Μυρμήγκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: αφαιρέθηκαν παραπομπές Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 93.109.30.197 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή... |
||
Γραμμή 1:
{{άλλεςχρήσεις4|1=στο έντομο|2=το ομώνυμο χωριό της Χίου|3=Μυρμήγκι Χίου}}
{{Ταξινομοπλαίσιο
| name = Μυρμήγκι
{{Εύρος απολιθωμάτων|130|0|Χρονικό πλαίσιο απολιθωμάτων:
130-0Ma}}
| image = Meat eater ant feeding on honey02.jpg
| image_width = 220px
| image_caption = Ένα μυρμήγκι (Iridomyrmex purpureus) τρέφεται με [[μέλι]]
| regnum = [[Ζώα]] (Animalia)
| phylum = [[Αρθρόποδα]] (Arthropoda)
| classis = [[Έντομα]] (Insecta)
| ordo = [[Υμενόπτερα]] (Hymenoptera)
| subordo = [[Απόκριτα]] (Apocrita)
| familia = [[Vespoidea]]
| genus = '''Formicidae'''
| genus_authority = [[Pierre André Latreille|Latreille]], 1809
}}
Τα '''μυρμήγκια''' είναι κοινωνικά [[έντομα]] της οικογένειας Formicidae ( /fɔrˈmɪsɨdiː/) και μαζί με τις [[σφήκα|σφήκες]] και τις [[μέλισσα|μέλισσες]], αποτελούν την τάξη [[Υμενόπτερα]]. Τα μυρμήγκια εξελίχθηκαν από τους σφηκοειδείς προγόνους τους στα μέσα της [[Κρητιδική περίοδος|Κρητιδικής]] περιόδου 110 έως 130 εκατομμύρια χρόνια πριν και διαχωρίστηκαν από αυτούς μετά την εμφάνιση των ανθοφόρων φυτών. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 22.000 είδη από τα οποία έχουν ταξινομηθεί περισσότερα από 12.500. Διακρίνονται εύκολα από τις αρθρωτές κεραίες τους και τη χαρακτηριστική δομή του σώματός τους καθώς τα τμήματά του ενώνονται με μικρές αρθρώσεις και η μέση τους είναι ιδιαίτερα λεπτή.<ref>{{cite web
|url=http://atbi.biosci.ohio-state.edu:210/hymenoptera/tsa.sppcount?the_taxon=Formicidae
|title=Hymenoptera name server. Formicidae species count.
|publisher=[[Ohio State University]]
}}</ref><ref>{{cite book
|coauthors=Agosti D, Johnson, N F
|title = La nueva taxonomía de hormigas. Pages 45-48 in Fernández, F. Introducción a las hormigas de la región neotropical.
|publisher = Instituto Humboldt, Bogotá
|year = 2003
|url= http://antbase.org/ants/publications/20973/20973.pdf}}</ref>
Τα μυρμήγκια σχηματίζουν αποικίες με μέγεθος που ποικίλει από μερικές δεκάδες θηρευτές που ζουν σε μικρές φυσικές κοιλότητες έως κοινωνίες με υψηλή οργάνωση που καλύπτουν μεγάλες περιοχές και αποτελούνται από εκατομμύρια μέλη. Οι μεγαλύτερες αποικίες αποτελούνται κυρίως από στείρα άπτερα θηλυκά που σχηματίζουν τάξεις "εργατών", "στρατιωτών", ή άλλες εξειδικευμένες ομάδες. Σχεδόν όλες οι αποικίες μυρμηγκιών έχουν κάποια γόνιμα αρσενικά που αποκαλούνται ''[[Κηφήνας|κηφήνες
Τα μυρμήγκια έχουν αποικίσει σχεδόν κάθε ηπειρωτική περιοχή της [[Γη|Γης]]. Τα μόνα μέρη στα οποία δεν υπάρχουν αυτόχθονες πληθυσμοί μυρμηγκιών είναι η [[Ανταρκτική]] και κάποια απομακρυσμένα ή αφιλόξενα νησιά. Τα μυρμήγκια ευημερούν σχεδόν σε όλα τα οικοσυστήματα, και αποτελούν ίσως και το 15-25% της βιομάζας των ζώων της ξηράς.<ref>Schultz TR (2000). "[http://www.pnas.org/content/97/26/14028.full In search of ant ancestors]". [http://en.wikipedia.org/wiki/Proceedings_of_the_National_Academy_of_Sciences Proceedings of the National Academy of Sciences 97] (26): 14028–14029. [http://en.wikipedia.org/wiki/Bibcode Bibcode] 2000PNAS...9714028S. [http://en.wikipedia.org/wiki/Digital_object_identifier doi]:[http://www.pnas.org/content/97/26/14028 10.1073/pnas.011513798]. [[PubMed Central|PMC]] [http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC34089/?tool=pmcentrez 34089]. [http://en.wikipedia.org/wiki/PubMed_Identifier PMID] [http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11106367 11106367].