Τριακονταετής Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Στην Πράγα κυβερνούσαν εν ονόματι του αυτοκράτορα πέντε αντικυβερνήτες, οι οποίοι άρχισαν να καταπιέζουν την προτεσταντική πλειονότητα της Βοημίας παραβιάζοντας τα δικαιώματα που τους είχαν παραχωρηθεί. Στις 23 Μαΐου 1618 ο κόμης Χάινριχ φον Τουρν, επί κεφαλής μαινόμενων προτεσταντών, εισέβαλε στο φρούριο της Πράγας Χρατσάνι και πέταξε δύο από τους συγκυβερνήτες κι ένα γραμματέα από το παράθυρο. Ήταν μία ακόμη Εκπαραθύρωση της Πράγας, που δεν στοίχισε όμως την ζωή των εκπαραθυρωθέντων γιατί έπεσαν πάνω σ’ ένα σωρό κοπριάς. Ήταν όμως η αφορμή του πολέμου.

Ο Τουρν έδιωξε τον αρχιεπίσκοπο της Πράγας και τους Ιησουίτες και σχημάτισε διευθυντήριο προτεσταντών. Ο αυτοκράτορας ενήργησε διαλλακτικά, ζήτησε διαπραγματεύσεις και προσέφερε αμνηστία, που αποκρούστηκαν όμως. Ο Φερδινάνδος αγνόησε τον αυτοκράτορα και έστειλε στρατεύματα στην Βοημία. Οι επαναστάτες προσέφυγαν στον Φρειδερίκο Ε΄ του Παλατινάτου, τον ιδρυτή της Ευαγγελικής Ένωσης. Αυτός έπεισε τον δούκα Κάρολο Εμμανουήλ της Σαβοΐας, καθολικό μεν αλλά αντίπαλο των Αψβούργων, να στείλει στην Βοημία τον κοντοττιέρο Ερνστ φον Μάνσφελντ, που κατέλαβε το Πίλσεν, προπύργιο των καθολικών της Βοημίας, και υποχρέωσε σε υποχώρηση τα στρατεύματα του Φερδινάνδου. Η ανταρσία επεκτάθηκε στην Μοραβία, Σιλεσία, ακόμη και σε περιοχές της Αυστρίας.

 

 

Τον Αύγουστο εισέβαλε στην Βοημία ο κόμης φον Τίλλυ, στρατηγός του δούκα Μαξιμιλιανού της Βαυαρίας, επί κεφαλής αυτοκρατορικού στατεύματος 25.000 ανδρών. Στις 8 Νοεμβρίου κατανίκησε τους επαναστάτες Βοημούς στην μάχη του Λευκού Όρους. Ο Φρειδερίκος κατέφυγε στο καλβινιστικό Βρανδεμβούργο. Ο Μαξιμιλιανός μπήκε θριαμβευτής στην Πράγα, ο Καθολικισμός αποκαταστάθηκε πλήρως, οι ελευθερίες των προτεσταντών καταργήθηκαν, οι περιουσίες των ανταρτών δημεύτηκαν και είκοσι επτά από τους σημαντικότερους αποκεφαλίστηκαν. Οι νικητές άλλαξαν ακόμη και την δομή της βοημικής κοινωνίας.

[[File:Dankaerts-Historis-9274.tif|thumb|left|Engraving of Maximilian I]]

Το 1622 ο Τίλλυ βάδισε κατά του Παλατινάτου. Ο Φρειδερίκος έσπευσε να επιστρέψει στο κράτος του κι ενώθηκε με μερικούς προτεστάντες ηγεμόνες. Ο Τίλλυ τους νίκησε, κατέλαβε και λεηλάτησε την [[Χαϊδελβέργη]], κι έστειλε πενήντα άμαξες με βιβλία του πανεπιστημίου της δώρο στον πάπα Γρηγόριο ΙΕ΄. Το Παλατινάτο δόθηκε στον Μαξιμιλιανό της Βαυαρίας μαζί με το εκλεκτορικό του προνόμιο.