Δυναμικό σύστημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μικρο αλλαγες |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 22:
Το 1913, ο [[George David Birkhoff]] απέδειξε "[[Το Τελευταίο Γεωμετρικό Θεώρημα]]" του Πουανκαρέ, μια ειδική περίπτωση του προβλήματος των τριών σωμάτων, ένα αποτέλεσμα που τον έκανε παγκοσμίως διάσημο. Το 1927 δημοσίευσε την δική του <nowiki>''Δυναμική Συστημάτων''</nowiki>. Το πιο σημαντικό αποτέλεσμα του Birkhoff ήταν το 1931, η ανακάλυψη αυτού που ονομάζεται σήμερα [[εργοδικό θεώρημα]]. Συνδυάζοντας στοιχεία που προέκυψαν από τη φυσική για την εργοδική υπόθεση με [[θεωρία μέτρου]], το θεώρημα αυτό λύθηκε, και τουλάχιστον θεωρητικά, ένα θεμελιώδες πρόβλημα της στατιστικής μηχανικής. Το εργοδικό θεώρημα έχει επίσης συνέπειες και για τη δυναμική.
Επίσης, ο [[Stephen Smale]] σημείωσε σημαντική πρόοδο. Η πρώτη του συνεισφορά ήταν το πέταλο του Smale που ώθησε σε σημαντική έρευνα στα δυναμικά συστήματα.Ακόμη αναφέρεται σε ένα ερευνητικό πρόγραμμα που συνέβαλαν και
Ο [[Oleksandr Mykolaiovych Sharkovsky]] ανέπτυξε το ομώνυμο Θεώρημα ([[Θεώρημα του Sharkovsky]]) για τις περιόδους των [[Διακριτό δυναμικό σύστημα|διακριτών δυναμικών συστημάτων]] το 1964. Μία από τις συνέπειες του θεωρήματος είναι ότι αν ένα διακριτό δυναμικό σύστημα έχει στον [[Άξονας των x|πραγματικό άξονα]] [[περιοδικό σημείο]] περιόδου 3, τότε θα πρέπει να έχει περιοδικά σημεία για κάθε τιμή της περιόδου.
| |||