Γκιουλμπαχάρ Χατούν Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Λαογραφία (με το HotCat)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Infobox Royalty
{{πηγές|04|12|2013}}
|όνομα = Γκιουλμπαχάρ Χατούν Β΄<br>گل بهار خاتون
{{Ορφανό|ημερομηνία=Απριλίου 2010}}
|εικόνα = Gulbahar Hatun Camii3.Jpg
{{Infobox Royalty
|μέγεθος_εικόνας = 255px
|όνομα = Γκιουλμπαχάρ Χατούν Β΄
|τόπος_ταφήςλεζάντα = Το Τέμενος της Γκιουλμπαχάρ Χατούν, στο Γκιουλμπαχάρ Χατούν Τζαμί, στην [[Τραπεζούντα]]
|τίτλος =
|σύζυγος = [[Βαγιαζήτ Β΄]]
|περίοδος_εξουσίας =
|επίγονοι = [[Σελίμ Α΄]] (γ. 1470)
|προκάτοχος =
|βασιλικός_οίκος = [[Οθωμανική Δυναστεία|Οσμανιδών]] (από τον γάμο)
|διάδοχος =
|σύζυγος = [[Βαγιαζήτ Β΄]]
|επίγονοι = [[Σελίμ Α΄]]
|βασιλικός_οίκος = [[Οθωμανική Δυναστεία|Οσμανιδών]]
|πατέρας = Αμπντούς Σαμέντ
|μητέρα ημ_γέννησης = Μαρία<br>1453
|τόπος_γέννησης = [[Τραπεζούντα]], [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]]
|ημ_γέννησης = 1453
|ημ_θανάτου = 1510 (57 ετών)
|τόπος_θανάτου = [[Τραπεζούντα]], [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]]
|θρησκεία = [[Χριστιανισμός]] ''μεταστράφηκε στον'' [[Ισλαμισμός|Ισλαμισμό]]
|τόπος_ταφής = Γκιουλμπαχάρ Χατούν Τζαμί, [[Τραπεζούντα]], [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]]
|εθνικότητα = [[Ελλάδα|Ελληνική]]
|θρησκεία = [[Χριστιανισμός]] ''μεταστράφηκε στον'' [[Ισλαμισμός|Ισλαμισμό]]
|τόπος_γέννησης = [[Τραπεζούντα]]
|εθνικότητα = [[Ελλάδα|Ελληνική]]
|τόπος_θανάτου = [[Τραπεζούντα]]
}}
|τόπος_ταφής =Γκιουλμπαχάρ Χατούν Τζαμί, [[Τραπεζούντα]]
}}
Η '''Γκιουλμπαχάρ Χατούν ''' ([[Τούρκικα]]: ''Gülbahar Hatun(Kül-Bahār) Hatun''<ref>Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları ''(Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications)'', 15th Ed., 2009, page 157, ISBN 978-975-269-299-2</ref>, Οθ. τούρκικα: گل بهار خاتون‎, 1453-1510)<ref name="ArchiveTurkey13">{{cite web|url=http://www.4dw.net/royalark/Turkey/turkey6.htm |title=Turkey: The Imperial House of Osman |publisher=web.archive.org |accessdate=6 February 2014 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20060502150908/http://www.4dw.net/royalark/Turkey/turkey6.htm |archivedate=May 2, 2006 }}</ref> καταγόταν από το χωριό Λιβερά, της [[Τραπεζούντα]] του ([[Πόντος|Πόντου]]), έζησε περί το δεύτερο ήμισυ του [[15ος αιώνας|15ου αιώνα]] και υπήρξεήταν η τέταρτη σύζυγος του [[Σουλτάνος|Σουλτάνου]] [[Βαγιαζίτ Β΄]] και μητέρα του Σουλτάνου [[Σελίμ Α΄]].<ref>{{cite book|author=Ahmed Akgündüz, Said Öztürk|title=Ottoman History: Misperceptions and Truths|url=http://books.google.com/books?id=WKfIAgAAQBAJ|year=2011|publisher=Oxford University Press|isbn=978-9-090-26108-9}}</ref><ref name="ArchiveTurkey13"/><ref>{{cite web|url=http://www.enfal.de/otarih44.htm|title=Consorts Of Ottoman Sultans (in Turkish)|publisher = Ottoman Web Page}}</ref><ref>{{cite book|author=Anthony Dolphin Alerson|title=The Structure of the Ottoman Dynasty|url=http://books.google.com/books?u75BAAAAYAAJ|year=1956|publisher=Clarendon Press}}</ref>
 
