Αλφάβητο Όγαμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 11:
Σε πρώτη εμφάνιση, το Όγκχαμ φαίνεται να είναι φαινόμενο των κελτικών νήσων: τα ονόματα είναι στην [[ιρλανδική γλώσσα]] -και πολλά είναι ακόμα σε χρήση για τα ίδια δέντρα- και ουσιαστικά όλες οι επιγραφές Όγκχαμ έχουν βρεθεί στην Ιρλανδία ή τη [[Βρετανία]]. Υπάρχουν δύο κύριες σχολές σκέψης μεταξύ των μελετητών ως προς τα κίνητρα για τη δημιουργία του αλφάβητου. Μελετητές όπως ο Carney και ο MacNeill θεωρούν ότι το Όγκχαμ δημιουργήθηκε για πρώτη φορά ως κρυπτικό αλφάβητο, που σχεδιάστηκε από την Ιρλανδική, έτσι ώστε να μη γίνεται κατανοητό από εκείνους που έχουν γνώση του λατινικού αλφαβήτου μόνον<ref>Carney, J. (1975) "The Invention of the Ogam Cipher", ''[[Ériu (journal)|Ériu]]'', Vol. 22, pp. 62–63</ref><ref>MacNeill, Eoin (1931) "Archaisms in the Ogham Inscriptions", ''Proceedings of the Royal Irish Academy'', Vol. 39, σσ. 33–53, Dublin {{oclc|246466439}}</ref>. Δεδομένου, όμως, ότι υπάρχουν δίγλωσσες επιγραφές σε αλφάβητο ''όγκαμ'' και [[λατινικό αλφάβητο]] στην [[Ουαλία]], άλλοι ερευνητές θεωρούν ότι το αλφάβητο έγκαμ θα μπορούσε να αποκρυπτογραφηθεί εύκολα από οποιονδήποτε στον μεταρωμαϊκό κόσμο<ref>Thurneysen, R. ''A Grammar of Old Irish'' pages 9–10: "... In Britain ... most of these inscriptions are bilingual, with a Latin version accompanying the Ogam". Macalister, ''The Secret Languages of Ireland'' σ. 19</ref>
 
Σε ό,τι αφορά στις γλωσσολογικές μαρτυρίες, υπάρχουν τρία συνώνυμα μεταξύ των ονομάτων Όγκχαμ και των αγγλικών ονομάτων για τα ίδια δέντρα: ''beith'', ''birch'', (σημύδα), ''sail'', ''sallow'' (αρχαϊκό όνομα για την [[ιτιά]]) και ''iodhadh'', ''yew'', (τάξος). Τα επιστημονικά ονόματα βασίστηκαν στα αρχαία ρωμαϊκά ονόματα αυτών των δέντρων, δίνοντας κάποια συνώνυμα ακόμη: ''beith-Betula'', ''sail-Salix'', ''coll-Corylus'' και ''úr-Erica''. Δύο επίσης από τα δέντρα Όγκχαμ βρίσκονται στο γερμανικό ρουνικό αλφάβητο: Η σημύδα, ''birch'' (''berkana'') και το γκι, ''yew'' (''eihwaz''). Πολλά από αυτά τα ονόματα των δέντρων μπορούν επίσης να επισημανθούν σε άλλες [[ινδοευρωπαϊκές γλώσσες]]. O Πάουλ Φρήντριχ (P. Friedrich) (1970) συζητά τα ινδοευρωπαϊκά ονόματα των δέντρων με μεγάλη λεπτομέρεια<ref>{{cite book|last=Friedrich P.|first=P.|title=Proto - Indo - European Trees, |year=1970|publisher=The University of Chicago Press|location=Chicago and London}}</ref>. Έτσι, φαίνεται πως αρχικά το αλφάβητο Όγκχαμ είναι ινδοευρωπαϊκής προέλευσης.
 
Σε ό,τι αφορά στη [[βοτανική]] μαρτυρία, δηλαδή την παρουσία αυτών των δέντρων στο μέγεθος της διασποράς που υποδεικνύουν οι ερευνητές τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι αρχαιολογικές μαρτυρίες δείχνουν πως οι Ινδοευρωπαίοι ήλθαν από τις στέπες βόρεια της Κασπίας και της Μαύρης Θάλασσας, περιοχές δηλαδή στις οποίες τα δέντρα και ιδιαίτερα τα δέντρα του αλφάβητου Όγκχαμ δεν ήταν συνηθισμένα. Ο Tutin και άλλοι, (1964), ταξινομούν την ευρωπαϊκή [[χλωρίδα]] σε [[Γεωγραφία|γεωγραφικές]] περιοχές, που αντιστοιχούν στις χώρες της [[Ευρώπη]]ς κατά το 1960. (Αυτό δεν είναι επιστημονικά ορθό, βέβαια, δεδομένου ότι η χλωρίδα δεν υπακούει σε εθνικά όρια). Όταν εξετάζουμε τον πλήρη κατάλογο των είκοσι δέντρων Όγκχαμ, μαζί με το κοινό γκι, ανακαλύπτουμε πως μόνο τέσσερις χώρες τα έχουν όλα και κατά σύμπτωση είναι εκείνες στις οποίες αναπτύχθηκε η δρυϊδική παράδοση: Η [[Γαλλία]], η [[Γερμανία]], η [[Ελβετία]] και η [[Ιταλία]].