Αρχαία Ιστορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 92:
[[File:Etruscan civilization map.png|thumbnail|Τα αρχαία βασίλεια των Ετρούσκων στον ιταλικό βορρά. 8ος αι. ΠΚΕ.]]
Η ''κλασική αρχαιότητα'' είναι ένας ευρύς όρος για μια εξίσου μακρά περίοδο πολιτιστικής ιστορίας και επικεντρώνεται γύρω από τη [[Μεσόγειος|Μεσόγειο]]. Αρχίζει με την πρωιμότερη καταγραμμένη ελληνική [[επική ποίηση]] του [[Όμηρος
Μια τέτοια ευρεία κατανομή της ιστορίας και η γεωγραφική διασπορά καλύπτει μάλλον ανόμοιους πολιτισμούς και περιόδους. Με την στενή έννοια ο όρος «κλασική αρχαιότητα» αναφέρεται συνήθως στην εξιδανικευμένη άποψη μεταγενέστερων ερευνητών, σύμφωνα με τα λόγια του [[Έντγκαρ Άλαν Πόε]], για τη «η δόξα που ήταν η Ελλάδα, και τη μεγαλοπρέπεια που ήταν Ρώμη!». Τον 18ο και 19ο αιώνα ο σεβασμός για την κλασική αρχαιότητα ήταν πολύ μεγαλύτερος στην [[Ευρώπη]] και τις [[Ηνωμένες Πολιτείες]] από ό,τι σήμερα. Ο σεβασμός για τους αρχαίους στην Ελλάδα και τη Ρώμη επηρέασε [[πολιτική]], τη [[φιλοσοφία]], τη [[γλυπτική]], τη [[λογοτεχνία]], το [[θέατρο]], την [[εκπαίδευση]], ακόμη και την [[αρχιτεκτονική]] και τη [[σεξουαλικότητα]].
In politics, the presence of a [[Roman Emperor]] was felt to be desirable long after the empire fell. This tendency reached its peak when [[Charlemagne]] was [[coronation|crowned]] "Roman Emperor" in the year 800, an act which led to the formation of the [[Holy Roman Empire]]. The notion that an [[emperor]] is a [[monarch]] who outranks a mere king dates from this period. In this political ideal, there would always be a Roman Empire, a state whose jurisdiction extended to the entire civilized world.
| |||