Ο πλήρης τίτλος της ήταν: '''''Devletlu İsmetlu Gülbahar Hatun Hazretleri'''''.
Ήταν κόρη του ιερέα του χωριού και την έλεγαν Μαρία. Ήταν ελληνικής καταγωγής. Κατά την περί αυτής παράδοση που επιβεβαιώνει και ο [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος|Κ. Παπαρρηγόπουλος]], διερχόμενος κάποτε από το χωριό, κατάκοπος ο Σουλτάνος με την ακολουθία του και βλέποντας το δροσερό τοπίο της ποντιακής εκεί περιοχής ξεπέζεψε για να ξεκουραστεί δίπλα στη πηγή του Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου. Εκείνη τη στιγμή είδε να έρχεται η ωραία εκείνη κόρη του ιερέα με το κοπάδι της και της οποίας το κάλλος τόσο κατέθελξε τον Σουλτάνο που της ζήτησε να του προσφέρει εκείνη νερό από το χρυσό κύπελο που της έδωσε. Εκείνη αμέσως του έφερε, αλλά κρατούσε το κύπελλο τόσο αδέξια που κάποια δάκτυλά της βρέχονταν στο νερό.
 
==Βιογραφία==
Ο [[Σουλτάνος]] το παρατήρησε και άδειασε το νερό ζητώντας της νέο καθαρότερο. Εκείνη έσπευσε αλλά αυτή τη φορά μέσα στο κύπελλο έπλεαν φύλλα και χόρτα. Ο Σουλτάνος επέπληξε την Μαρία αλλά επειδή ήταν πολύ διψασμένος συνέχισε και ήπιε το νερό ζητώντας να το ξαναγεμίσει. Την στιγμή που έπινε η Μαρία του απολογήθηκε ότι επίτηδες το έκανε, επειδή το νερό είναι πολύ κρύο και εκείνος ήταν ιδρωμένος, έτσι έπρεπε να καθυστερήσει λίγο για να του προφυλάξει την υγεία του.
Ήταν κόρη του ιερέα του χωριού και την έλεγαν Μαρία. Ήταν ελληνικής καταγωγής. Κατά την περί αυτής παράδοση που επιβεβαιώνει και ο [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος|Κ. Παπαρρηγόπουλος]], διερχόμενος κάποτε από το χωριό, κατάκοπος ο Σουλτάνος με την ακολουθία του και βλέποντας το δροσερό τοπίο της ποντιακής εκεί περιοχής ξεπέζεψε για να ξεκουραστεί δίπλα στη πηγή του Ναού του Αγίου Κωνσταντίνου. Εκείνη τη στιγμή είδε να έρχεται η ωραία εκείνη κόρη του ιερέα με το κοπάδι της και της οποίας το κάλλος τόσο κατέθελξε τον Σουλτάνο που της ζήτησε να του προσφέρει εκείνη νερό από το χρυσό κύπελο που της έδωσε. Εκείνη αμέσως του έφερε, αλλά κρατούσε το κύπελλο τόσο αδέξια που κάποια δάκτυλά της βρέχονταν στο νερό.
 
Εκείνη τη στιγμή είδε να έρχεται η ωραία εκείνη κόρη του ιερέα με το κοπάδι της και της οποίας το κάλλος τόσο κατέθελξε τον Σουλτάνο που της ζήτησε να του προσφέρει εκείνη νερό από το χρυσό κύπελο που της έδωσε. Εκείνη αμέσως του έφερε, αλλά κρατούσε το κύπελλο τόσο αδέξια που κάποια δάκτυλά της βρέχονταν στο νερό.
 
