Τάκιτος (ιστορικός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|διαδικτυακός τόπος =

}}

 

Η λαμπρότητα του ύφους και η πυκνότητα των εννοιών των έργων αυτών, καθώς και οι μονογραφίες του ''«Agricola»'' και ''«Germania»'', ανέδειξαν τον Τάκιτο ως ένα από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του πεζού λόγου του λεγόμενου Αργυρού Αιώνα της λατινικής λογοτεχνίας (περ.14 μ.Χ.-180).

Tα σύντομα αυτά δοκίμια δημοσιεύτηκαν περί το 98. Η επιτυχία τους παρακίνησε τον Τάκιτο να καταγράψει την ιστορία της Ρώμης από τον θάνατο του Αυγούστου μέχρι των ημερών του και να περιγράψει τα κακά της τυραννίας, εκθέτοντας αδίστακτα και με κάθε λεπτομέρεια τα συμβάντα και τις πράξεις των δεσποτών, στα ακόλουθα δύο έργα του.

*'''''Historiae'''''. Το έργο γράφηκε μεταξύ των ετών 100 και 110 και περιλάμβανε την ιστορία της Ρώμης από το 69 (έξι μήνες μετά τον θάνατο του [[Νέρων|Νέρωνα]]) μέχρι τον θάνατο του Δομιτιανού το 96. Από τα δεκατέσσερα βιβλία σώζονται μόνο τα πρώτα τέσσερα και τα πρώτα 26 κεφάλαια του πέμπτου, αναφερόμενα στα γεγονότα του έτους 69 και των αρχών του 70, στις σύντομες βασιλείες δηλ. των [[Γάλβας|Γάλβα]], Όθωνα και [[Βιτέλλιος| Βιτέλλιου]] και στην ανάρρηση του [[Βεσπασιανός|Βεσπασιανού]].

 

== Αποτίμηση ==

 

Εκείνο που καθιστά μεγάλο ιστορικό τον Τάκιτο, είναι ότι υπήρξε μέγιστος λογοτέχνης. Η ζωηρότατη απεικόνιση των προσώπων, η γνώση της ψυχολογίας της πολιτικής εξουσίας και πάνω απ' όλα το λαμπρό του ύφος, η ζωντάνια και ο σαρκασμός του, η επιγραμματικότητά και το εξαιρετικά συμπαγές των εννοιών του τον κατατάσσουν στην πρώτη γραμμή των Λατίνων συγγραφέων.

 

==Παραπομπές==

== Βιβλιογραφία ==

{{Commonscat}}

{{Authority control}}

 

{{DEFAULTSORT:Τακιτος}}

[[Κατηγορία:Ρωμαίοι ιστορικοί]]

[[Κατηγορία:Ρωμαίοι νομομαθείς]]