Μπελβεντέρε (Βιέννη): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Εκθέματα μουσείου
επεξεργασία εισαγωγής, εισαγωγή γκαλερί εικόνων
Γραμμή 60:
|σημειώσεις=
}}
Το '''Μπελβεντέρε''' είναι ένα κτιριακό συγκρότημα στη [[Βιέννη]], το οποίο αποτελείται από δυο [[μπαρόκ]] μέγαρα, το Άνω Μπελβεντέρε και το Κάτω Μπελβεντέρε. Χτίστηκε στα 1712-23 ως θερινή έπαυλη του πρίγκηπα [[Ευγένιος της Σαβοΐας-Καρινιάν|Ευγένιου της Σαβοΐας]]. Εκτός από τα μέγαρα, το συγκρότημα περιλαμβάνει τον Πορτοκαλεώνα, τους στάβλους και τους [[Γαλλία|γαλλικής]] τεχνοτροπίας κήπους, που συνδέουν μεταξύ τους τα μέγαρα. Το Μπελβεντέρε είναι η έδρα της «Αυστριακής Πινακοθήκης του Μπελβεντέρε» (Österreichische Galerie Belvedere). Στο Άνω Μπελβεντέρε εκτίθενται έργα από τον Μεσαίωνα μέχρι τις ημέρες μας και στο Κάτω Μπελβεντέρε, μαζί με τον Πορτοκαλεώνα και τους Στάβλους, φιλοξενούνται περιοδικές εκθέσεις. Συμπληρωματικοί χώροι έκθεσης είναι το μέγαρο του πρίγκηπα Ευγένιου στο κέντρο της πόλης και το «21er Haus»- Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης.
==Ιστορία==
===Επί ιδιοκτησίας του πρίγκηπα Ευγένιου===
Γραμμή 243:
*Η μαρμάρινη αίθουσα: είναι ο πρώτος χώρος στον οποίο φθάνει ο επισκέπτης ανεβαίνοντας την επιβλητική σκάλα και μάλλον χρησίμευε ως προθάλαμος. Το ύψος της (καταλαμβάνει 2 ορόφους), η επίχρυση διακόσμηση και η επένδυση με καφε-κόκκινο μάρμαρο εντυπωσιάζουν. Πάνω από τα τζάκια υπάρχουν πίνακες με θέματα του ζωικού βασιλείου του Ιγνάτιου φον Χέϊνζενταλ. Οι νωπογραφίες είναι του Κ. Καρλόνε και κατά πάσαν πιθανότητα του Κιαρίνι και του Φάντι. Η νωπογραφία της οροφής, του Καρλόνε, παρουσιάζει την αιώνια δόξα του πρίγκηπα Ευγένιου ανάμεσα στις πριγκιπικές αρετές, ενώ η Ιστορία υπερασπίζεται τις πράξεις του και η Φήμη τον ανταμείβει.
*Το παρεκκλήσι: το οκταγωνικό παρεκκλήσι βρίσκεται στο νοτιο-ανατολικό γωνιακό πύργο. Ο διώροφος χώρος αντικατοπτρίζει την κοινωνική ιεραρχία της εποχής κατασκευής του. Το προσωπικό του μεγάρου συγκεντρωνόταν στο ισόγειο ενώ το μπαλκόνι, που βρίσκεται στο ύψος του Α' ορόφου προοριζόταν για τον αριστοκράτη ιδιοκτήτη και τους καλεσμένους του. Ένα χαρακτικό του Σάλομον Κλάινερ, που χρονολογείται γύρω στα 1730, μας βεβαιώνει ότι το παρεκκλήσι έχει διατηρηθεί στην αρχική του μορφή. 8 [[Ερμές]] στις γωνίες στηρίζουν το οικοδόμημα και τετράγωνα φαρδιά παράθυρα δίνουν φως στο χώρο. Η χρήση του καφε-κόκκινου μάρμαρου, του επιχρυσωμένου γύψου και το διακοσμημένο με νωπογραφία ταβάνι συνδέουν τη διακόσμηση με τη μαρμάρινη αίθουσα. Το [[ρετάμπλ]], που απεικονίζει την Ανάσταση του [[Ιησούς|Ιησού]], είναι ένα εξαιρετικό δείγμα της τέχνης του μπαρόκ, του Φραντσέσκο Σολιμένα, ο οποίος εργάστηκε 10 χρόνια για να το ολοκληρώσει. Σαν φρουροί στέκονται στα πλάγια 2 γιγάντια αγάλματα των αποστόλων [[Απόστολος Πέτρος|Πέτρου]] και [[Απόστολος Ιωάννης|Ιωάννη]], τα οποία δεν είναι βέβαιο αν έγιναν από τον [[Γένοβα|Γενουάτη]] γλύπτη Ντομένικο Παρόντι ή από τους βοηθούςς του. Η νωπογραφία στο ταβάνι, που αναπαριστά την [[Αγία Τριάδα]] σε ουράνιο φόντο, έχει φιλοτεχνηθεί από τον Κ. Καρλόνε. Λειτουργία τελείται στο παρεκκλήσι κάθε Κυριακή στις 12μ.μ.
