Κβαντική ηλεκτροδυναμική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
όχι σύνδεσμοι στα αγγλικά, τα ονόματα να εμφανίζονται στα ελληνικά |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 9:
Ο Dirac περιέγραψε την κβάντωση του [[Ηλεκτρομαγνητικό πεδίο|ηλεκτρομαγνητικού πεδίου]] ως ένα σύνολο [[Α|αρμονικών ταλαντωτών]] με την εισαγωγή της έννοιας των [[φορέων δημιουργίας και εξαΰλωσης]] των σωματιδίων. Στα επόμενα χρόνια, με συνεισφορές από τον [[Βόλφγκανγκ Πάουλι]], [[Γιουτζίν Γουίγκνερ]], Pascual Jordan, [[Βέρνερ Χάιζενμπεργκ]] διετύπωσαν μια κομψή διατύπωση της κβαντικής ηλεκτροδυναμικής λόγω [[Ενρίκο Φέρμι]], οι φυσικοί πίστευαν ότι, κατ 'αρχήν, θα ήταν δυνατόν να εκτελέσει οποιαδήποτε υπολογισμό για οποιαδήποτε φυσική διαδικασία που περιλαμβάνει τα φωτόνια και τα φορτισμένα σωματίδια. Ωστόσο, περαιτέρω μελέτες από τον [[Φέλιξ Μπλοχ]] με Arnold Nordsieck, και [[Victor Weisskopf]], το 1937 και το 1939, αποκάλυψε ότι οι εν λόγω υπολογισμοί ήταν αξιόπιστοι μόνο σε μια πρώτη σειρά της [[Θεωρία διαταραχών (κβαντική μηχανική)|θεωρίας διαταραχών]], ένα πρόβλημα που έχει ήδη επισημανθεί από τον [[Ρόμπερτ Οπενχάιμερ]]. Σε μεγαλύτερες παραγγελίες στις άπειρες σειρές εμφανίστηκαν, καθιστώντας νόημα σε αυτους τους υπολογισμούς και υπήρχαν σοβαρές αμφιβολίες σχετικά με την εσωτερική συνοχή της ίδιας της θεωρίας. Χωρίς λύση για το πρόβλημα , φάνηκε ότι υπήρχε μια θεμελιώδης ασυμβατότητα μεταξύ ειδικής σχετικότητας και της κβαντικής μηχανικής.
[[Αρχείο:Hans Bethe.jpg|αριστερά|μικρογραφία|[[
Οι δυσκολίες με τη θεωρία αυξήθηκαν στο το τέλος του 1940. Οι βελτιώσεις στην τεχνολογία [[Μικροκύματα|μικροκυμάτων]] κατέστησε δυνατό να ληφθούν πιο ακριβείς μετρήσεις της μετατόπισης των επιπέδων ενός [[Υδρογόνο|ατόμου υδρογόνου]], τώρα γνωστή ως μετατόπιση Lamb και [[μαγνητική στιγμή]] του ηλεκτρονίου. Αυτά τα πειράματα σαφώς εκτίθεται με αποκλίσεις που η θεωρία δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει.
[[Αρχείο:Feynman and Oppenheimer at Los Alamos.jpg|μικρογραφία|Οι
Μια πρώτη ένδειξη για μια πιθανή διέξοδο δόθηκε από τον Hans Bethe το 1947 ενώ ταξίδευε με το τρένο να φτάσει στο Schenectady από τη [[Νέα Υόρκη,]] αφού έδωσε μια ομιλία στο συνέδριο στο
Μια πρώτη ένδειξη για μια πιθανή διέξοδο δόθηκε από τον Hans Bethe το 1947 ενώ ταξίδευε με το τρένο να φτάσει στο Schenectady από τη Νέα Υόρκη, αφού έδωσε μια ομιλία στο συνέδριο στο Shelter Island για το θέμα, Bethe ολοκλήρωσε τον πρώτο μη-σχετικιστικό υπολογισμό της μετατόπισης των γραμμών του ατόμου του υδρογόνου, όπως μετράται με Αρνί και [[Retherford. Παρά τους περιορισμούς του υπολογισμού, η συμφωνία ήταν εξαιρετική. Η ιδέα ήταν απλά να επισυναφθούν άπειρα οι διορθώσεις των [[Μάζα|μαζών]] και των [[Ηλεκτρικό φορτίο|φορτίων]] που πραγματικά ήταν σταθερό σε μια πεπερασμένη τιμή από πειράματα. Με τον τρόπο αυτό, το άπειρο απορροφάται σε αυτές τις σταθερές και να δώσει ένα πεπερασμένο αποτέλεσμα σε καλή συμφωνία με τα πειράματα. Η διαδικασία αυτή ονομάστηκε [[κανονικοποίηση]].▼
▲Μια πρώτη ένδειξη για μια πιθανή διέξοδο δόθηκε από τον Hans Bethe το 1947 ενώ ταξίδευε με το τρένο να φτάσει στο Schenectady από τη Νέα Υόρκη, αφού έδωσε μια ομιλία στο συνέδριο στο Shelter Island για το θέμα, Bethe ολοκλήρωσε τον πρώτο μη-σχετικιστικό υπολογισμό της μετατόπισης των γραμμών του ατόμου του υδρογόνου, όπως μετράται με Αρνί και
{{Authority control}}
[[Κατηγορία:Ηλεκτροδυναμική]]
[[Κατηγορία:Σωματιδιακή φυσική]]
| |||