Φωκίων Νέγρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17:
== Πολιτική σταδιοδρομία ==
 
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής [[Αττική|Αττικής]] στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1887|εκλογές του 1887]] και επανεξελέγη σε αυτές του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1899|1899]], [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1905|1905]], [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1906|1906]] και [[Ελληνικές εκλογές Νοεμβρίου 1910 (Αναθεωρητική)|1910]]. Χρημάτισε υπουργός Οικονομικών στις κυβερνήσεις [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρου Ζαΐμη]] ([[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1897]]: [[1898]] - [[1899]] & [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1901]]: [[1901]] - [[1902]]), υπουργός Συγκοινωνιών <ref> name="ggk">[http://www.ggk.gov.gr/?p=886 Κυβέρνηση Ζαΐμη (1916)], από την ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Κυβερνήσεως</ref> στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1916|κυβέρνηση Ζαΐμη]] ([[1916]]) καθώς και υπουργός Εσωτερικών<ref name="ggk2">[http://www.ggk.gov.gr/?p=895 Κυβέρνηση Ζαΐμη (1917)], από την ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Κυβερνήσεως </ref> στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη 1917|κυβέρνηση Ζαΐμη]] ([[1917]]). Είχε υπάρξει επίσης υποψήφιος δήμαρχος [[Αθήνα|Αθηναίων]] καθώς και δήμαρχος Λαυρίου ([[1895]] - [[1898]]). Υπό την τελευταία του ιδιότητα διαδραμάτισε εξισορροπητικό ρόλο στην απεργιακή εξέγερση των μεταλλορύχων της Καμάριζας του Λαυρίου.
 
Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο υπουργείο οικονομικών συνάφθηκε σημαντικό δάνειο με ικανοποιητικούς<ref name="Δομή"/> όρους για την Ελλάδα που διετέθη για την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας ενώ υπήρξε εμπνευστής<ref name="Ιστορικά"/> του νόμου ΒΩΜΑ΄ ''περί περιθάλψεως των εν τοις μεταλλείοις και μεταλλουργείοις παθόντων και των οικογενειών αυτών'', νόμου που προσπάθησε<ref name="Ιστορικά"/> να επεκτείνει σε όλους τους κλάδους της βιομηχανίας. Ο Φωκίων Νέγρης συγκαταλέγεται σε αυτούς που υποστήριζαν<ref name="ggk">Παπαστεφανάκη Λήδα, ''Ο αμείλικτος Μόλυβδος'', άρθρο στο ένθετο της εφημερίδα ''[[Ελευθεροτυπία]]' με τίτλο ''Λαυρεωτικά 1869 - 1873'', Αθήνα 2011, σελ. 68</ref> σθεναρά την αναγκαιότητα μιας νέας πολιτικής προσέγγισης των εργασιακών σχέσεων έχοντας ζήσει από κοντά, ως δήμαρχος Λαυρίου, τις κοινωνικές εντάσεις της ταξικής πάλης στο [[Λαύριο]].