==Κήποι==
[[Αρχείο:Schlosspark Belvedere Wien.jpg| μικρογραφία | Ο κήπος ανάμεσα στα δυο μέγαρα]]
Το 1717 ξεκίνησε η διαμόρφωση των κήπων από τον Ντομινίκ Ζιράρ, ο οποίος είχε ήδη εργαστεί ως υπεύθυνος για τα συντριβάνια του [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου του ΙΔ']] από το 1707 έως το 1715 και από το 1715 ήταν επιθεωρητής των κήπων του [[Μαξιμιλιανός Β΄, εκλέκτορας της Βαυαρίας|Μαξιμιλιανού Β΄της Βαυαρίας]]<ref>
{{cite book
|author = Ed. Agnes Husslein-Arco
|title = Belvedere, Guida Galleria (στα ιταλικά)
|chapter = Castello barocco e collezione d'arte
|publisher =
|url =
|year = 2008
|place = Wien
|pages = 5
|isbn = 978-3-901508-53-0
}}</ref>. Οι κήποι του Μπελβεντέρε αποτελούν ένα εξαιρετικό δείγμα της γαλλικής τεχνοτροπίας στη διαμόρφωση εξωτερικών χώρων. Οι κήποι πρόσφεραν, εκτός από χώρο για βόλτες και περιπάτους, μια επίδειξη του πλούτου και της ισχύς του ιδιοκτήτη. Ο κυρίως κήπος ανάμεσα στο Κάτω και Άνω Μπελβεντέρε χωρίζεται σε 3 μεγάλα επίπεδα και παρουσιάζει όλα τα βασικά χαρακτηριστικά μπαρόκ διαμόρφωσης: συμμετρικά παρτέρια με λουλούδια, συντριβάνια με γλυπτά μυθικών όντων και ζώων, σκάλες, συμμετρικά κουρεμένους φράκτες κ.α. Το ανώτερο επίπεδο συμβολίζει τον [[Όλυμπος|Όλυμπο]], το μεσαίο τον [[Παρνασσός|Παρνασσό]] και το τρίτο τα 4 στοιχεία<ref>
{{cite book
|author = Michael Leiding & Irene Zoech
|title = ΤΟΡ 10 ΒΙΕΝΝΗ, Ελληνική έκδοση
|chapter = The Belvedere
|publisher = ΗΜΕΡΗΣΙΑ.Α.Ε.Ε.
|url =
|year = 2006
|place = Αθήνα
|pages = 22
|isbn =
}}</ref>.
Το κομμάτι του οικοπέδου που βρίσκεται πλησιέστερα προς την πόλη και συνορεύει με το Κάτω Μπελβεντέρε ήταν για την αποκλειστική χρήση του πρίγκηπα Ευγένιου και των στενών συντρόφων και ήταν γνωστό με την ονομασία Kammergarten. Χωριζόταν σε 2 επίπεδα και συνόρευε στα βόρεια με τον Πορτοκαλεώνα και στα νότια με τα κλουβιά των πουλιών. Το χώρο στόλιζαν συντριβάνια, περίτεχνα περίπτερα με πέργκολες και παρτέρια με άνθη.