</ref> Η επιτυχία τους σε τόσα πολλά περιβάλλοντα έχει αποδοθεί στην κοινωνική τους οργάνωση και την ικανότητά τους να τροποποιούν οικοτόπους, να αξιοποιούν πόρους και να αμύνονται. Η μακροχρόνια παράλληλη εξελικτική πορεία τους με άλλα είδη δημιούργησε μιμητικές, συμβιωτικές, παρασιτικές σχέσεις και σχέσεις αμοιβαιότητας.<ref name=TheAntsRelations>Bert Hölldobler, Edward O. Wilson, ''The Ants'', Harvard University Press, 1990, p. 471</ref>
Όλες οι αποικίες παρουσιάζουν [[Καταμερισμός της εργασίας|καταμερισμό εργασίας]], επικοινωνία μεταξύ των ατόμων, και ικανότητα επίλυσης περίπλοκων προβλημάτων.<ref>Dicke E, Byde A, Cliff D, Layzell P (2004). "An ant-inspired technique for storage area network design". In A. J. Ispeert, M. Murata & N. Wakamiya. Proceedings of Biologically Inspired Approaches to Advanced Information Technology: First International Workshop, BioADIT 2004 LNCS 3141. pp. 364–379.</ref> Αυτοί οι παραλληλισμοί με τις ανθρώπινες κοινωνίες έχουν αποτελέσει πηγή έμπνευσης και αντικείμενο μελέτης.
▲Τα μυρμήγκια σχηματίζουν αποικίες με μέγεθος που ποικίλει από μερικές δεκάδες θηρευτές που ζουν σε μικρές φυσικές κοιλότητες έως κοινωνίες με υψηλή οργάνωση που καλύπτουν μεγάλες περιοχές και αποτελούνται από εκατομμύρια μέλη. Οι μεγαλύτερες αποικίες αποτελούνται κυρίως από στείρα άπτερα θηλυκά που σχηματίζουν τάξεις "εργατών", "στρατιωτών", ή άλλες εξειδικευμένες ομάδες. Σχεδόν όλες οι αποικίες μυρμηγκιών έχουν κάποια γόνιμα αρσενικά που αποκαλούνται ''κηφήνες" και ένα ή περισσότερα γόνιμα θηλυκά που αποκαλούνται ''βασίλισσες''. Οι αποικίες περιγράφονται κάποιες φορές ως υπεροργανισμοί επειδή τα μυρμήγκια μοιάζουν να συμπεριφέρονται σαν μια ενιαία ύπαρξη, καθώς εργάζονται συλλογικά για να υποστηρίξουν την αποικία.
== Μορφολογία ==
Γραμμή 13 ⟶ 37 :
== Κατασκευή φωλιάς ==
Πολλά μυρμήγκια φτιάχνουν μεγάλες φωλιές, ενώ άλλα είδη είναι νομαδικά και δε χτίζουν μόνιμες κατασκευές. Τα μυρμήγκια φτιάχνουν είτε υπόγειες φωλιές, είτε τις κατασκευάζουν πάνω σε δέντρα. Οι μυρμηγκοφωλιές μπορεί να βρίσκονται στο έδαφος, κάτω από πέτρες, κάτω από πεσμένα τμήματα δέντρων ή μέσα σε αυτά, μέσα σε κοιλότητες κορμών ή ακόμα και σε βελανίδια. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή συμπεριλαμβάνουν χώμα καθώς και υλικά προερχόμενα από φυτά,<ref name = HolldoblerWilsonAnts2>Hölldobler & Wilson (1990), pp. 143-179</ref> και τα μυρμήγκια επιλέγουν προσεκτικά την τοποθεσία της φωλιάς τους. Τα μυρμήγκια του είδους ''Temnothorax albipennis'' αποφεύγουν τοποθεσίες όπου υπάρχουν νεκρά μυρμήγκια, καθώς μπορεί να υποδεικνύουν την ύπαρξη παρασίτων ή ασθενειών. Εγκαταλείπουν γρήγορα τη φωλιά τους στην πρώτη ένδειξη κινδύνου.<ref>{{cite journal|author=Franks NR, Hooper J, Webb C, Dornhaus A|year= 2005|title=Tomb evaders: house-hunting hygiene in ants|journal=[[Biology Letters]]|volume=1|issue=2|pages=190–192|doi=10.1098/rsbl.2005.0302|pmid=17148163|pmc=1626204}}</ref>
== Αναπαραγωγή και ανάπτυξη ==
| |||