συνθετικά πρόσθετα. Διαρκούν πάρα πολύ καιρό, αλλά απαιτούν περισσότερη δύναμη για να σταματήσουν το όχημα και προκαλούν μεγάλη φθορά στους δίσκους. Επίσης τείνουν να κάνουν πολύ θόρυβο.
• Κεραμικά υλικά – αποτελούνται από πηλό και πορσελάνη και είναι αναμιγμένα με νιφάδες χαλκού και σύρματα, κάτι που είναι ένας καλός συμβιβασμός μεταξύ της διάρκειας των μεταλλικών τακακιών αλλά και τη λαβή και την αντίσταση στην απώλεια φρεναρίσματος της συνθετικής πληθώρας. Το κύριο μειονέκτημά τους ωστόσο, είναι πως αντίθετα με τους άλλους τρεις τύπους και άσχετα από την παρουσία του χαλκού (που έχει υψηλή θερμική αγωγιμότητα), τα κεραμικά τακάκια γενικά δε διώχνουν τη θερμοκρασία καλά, κάτι που τελικά μπορεί να προκαλέσει στρέβλωση στα τακάκια ή σε άλλα τμήματα του συστήματος πέδησης. Ωστόσο, επειδή τα κεραμικά υλικά κάνουν τον ήχο πέδησης να είναι πέραν της ανθρώπινης ακοής, είναι ιδιαίτερα ήσυχα.
Υπάρχουν περιβαντολλογικοί λόγοι που κανονίζουν την επιλογή των υλικών των τακακιών. Για παράδειγμα το νομοσχέδιο SSB 6557 που τέθηκε στην πολιτεία της Ουάσινγκτον το 2010 θα περιορίσει το ποσοστό του χαλκού που επιτρέπεται για χρήση σε υλικά τριβής και τελικά θα το μειώσει σταδιακά σε ίχνη, λόγο της αρνητικής επίδρασης των υψηλών επιπέδων χαλκού στην υδρόβια ζωή. Επίσης θα είναι υπό παρακολούθηση και άλλα υλικά, όπως ενώσεις αντιμονίου.
Τα οχήματα έχουν διαφορετικές απαιτήσεις πέδησης. Τα υλικά τριβής, μπορούν να προσφέρουν συγκεκριμένες εφαρμογές σε τύπους και σχεδιασμούς. Τακάκια με υψηλότερο συντελεστή τριβής, δίνουν καλό φρενάρισμα χωρίς να απαιτούν μεγάλη πίεση στο πετάλ, αλλά τείνουν να χάνουν αποτελεσματικότητα σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες, κάτι που μεγαλώνει την απόσταση φρεναρίσματος. Τακάκια με μικρότερο και σταθερό συντελεστή τριβής δε χάνουν αποτελεσματικότητα σε μεγάλες θερμοκρασίες και έχουν σταθερότητα, αλλά απαιτούν μεγαλύτερη πίεση στο πετάλ.
=== Καταγραφή ===
Υπάρχουν διάφορα συστήματα για την καταγραφή των τακακιών. Το πιο συχνά χρησιμοποιημένο σύστημα στην Ευρώπη, είναι το [https://en.wikipedia.org/wiki/WVA_number σύστημα αρίθμισης VWA].
Το σύστημα καταγραφής που χρησιμοποιείται στη Βόρειο Αμερική και αναγνωρίζεται από όλο τον κόσμο, είναι το τυποποιημένο σύστημα αρίθμισης των εξαρτημάτων για φρένα και συμπλέκτες, το οποίο έχει εκδοθεί από το Ινστιτούτο Τυποποίησης Υλικών Τριβής (FMSI). Η αποστολή του FMSI είναι να «διατηρήσει και να προάγει αυτό το τυποποιημένο σύστημα αρίθμισης εξαρτημάτων σε όλα τα οχήματα δρόμου στη Β. Αμερική.
| |||