 
Στην πίσω πλευρά του Άνω Μπελβεντέρε, μπροστά στην Sala Terrena μια μεγάλη στέρνα αντανακλά την πρόσοψη του κτιρίου. Δίπλα στο Άνω Μπελβεντέρε, μέχρι το 1726, το οικόπεδο επεκτεινόταν προς τα ανατολικά ώστε να περιλαμβάνει ένα ημικυκλικό θηριοτροφείο.
Προς τα νότια, ένας γεωμετρικός λαχανόκηπος βρισκόταν στην περιοχή που καταλαμβάνει τώρα ο Βοτανικός Κήπος της Βιέννης.
 
Ο «Αλπικός κήπος» είναι ο παλαιότερος στο είδους του στην [[Ευρώπη]] και φιλοξενεί μια πολύτιμη ιστορική συλλογή φυτών των [[Άλπεις|Άλπεων]] της Ομοσπονδίας Κήπων. Οι Αρχιδούκες Γιόχαν, Ράινερ και Άντον ίδρυσαν αυτή τη συλλογή το 1803 στο πάρκο του Ανακτόρου του Σένμπρουν και μεταφέρθηκε στους κήπους του Μπελβεντέρε το 1865. Είναι ανοικτή για το κοινό κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας. Ειδική μνεία αξίζουν τα [[Ροδόδενδρο|ροδόδεντρα]], που αρχίζουν να ανθίζουν τον Απρίλιο και η συλλογή από Σεμπρεβίβες με 300 ποικιλίες και περισσότερο από 100 [[μπονσάι]]<ref>
{{cite web
|author =
|title = Garden and Parks
|url = http://www.belvedere.at/bel_en/belvedere/garden_and_parks
|publisher = Επίσημη ιστοσελίδα του Μπελβεντέρε
|date =
|accessdate = 28 Μαΐου 2016
}}</ref>.
 
==Αυστριακή Πινακοθήκη του Μπελβεντέρε==
===Εκθέματα Μουσείου===
Στο Άνω Μπελβεντέρε φιλοξενούνται σημαντικά έργα, μερικά από τα οποία είναι<ref>
{{cite web
Γραμμή 345 ⟶ 387 :
** Σύγχρονη τέχνη
 
<gallery mode="packed" heights=175>
Αρχείο:The Kiss - Gustav Klimt - Google Cultural Institute.jpg|Το φιλί, Γκούσταφ Κλιμτ, 1907-8
==Κήποι==
Αρχείο:Makart_Fuenf_Sinne.jpg|Οι πέντε αισθήσεις, Φραντς Μάκαρτ, 1872-9
[[Αρχείο:Schlosspark Belvedere Wien.jpg| μικρογραφία | Ο κήπος ανάμεσα στα δυο μέγαρα]]
Αρχείο:Egon Schiele 061.jpg|Προσωπογραφία Έντουαρντ Κόσμακ, Έγκον Σίλε, 1910
Το 1717 ξεκίνησε η διαμόρφωση των κήπων από τον Ντομινίκ Ζιράρ, ο οποίος είχε ήδη εργαστεί ως υπεύθυνος για τα συντριβάνια του [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου του ΙΔ']] από το 1707 έως το 1715 και από το 1715 ήταν επιθεωρητής των κήπων του [[Μαξιμιλιανός Β΄, εκλέκτορας της Βαυαρίας|Μαξιμιλιανού Β΄της Βαυαρίας]]<ref>
</gallery>
{{cite book
|author = Ed. Agnes Husslein-Arco
|title = Belvedere, Guida Galleria (στα ιταλικά)
|chapter = Castello barocco e collezione d'arte
|publisher =
|url =
|year = 2008
|place = Wien
|pages = 5
|isbn = 978-3-901508-53-0
