Σιγκαπούρη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Ιστορία: + μερικές παραπομπές |
|||
Γραμμή 77:
Οι πρώτες ενδείξεις ανθρώπινης παρουσίας στη Σιγκαπούρη χρονολογούνται από το δεύτερο αιώνα μ.Χ.<ref name="countrystudies3">[http://countrystudies.us/singapore/3.htm Singapore - History<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref> Το νησί ήταν κτήση της αυτοκρατορίας της Σουμάτρα ''Srivijaya'' και αρχικά είχε το [[Ιάβα|ιαβικό]] όνομα «Τέμασεκ» (θαλάσσια πόλη). Η Τέμασεκ (ή Τούμασεκ) γρήγορα έγινε σημαντικό εμπορικό κέντρο, αλλά παρήκμασε στα τέλη του 14ου αιώνα. Μεταξύ του 16ου και του 19ου αιώνα η Σιγκαπούρη ήταν μέρος του Σουλτανάτου του Τζοχόρ. Κατά τη διάρκεια των πολέμων [[Μαλαισία]]ς-[[Πορτογαλία]]ς το [[1613]] πυρπολήθηκε από τα πορτογαλικά στρατεύματα. Στη συνέχεια οι Πορτογάλοι είχαν τον έλεγχο του νησιού<ref name="country studies">{{cite web|url=http://countrystudies.us/singapore/3.htm|title=Country Studies: Singapore: History|publisher=U.S. Library of Congress|accessdate=1 May 2007}}</ref> και τον 17ο αιώνα οι Ολλανδοί, οι οποίοι ήλεγχαν το θαλάσσιο εμπόριο στην περιοχή, αλλά όλο αυτό το διάστημα το νησί ήταν σχεδόν ακατοίκητο.
Η σύγχρονη ιστορία της Σιγκαπούρης ουσιαστικά ξεκινά το [[1819]] όταν φτάνει στο νησί ο [[Τόμας Στάμφορντ Ραφλς]], αξιωματούχος της ''Βρετανικής Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών''. Αναγνωρίζοντας τις δυνατότητες του μέρους ως στρατηγικό σημείο εμπορίου στη Νοτιοανατολική Ασία, ο Ραφλς υπέγραψε συνθήκη με το σουλτάνο Χουσεΐν Σαχ για να αναπτύξει στη Σιγκαπούρη ένα εμπορικό λιμάνι για λογαριασμό των Βρετανών.<ref name="countrystudies3"/>
[[Αρχείο:Stamford Raffles statue.jpg|thumb|150px|right|Άγαλμα του ''Τόμας Στάμφορντ Ραφλς'' που θεωρείται ο ιδρυτής της σύγχρονης Σιγκαπούρης]]
Μετά τον [[Α΄ΠΠ|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], οι Βρετανοί κατασκεύασαν στο νησί μια μεγάλη στρατιωτική βάση. Στο [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]] η Σιγκαπούρη ήταν η κυριότερη στρατιωτική βάση των Βρετανών στη Νοτιοανατολική Ασία. Ο Αυτοκρατορικός Ιαπωνικός στρατός εισέβαλε στη Μαλαισία και συνέχεια στη Σιγκαπούρη, καταλήγοντας στην επονομαζόμενη ''Μάχη της Σιγκαπούρης''. Οι ελλιπώς προετοιμασμένοι Βρετανοί ηττήθηκαν σε έξι μέρες και παραδόθηκαν στο στρατηγό Γιαμασίτα (''Tomoyuki Yamashita'') στις [[15 Φεβρουαρίου]] [[1942]], γεγονός που σήμερα χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη στρατιωτική ήττα στην ιστορία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Οι Γιαπωνέζοι μετονόμασαν τη Σιγκαπούρη «Σονάντο» που σημαίνει «νότιο νησί που αποκτήθηκε στην εποχή του [[Χιροχίτο|Σόβα]]» και την κατείχαν μέχρι τις [[12 Σεπτεμβρίου]] [[1945]], ένα μήνα μετά την παράδοση της Ιαπωνίας, οπότε και ξαναπέρασε στην κυριαρχία των Βρετανών.
Η Σιγκαπούρη απέκτησε αυτονομία μέσα στη Βρετανική Αυτοκρατορία το [[1959]] με πρωθυπουργό τον [[Λι Κουάν Γιου]]. Ανακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία τον Αύγουστο του [[1963]] και το Σεπτέμβριο προσχώρησε στην Ομοσπονδία της Μαλαισίας. Η ένωση με τη [[Μαλαισία]] δεν ευδοκίμησε, καθώς οι σχέσεις της τοπικής κυβέρνησης του κόμματος PAP με την ομόσπονδη κυβέρνηση της [[Κουάλα Λουμπούρ]] ήταν κακές. Έτσι στις [[9 Αυγούστου]] [[1965]] ανακηρύχθηκε επίσημα ανεξάρτητο κράτος.<ref>[http://countrystudies.us/singapore/10.htm Singapore - Road to Independence<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref> Ο Γιουσόφ μπιν Ισάκ ορκίστηκε πρώτος πρόεδρος και ο Λι Κουάν Γιου παρέμεινε πρωθυπουργός.
Ως ανεξάρτητο νέο κράτος αντιμετώπιζε πρόβλημα επάρκειας φυσικών πόρων, μεγάλη ανεργία, έλλειψη στέγασης και την απειλή διαφυλετικών εντάσεων. Κατά τη διάρκεια της θητείας του Λι Κουάν Γιου ως πρωθυπουργού από το [[1959]] ως το [[1990]] η κυβέρνηση κατάφερε να πετύχει μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και άνοδο του βιοτικού επιπέδου. Επίσης, δημιουργήθηκε ένα ανεξάρτητο εθνικό σύστημα άμυνας που βασίζεται στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία για τους άντρες. Το 1967 έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της [[Ένωση Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας|Ένωσης Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας]]. Το [[1990]] ο [[Γκο Τσοκ Τονγκ]] διαδέχτηκε τον Λι ως πρωθυπουργός. Το [[2004]] ο [[Λι Σιεν Λουνγκ]], που είναι ο μεγαλύτερος γιος του Λι Κουάν Γιου, έγινε ο τρίτος πρωθυπουργός της χώρας.
[[Αρχείο:Downtown Singapore.jpg|thumb|160px|Άποψη της Σιγκαπούρης]]
| |||