Καταβόθρες Αργοστολίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ωστόσο το φαινόμενο δεν είναι μοναδικό στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή. Σύμφωνα με τον καθηγητή γεωτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού Νίκο Λυμπέρη, η περίπτωση της Κεφαλονιάς μπορεί να παραβληθεί με τα λεγόμενα καρστικά γεωλογικά φαινόμενα που σχετίζονται με τη διάβρωση των ασβεστολιθικών πετρωμάτων και πήραν το όνομά τους από το οροπέδιο Καρστ της βορειοδυτικής Γιουγκοσλαβίας. Τα νερά της βροχής που περιέχουν CO2 –το έχουν πάρει από τον αέρα κατά την πτώση τους– διαλύουν το ανθρακικό ασβέστιο (CaC03) από το οποίο αποτελούνται οι ασβεστόλιθοι. Με αυτό τον τρόπο, σιγά σιγά, οι ρωγμές και τα ανοίγματα που υπάρχουν στους συμπαγείς ασβεστόλιθους διευρύνονται, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται υπόγειοι αγωγοί, σήραγγες, σπήλαια και, γενικότερα, χάσματα κάθε είδους. Εάν αυτή η διάβρωση πάρει μεγάλες διαστάσεις, τότε προκαλούνται καθιζήσεις, που στο έδαφος αντιστοιχούν σε επίπεδες επιφάνειες οι οποίες συχνά καλλιεργούνται και είναι γνωστές ως ''πόλγες'' και ''δολίνες'', με διάμετρο χιλιάδες ή μερικές εκατοντάδες μέτρα αντίστοιχα. Οι γεωλογικοί όροι κάρστ, πόλγη και δολίνη προέρχονται από αντίστοιχες σερβικές λέξεις της περιοχής του Καρστ. Οι καταβόθρες δεν είναι τίποτε άλλο από καρστικά χάσματα μέσω των οποίων αποχετεύονται τα νερά των ποταμών που διαρρέουν τις πόλγες. Το περίεργο είναι ότι οι καταβόθρες του Αργοστολίου είναι ένα σύστημα σχισμών που βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο από την επιφάνεια της θάλασσας και δέχονται συνεχώς τα νερά της με ορμή, ένα είδος παράλιου βάραθρου με συνεχή εισροή θαλασσινού νερού.<br /><br />