}}</ref>. Οι κήποι του Μπελβεντέρε αποτελούν ένα εξαιρετικό δείγμα της γαλλικής τεχνοτροπίας στη διαμόρφωση εξωτερικών χώρων. Οι κήποι πρόσφεραν, εκτός από χώρο για βόλτες και περιπάτους, μια επίδειξη του πλούτου και της ισχύς του ιδιοκτήτη. Ο κυρίως κήπος ανάμεσα στο Κάτω και Άνω Μπελβεντέρε χωρίζεται σε 3 μεγάλα επίπεδα και παρουσιάζει όλα τα βασικά χαρακτηριστικά μπαρόκ διαμόρφωσης: συμμετρικά παρτέρια με λουλούδια, συντριβάνια με γλυπτά μυθικών όντων και ζώων, σκάλες, συμμετρικά κουρεμένους φράκτες κ.α. Το ανώτερο επίπεδο συμβολίζει τον [[Όλυμπος|Όλυμπο]], το μεσαίο τον [[Παρνασσός|Παρνασσό]] και το τρίτο τα 4 στοιχεία<ref>
{{cite book
|author = Michael Leiding & Irene Zoech
|title = ΤΟΡ 10 ΒΙΕΝΝΗ, Ελληνική έκδοση
|chapter = The Belvedere
|publisher = ΗΜΕΡΗΣΙΑ.Α.Ε.Ε.
|url =
|year = 2006
|place = Αθήνα
|pages = 22
|isbn =
}}</ref>.
Το κομμάτι του οικοπέδου που βρίσκεται πλησιέστερα προς την πόλη και συνορεύει με το Κάτω Μπελβεντέρε ήταν για την αποκλειστική χρήση του πρίγκηπα Ευγένιου και των στενών συντρόφων και ήταν γνωστό με την ονομασία Kammergarten. Χωριζόταν σε 2 επίπεδα και συνόρευε στα βόρεια με τον Πορτοκαλεώνα και στα νότια με τα κλουβιά των πουλιών. Το χώρο στόλιζαν συντριβάνια, περίτεχνα περίπτερα με πέργκολες και παρτέρια με άνθη.
 
Στην πίσω πλευρά του Άνω Μπελβεντέρε, μπροστά στην Sala Terrena μια μεγάλη στέρνα αντανακλά την πρόσοψη του κτιρίου. Δίπλα στο Άνω Μπελβεντέρε, μέχρι το 1726, το οικόπεδο επεκτεινόταν προς τα ανατολικά ώστε να περιλαμβάνει ένα ημικυκλικό θηριοτροφείο.
Προς τα νότια, ένας γεωμετρικός λαχανόκηπος βρισκόταν στην περιοχή που καταλαμβάνει τώρα ο Βοτανικός Κήπος της Βιέννης.
 
Ο «Αλπικός κήπος» είναι ο παλαιότερος στο είδους του στην [[Ευρώπη]] και φιλοξενεί μια πολύτιμη ιστορική συλλογή φυτών των [[Άλπεις|Άλπεων]] της Ομοσπονδίας Κήπων. Οι Αρχιδούκες Γιόχαν, Ράινερ και Άντον ίδρυσαν αυτή τη συλλογή το 1803 στο πάρκο του Ανακτόρου του Σένμπρουν και μεταφέρθηκε στους κήπους του Μπελβεντέρε το 1865. Είναι ανοικτή για το κοινό κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας. Ειδική μνεία αξίζουν τα [[Ροδόδενδρο|ροδόδεντρα]], που αρχίζουν να ανθίζουν τον Απρίλιο και η συλλογή από Σεμπρεβίβες με 300 ποικιλίες και περισσότερο από 100 [[μπονσάι]]<ref>
{{cite web
|author =
|title = Garden and Parks
|url = http://www.belvedere.at/bel_en/belvedere/garden_and_parks
|publisher = Επίσημη ιστοσελίδα του Μπελβεντέρε
|date =
|accessdate = 28 Μαΐου 2016
}}</ref>.