Σαλιχλή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 12:
Το Σαλιχλί διέθετε πλούσια αγροτική παραγωγή (σιτάρι, κριθάρι, καλαμπόκι, βαμβάκι, όπιο, φρούτα κ.ά) που σε συνδυασμό με τη σιδηροδρομική σύνδεση με το λιμάνι της Σμύρνης οδήγησε στη μεγάλη οικονομική ανάπτυξη της περιοχής<ref>''Μικρασιατικά Χρονικά'', 1959, σελ. 380.</ref> που εξελίχθηκε σε βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο<ref name=Mikrasiatika/>.
 
Στις 23 Ιουνίου του 1920, δυνάμεις του [[Ελληνικός στρατός|ελληνικού στρατού]] υπό τον ανθυπολοχαγό Γ. Αγριτέλλη κατέλαβεκατέλαβαν το Σαλιχλή στα κατά τη διάρκεια της [[Μικρασιατική εκστρατεία|Μικρασιατικής εκστρατείας του 1919-1922]]. Η πόλη παρέμεινε υπό ελληνικό έλεγχο μέχρι τον Σεπτέμβριο του [[1922]]. Μάλιστα στις [[5 Σεπτεμβρίου]] του ίδιου έτους διεξήχθη στην περιοχή, νικηφόρα για τις ελληνικές δυνάμεις, μάχη ανάμεσα στο 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων (με επικεφαλής τον [[Νικόλαος Πλαστήρας|Νικόλαο Πλαστήρα]]) και σε τουρκική μεραρχία ιππικού στα πλαίσια της κάλυψης της υποχώρησης τριών ελληνικών μεραρχιών που κινδύνευαν να κυκλωθούν από τα αντίπαλα στρατεύματα<ref name=Ele/><ref>''Μικρασιατικά Χρονικά'', 1959, σελ. 384.</ref>. Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, ο ελληνικός στρατός κατά την αποχώρησή του από το Σαλιχλή προχώρησε σε σημαντικές καταστροφές ακολουθώντας τακτική καμμένης γης<ref>Sydney Nettleton Fisher, ''The Middle East: a history'', Alfred A. Knopf, New York 1969, σελ. 386.</ref>.
 
==Επιφανείς κάτοικοι==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σαλιχλή"