Κυρά της Ρω: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
ΠΟΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ |
||
Γραμμή 1:
[[File:Επίσκεψη ΑΝΥΠΕΞ κ. Δ. Δρούτσα στη Ρω (4878358665).jpg|thumb|220px|Ο τάφος της Κυράς της Ρω δίπλα στον ιστό με τη σημαία.]]
Η '''Κυρά της Ρω''' (1890-1982) που το πραγματικό της όνομα ήταν '''Δέσποινα Αχλαδιώτη''', υπήρξε μέλος της Αντίστασης κατά την περίοδο της [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|κατοχής]] και επί 40 χρόνια (από το 1943 ως το θάνατό της).
Βραβεύτηκε από την [[Ακαδημία Αθηνών]] (1975), το [[Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό|Πολεμικό Ναυτικό]], τη [[Βουλή των Ελλήνων]], το [[Δήμος Ρόδου|Δήμο Ρόδου]], την [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος]] και άλλους φορείς. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έστειλε ναυτικό άγημα και αντιπροσωπεία του [[ΓΕΝ]] στο Καστελόριζο όπου, στις [[23 Νοεμβρίου]] [[1975]], της απένειμε το μετάλλιο για την πολεμική περίοδο [[1941]]-[[1944]] για τις «προσφερθείσες εθνικές υπηρεσίες της», όπως ανέφερε η απόφαση του Υπουργού Άμυνας.
Απεβίωσε σε ηλικία 92 ετών, σε [[νοσοκομείο]] της [[Ρόδος|Ρόδου]], στις [[13 Μαΐου]] του [[1982]].<ref>
==Ιστορία==
Γραμμή 18:
Στις [[13 Σεπτεμβρίου]] [[1943]], για πρώτη φορά Ελληνικό αντιτορπιλικό, το «Παύλος Κουντουριώτης», κατέπλευσε στο Καστελόριζο, όπου βομβαρδίστηκε μέχρι τις [[19 Νοεμβρίου]] [[1943]] από Γερμανικά [[στούκας]]. Οι κάτοικοι αναγκάστηκαν πάλι να φύγουν με συμμαχικά πλοία είτε προς [[Κύπρος|Κύπρο]] είτε προς τις μικρασιατικές ακτές. Ωστόσο, η Κυρά της Ρω παρέμεινε στο νησί να υψώνει κάθε πρωί την Ελληνική σημαία, προσφέροντας τη βοήθεια της σε Ιερολοχίτες που βρήκαν καταφύγιο εκεί. Με τη λήξη του πολέμου, ορισμένοι κάτοικοι επέστρεψαν στο Καστελόριζο κατά ομάδες.
Οι περιπέτειες για την Κυρά της Ρω δεν τελείωσαν με την απελευθέρωση. Τον Αύγουστο του [[1975]], ο Τούρκος δημοσιογράφος [[Ομάρ Κασάρ|.]]
==Παραπομπές==
|