Καμίλ Πισαρό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|12|08|2015}}

O '''Καμίλ Πισαρό''' ή '''Πισάρο''' (''Camille Pissarro'', [[Άγιος Θωμάς (Παρθένοι Νήσοι)|Άγιος Θωμάς]] (Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι), [[10 Ιουλίου]] [[1830]] – [[Παρίσι]], [[13 Νοεμβρίου]] [[1903]]) ήταν [[Γάλλοι|Γάλλος]] [[ζωγραφική|ζωγράφος]], με συμμετοχή στο κίνημα του [[ιμπρεσιονισμός|ιμπρεσιονισμού]]. Χαρακτηρίστηκε ως «πατριάρχης του ιμπρεσσιονισμού», λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του ύφους του, αλλά και κυριολεκτικά, διότι ήταν ηλικιακά ο γηραιότερός τους. Έχει επίσης χαρακτηριστεί ως ο «ζωγράφος της γης» καθώς μέσα από το έργο του, εξιστόρησε — με το δικό του τρόπο — την ζωή των αγρών, τα οργωμένα χωράφια, τα τοπία, τα ζωντανά, τους ανθρώπους και τους κόπους τους, το χωριό που κοιμάται και την πόλη που σφύζει από ζωή.

 

{{απόσπασμα|''Ίσως να 'μαστε όλοι παιδιά του Πισαρό''|[[Πωλ Σεζάν]]|float=right}}

Γεννήθηκε στις [[10 Ιουλίου]] του [[1830]], στην αποικία του Αγίου Θωμά, στις [[Γαλλικές Αντίλλες]] κι έλαβε τις βασικές σπουδές του εκεί. Σε ηλικία δώδεκα ετών, τον έστειλαν να τις συνεχίσει στη [[Γαλλία]] όπου γράφτηκε στο Κολέγιο Πασί, κοντά στο [[Παρίσι]]. Επέστρεψε στον Άγιο Θωμά, στα δεκαεπτά του χρόνια, για να εργαστεί μαζί με τον πατέρα του, ο οποίος ήταν έμπορος και ιδιοκτήτης μεγάλης αποθήκης στο λιμάνι Καρολίνα-Μαρία. Αν και είχε πολύ καλές αποδοχές, πάντα αναζητούσε ελεύθερο χρόνο για να ζωγραφίζει, όπως έκανε και στο σχολείο, παραμελώντας τα μαθήματά του.

Το [[1852]], ο Πισαρό εκμεταλλεύτηκε την παρουσία του ζωγράφου Φριτζ Μέλμπυ (Fritz Melbye) στον Άγιο Θωμά, για να ταξιδέψει μαζί του στο [[Καράκας]]. Ο πατέρας του, παρά την επιθυμία του να ακολουθήσει ο γιος του την επιχείρησή του και την αντίθεσή του στην ενασχόλησή του με την ζωγραφική, ενίσχυσε οικονομικά το ταξίδι. Ο Πισαρό επέστρεψε στο [[Παρίσι]] το [[1855]], όπου μαθήτευσε στο πλευρό του [[Ζαν-Μπατίστ Καμίλ Κορό]] (Jean-Baptiste Camille Corot), ενός τοπιογράφου που τον προέτρεψε να εγκαταλείψει τα ατελιέ και τους κλειστούς χώρους, να ξεχάσει ό,τι ήξερε ή είχε ακούσει μέχρι τότε και να ζωγραφίσει σε ανοιχτούς χώρους. Παράλληλα, ο Πισαρό ήρθε σε επαφή με σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής, όπως τον [[Ευγένιος Ντελακρουά|Ντελακρουά]].