Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ignoto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 9:
Η σφαγή του Αγίου Βαρθολομαίου αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τους [[Γαλλικοί θρησκευτικοί πόλεμοι|Γαλλικούς Θρησκευτικούς Πολέμους]]. Το κίνημα των Ουγενότων τραυματιστηκε από το χαμό πολλών επιφανών αριστοκρατών ηγετών του, αλλά και από τις εσωτερικές ανακατατάξεις και τη ριζοσπαστική αλλαγή των πεποιθήσεων τους: οι Γάλλοι προτεστάντες πλέον βρίσκονταν σε ανοιχτό πόλεμο με το στέμμα. Σε αντίθεση με τους τρεις προηγούμενους εμφύλιους πολέμους, δεν επρόκειτο για έναν πόλεμο ενάντια στην πολιτική του στέμματος, αλλά ενάντια στην ίδια την ύπαρξη της Γαλλικής μοναρχίας.<ref>{{cite book |title= The French wars of religion, 1562-1629|last= Holt |first=Mack P.|year= 2005|publisher=Cambridge University Press|isbn=052183872X|pages=95}}</ref> Ήταν μια «από τις χειρότερες θρησκευτικές σφαγές του 16ου αιώνα».<ref>{{cite book|title=Europe in the Sixteenth Century|author=H.G. Koenigsberger, George L.Mosse, G.Q. Bowler |year=1989 |chapter= |publisher=Longman Publishing |location= |isbn= 0582493900}}</ref> Σε όλη την [[Ευρώπη]], ως γεγονός χάραξε στο μυαλό των Προτεσταντών ότι «ο [[Ρωμαιοκαθολικισμός]] ήταν μια αιματοβαμμένη και δόλια θρησκεία».<ref name=atlas>{{cite book|title=Atlas of the Christian Church|author=Henry Chadwick, Gillian Rosemary Evans|year= 1987|chapter= |publisher= Macmillian|location=London |isbn= 0-333-44157-5 |pages= 113|url=http://books.google.com/books?id=SwurHgAACAAJ}}</ref>
 
== Πριν την σφαγή ==
== Τα πρό της σφαγής ==
[[Αρχείο:François Clouet - Admiral Gaspard II de Coligny.jpg|thumb|200px|Ναύαρχος [[Γκασπάρ ντε Κολινί]], αρχηγός των Ουγενότων]]
 
Γραμμή 81:
 
Η σφαγή προκάλεσε ένα τεράστιο κύμα προσφύγων σε γειτονικές ευρωπαϊκές πόλεις, όπως στη [[Γενεύη]], που απέκτησε το προσωνύμιο «η πόλη των προσφύγων»: την επαύριο του γεγονότος, η πόλη δεχόταν 10-20 πρόσφυγες ανά ημέρα, κάτι που οδήγησε στην εκτόξευση του πληθυσμού της, που διπλασιάστηκε τη δεκαετία 1550-1560.<ref>{{cite book|title=Histoire de Genève|last=Dufour |first= Alfred |year= 1997 |chapter= |publisher=Presses universitaires de France |location=Paris |isbn=2130480098 |pages= 60}}</ref>
 
 
== Τα μετέπειτα ==
Γραμμή 87 ⟶ 86 :
 
Τον Μάιο του 1574 ο Κάρολος Θ΄ πέθανε παραληρώντας από τύψεις. Ο δούκας του Ανζού έγινε Ερρίκος Γ΄. Το 1575 ο Ερρίκος της Ναβάρρας δραπέτευσε, αποκήρυξε τον Καθολικισμό κι ανέλαβε πάλι την ηγεσία των Ουγενότων. Ο βασιλιάς δολοφόνησε τους Γκυζ το 1588 (η Αικατερίνη πέθανε σε λίγες μέρες), αναγνώρισε ως διάδοχό του τον Ερρίκο της Ναβάρρας και βάδισε μαζί του κατά του επαναστατημένου καθολικού Παρισιού. Δολοφονήθηκε από ένα μοναχό το 1589 και τελικά ο Ερρίκος της Ναβάρρας προσήλθε και πάλι στον Καθολικισμό και μπήκε στο Παρίσι τον Μάρτιο του 1594 ως Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας. Με το Διάταγμα της Νάντης που εξέδωσε το 1598 οι Ουγενότοι απολάμβαναν για ενενήντα περίπου χρόνια ελευθερία άσκησης λατρείας και ισοπολιτεία.
 
 
== Οι ευθύνες ==