Πιετισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|19|09|2011}}

 

Ο '''Πιετισμός''' ή '''Ευσεβισμός''' ήταν ένα κίνημα μέσα στο [[Λουθηρανισμός|Λουθηρανισμό]], το οποίo δραστηριοποιήθηκε από τα τέλη του [[17ος αιώνας|17ου αιώνα]] μέχρι τα μέσα του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]] και αργότερα. Άσκησε μεγάλη επιρροή σε όλο τον [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντισμό]] και τον [[Αναβαπτιστές|Αναβαπτισμό]], εμπνέοντας τον [[Αγγλικανισμός|Αγγλικανό]] [[ιερέας|ιερέα]] [[Τζον Γουέσλεϊ]] να ξεκινήσει το [[Μεθοδισμός|Μεθοδιστικό κίνημα]], και τον [[Αλεξάντερ Μακ]] για να ξεκινήσει το [[κίνημα των Αδερφών]]. Το κίνημα του Πιετισμού συνδύαζε τον Λουθηρανισμό της εποχής του με την [[Μεταρρύθμιση]], και ειδικά με τους [[Πουριτανισμός|Πουριτανούς]], δίνοντας έμφαση στην ατομική ευσέβεια, και στη δυναμική Χριστιανική ζωή.<ref>In places, such as parts of England and America, where pietism was frequently juxtaposed with Roman Catholicism, Catholics also became naturally influenced by pietism, helping to foster a stronger tradition of congregational hymn-singing, including among pietists who converted to Catholicism and brought their pietistic inclination with them. See, ''e.g.'', Frederick William Faber</ref>. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι η επιμονή στο διαποτισμό της πρακτικής ζωής με θρησκευτικό πνεύμα και συναίσθημα. Ο [[Εμμάνουελ Καντ]] και ο [[Νόβαλις]], και γενικά μεγάλος αριθμός από τα σημαντικότερα πνεύματα στη [[Γερμανία]], ήταν ευσεβιστές.