Ο [[Σουλτάνος]] το παρατήρησε και άδειασε το νερό ζητώντας της νέο καθαρότερο. Εκείνη έσπευσε αλλά αυτή τη φορά μέσα στο κύπελλο έπλεαν φύλλα και χόρτα. Ο Σουλτάνος επέπληξε την Μαρία αλλά επειδή ήταν πολύ διψασμένος συνέχισε και ήπιε το νερό ζητώντας να το ξαναγεμίσει. Την στιγμή που έπινε η Μαρία του απολογήθηκε ότι επίτηδες το έκανε επίτηδες, επειδή το νερό είναι πολύ κρύο και εκείνος ήταν ιδρωμένος, έτσι έπρεπε να καθυστερήσει λίγο για να του προφυλάξει την υγεία του.
Ο Σουλτάνος ξεδιψασμένος πλέον και ακούγοντας τα λεγόμενα της Μαρίας συγκινήθηκε από τη λεπτή φροντίδα της ωραίας αυτής κόρης και αμέσως τη ζήτησε από τον πατέρα της, την έφερε με τιμές στη [[Κωνσταντινούπολη]], την έκανε σύζυγό του και την ονόμασε ''Γκιουλ Μπαχάρ'' που σημαίνει "το ρόδο της Άνοιξης" ), την οποία και κράτησε επί μακρόν στα ανάκτορά του.<ref>{{cite Αργότερα όταν αντελήφθη ότι είχε επισύρει το φθόνο των άλλων γυναικών του χαρεμιού του, προκειμένου να την προφυλάξει από τις έντονες ανακτορικές μηχανορραφίες, την έστειλε στην πατρίδα της με τον γιο της και με όλες τις απολαβές και τιμές βασιλικής συζύγουweb|url=http://www.kultur.gov.tr/EN/belge/2-1280/yavuz-sultan-selim-han.html|title=Yavuz ΕκείSultan παρέμεινε μέχρι το θανατό της.Selim Han|accessdate=2009-02-06|
publisher=Republic of Turkey Ministry of Culture and Tourism}}</ref><ref>{{cite web|url=
http://www.osmanli.org.tr/osmanlisultanlari-5-218.html|title=Mother Of Yavuz Sultan Selim|publisher=Osmanlı Araştırmaları Vakfı ''(Ottoman Research Foundation)''}}</ref><ref>{{cite book|title=Osmanlıdan Cumhuriyete Trabzonlu simalar ve Trabzon'un köklü aileleri|url=http://books.google.com/books?HYYXAQAAIAAJ|year=2005|publisher=Mehmet Akif Bal|isbn=978-9-750-04510-3}}</ref><ref>{{cite book|title=Yakın Çağda Kahramanmaraş|url=http://books.google.com/books?ECpRAQAAIAAJ|year=2009|publisher=Ukde|isbn=978-6-055-60205-5}}</ref><ref>{{cite book|title=Zamanın İskenderi şarkın Fatihi: Yavuz Sultan Selim|url=http://books.google.com/books?lA9NAQAAIAAJ|year=2010|publisher=Yitik Hazine Yayınları|isbn=978-9-944-76624-1}}</ref><ref>{{cite book|title=VII-XVI. asırlarda Maraş emirleri: emir, melik, bey, senyör, beylerbeyi, sancakbeyi|url=http://books.google.com/books?nq43AQAAIAAJ|year=2008|publisher=Ukde|isbn=978-6-058-99710-3}}</ref><ref>{{cite book|title=Türk dünyası araştırmaları, Issue 153|url=http://books.google.com/books?NEBpAAAAMAAJ|year=2004|publisher=Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı}}</ref><ref>{{citation |last=Dijkema|first=F.TH|year=1977|title=The Ottoman Historical Monumental Inscriptions in Edirne|place=|publisher=BRILL|page=32|isbn=9004050620}}</ref>
 
Αργότερα όταν αντελήφθη ότι είχε επισύρει το φθόνο των άλλων γυναικών του χαρεμιού του, προκειμένου να την προφυλάξει από τις έντονες ανακτορικές μηχανορραφίες, την έστειλε στην πατρίδα της με τον γιο της και με όλες τις απολαβές και τιμές βασιλικής συζύγου. Εκεί παρέμεινε μέχρι το θανατό της.
 
Ο γιος της Γκιουλμπαχάρ ο [[Σελίμ Α΄]] έγινε σουλτάνος, αν και ποτέ η ίδια δεν αναγνωρίστηκε ως [[Βαλιντέ Σουλτάνα]] επειδή πέθανε πριν από την άνοδο του [[Σελίμ Α΄]] στο θρόνο.
 
Η Γκιουλμπαχάρ βοήθησε πολύ την πατρίδα της τόσο ώστε τα ιδιαίτερα προνόμια των κατοίκων διατηρήθηκαν μέχρι της εποχής του τουρκικού συντάγματος. Φάνηκε όμως ευεργέτης και στους Τούρκους της περιοχής για χάρη των οποίων έκτισε το "Ιμαρέτ" (στη Τραπεζούντα) που λειτουργούσε ως ιεροσπουδαστήριο (θεολογική σχολή μουσουλμάνων).

Σ΄ αυτό δε το τέμενος θάφτηκε η Μαρία (Γκιουλμπαχάρ) όταν πέθανε το 1510 όπου επί του [[μαυσωλείο|μαυσωλείου]] της φέρεται επιγραφή στην αραβική και περσική και στην οποία αποκαλείται "''Ρωμαία Δέσποινα''".
 
== Σημείωση ==
Το όνομα "Γκιουλμπαχάρ" έγινε περισσότερο όμως γνωστό στους νεοέλληνες από το ομώνυμο ρεμπέτικο τραγούδι που έγραψε ο [[Βασίλης Τσιτσάνης]] το [[1950]] και που το ερμήνευσε η μεγάλη ρεμπέτισσα της εποχής Ρένα Ντάλια σε αργό ανατολίτικο ρυθμό και που υπήρξε μεγάλη επιτυχία, που επανέλαβε και συμπεριέλαβε τελευταία (1985) η [[Αθηναϊκή κομπανία]] στο ρεπερτόριό της.
 
==Παραπομπή==
{{παραπομπές}}
 
'''Πηγές'''
*Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, [[Oxford University Press]], 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback).
*Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları ''(Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications)'', 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)
 
{{Μητέρες των σουλτάνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας}}