Αλφόνσος Η΄ της Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 31:
Ο '''Αλφόνσος Η' ''' ο ''Ευγενής'' (11 Νοεμβρίου 1155 - 5 Οκτωβρίου 1214) ήταν βασιλιάς της Καστίλης και του Τολέδου (1158-1214). Ήταν υιός του [[Σάντσο Γ΄ της Καστίλης]] και της Λευκής Χιμένες, κόρης του Γκαρσία Ραμίρες βασιλιά της Ναβάρρας.
==Τα πρώτα έτη της βασιλείας του==
Γεννήθηκε στη Σορία και πήρε το όνομα του πάππου του [[Αλφόνσος Ζ΄ της Καστίλης|Αλφόνσου Ζ']] της Καστίλης και της Λεόν,
Το 1159 ήταν υπό την επίβλεψη του Γκαρσία Γκαρσές ντε
==Η εξωτερική του πολιτική==
Κατά την περίοδο της αντιβασιλείας του, ο θείος του [[Σάντσο ΣΤ΄ της Ναβάρρας]] βρήκε ευκαιρία το χάος από τον εμφύλιο, και κατέλαβε περιοχές στα σύνορα, όπως τη Λα Ριόχα. Το 1170 ο Αλφόνσος Η' ζήτησε ως σύζυγο την Ελεονόρα, κόρη του [[Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Β' της Αγγλίας]] για να τον έχει σύμμαχο. Το 1176 του ζήτησε να αναλάβει τη διαιτησία των κατειλημμένων περιοχών, έτσι πήρε πίσω το μεγαλύτερο μέρος, αλλά αναγκάσθηκε να δώσει σημαντική χρηματική αποζημίωση στη Ναβάρρα.
Το 1188 συμφώνησε να παντρέψει την κόρη του Βερεγγάρια με τον Κορράδο, υιό του [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκου Α' Χοενστάουφεν]] με τον όρο, μετά από τους υιούς
Αργότερα οι σχέσεις
Όταν το 1199 έγινε βασιλιάς ο [[Ιωάννης της Αγγλίας]], αδελφός της συζύγου του Ελεονόρας, ο Αλφόνσος Η' ζήτησε τη Γασκώνη ως υποτιθέμενη προίκα. Μάλιστα το 1205 εισέβαλε στην περιοχή αυτή, αλλά τρία έτη μετά εγκατέλειψε την επιχείρηση.
Γραμμή 45:
Το 1174 παραχώρησε την πόλη Ουκλές στο Τάγμα του Αγ. Ιακώβου, που το έκανε κύρια έδρα του. Από εκεί άρχισε μια εκστρατεία που κορυφώθηκε το 1177 με την ανακατάληψη της Κουένκα την ημέρα της εορτής του προστάτη της Αγ. Ματθαίου, γεγονός που εορτάζεται από τότε.
Πήρε την πρωτοβουλία να συμμαχήσουν τα χριστιανικά βασίλεια της χερσονήσου, Λεόν, Αραγονία, Ναβάρρα, Πορτογαλία, εναντίον των Αλμοαδών. Με τη Συνθήκη του Κασόλα το 1179 ορίσθηκαν οι περιοχές επέκτασης κάθε βασιλείου. Ίδρυσε την Πλασένσια στην περιοχή Κάκερες το 1186 και μετά ανέλαβε να ενώσει τους ευγενείς του για το σκοπό της [[Χριστιανική ανακατάκτηση της Ιβηρικής χερσονήσου|Ανακατάκτησης]]. Το 1195 έσπασε τη συμφωνία με τους Αλμοάδες και πήγε να υπερασπίσει τον πόλη Αλάρκος, αλλά ο χαλίφης Αμπού Γιακούμπ Γιουσούφ αλ-Μανσούρ κατέλαβε την Αλάρκος, έπειτα την Καλατράβα και έφθασε ως τους λόφους έξω από το Τολέδο.
Έτσι ήταν τα σύνορα για 17 έτη, ώσπου ο πάπας [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄|Ιννοκέντιος Γ']] εξάγγειλε σταυροφορία, που συμμετείχαν ο βασιλιάς της Καστίλης, ο [[Πέτρος Β΄ της Αραγονίας]], ο [[Σάντσο Ζ΄ της Ναβάρρας]], Φράγκοι υπό τον Αρνώ Αμαλρίκ επίσκοπο Ναρβώνος και ιπποτικά Τάγματα. Ελευθερώθηκε η Καλατράβα, έπειτα η Αλάρκος και τέλος η Μπεναβέντε. Η τελική μάχη δόθηκε στην περιοχή Λας Νάβας δε Τολόσα, κοντά στην πόλη Σάντα Έλενα το 1212. Ο χαλίφης Μουχάμαντ αλ-Ναζίρ διέφυγε και η δύναμη των Μαυριτανών έπαυσε. Ο Αλφόνσος Η' ονομάσθηκε ο ''νικητής της Λας Νάβας''.
|