Γεράκι Λακωνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{χωρίς παραπομπές|15|05|2011}}

{{coord|36|59|0|N|22|42|0|E|type:city_region:GR|display=title}}

{{Κωμόπολη χωριό

Από το 1999 έως το 2010 σύμφωνα με την [[Σχέδιο Καποδίστριας|τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας]] ήταν έδρα του [[Δήμος Γερονθρών|Δήμου Γερονθρών]] του [[Νομός Λακωνίας|νομού Λακωνίας]].

Κατά την απογραφή του 2001, το δημοτικό διαμέρισμα Γερακίου είχε 1.372 κατοίκους, από τους οποίους 1.341 κατοικούσαν στο Γεράκι και 31 στα Βελωτά. Στο παρελθόν είχε 2.500 περίπου κατοίκους, [[πληθυσμός]] που έχει πλέον ελαττωθεί. Το χωριό έχει συνεχή ιστορικό βίο από την [[Προϊστορία|προϊστορική]] εποχή. Κύρια προϊόντα της περιοχής είναι [[σιτάρι]], [[κριθάρι]], [[λάδι]], [[κρασί]] και λίγα [[σύκα]] και [[μέλι]]. Οι γυναίκες ασχολούνται με την [[υφαντουργία]], τα δε [[κιλίμι]]α του Γερακίου, που φημίζονται σε όλη τη Λακωνία, έχουν βραβευθεί στις εκθέσεις της [[Βιέννη]]ς το 1873 και του [[Ζάππειο|Ζαππείου]] το 1890.

 

 

==Αξιοθέατα==

 

==Ιστορικά στοιχεία==

===Προϊστορική εποχή===

[[Αρχείο:Κάστρο Γερακίου.jpg|μικρογραφία|Το Κάστρο]]Ο τόπος όπου βρίσκεται το σημερινό Γεράκι κατοικήθηκε από την προϊστορική εποχή. Κατά τις ανασκαφές οι οποίες έγιναν το 1905 από τη [[Βρετανική Σχολή Αθηνών|Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών]] στην αρχαία ακρόπολη του χωριού, την τοποθεσία την οποία οι σημερινοί κάτοικοι ονομάζουν "Δοντάκια", ανακαλύφθηκαν αντικείμενα τα οποία ανήκουν στη [[Νεολιθική εποχή]], η οποία σύμφωνα με τους αρχαιολόγους ανάγεται στην τετάρτη προ Χριστού χιλιετία. Τα ευρήματα αυτά αποδεικνύουν ότι ο τόπος αυτός είχε συνοικισθεί και κατοικηθεί από ανθρώπους σχεδόν πριν από 6.000 χρόνια.

Στις ίδιες ανασκαφές βρέθηκαν επίσης αντικείμενα από την [[Εποχή του Χαλκού]], η οποία διαδέχθηκε τη Νεολιθική και κατά τους αρχαιολόγους παραπέμπει στα μέσα της τρίτης χιλιετίας, δηλαδή περί το 2500 π.Χ. Επειδή τα ευρήματα και των δύο αυτών εποχών βρέθηκαν μαζί στο ίδιο μέρος, μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι ο νεολιθικός πολιτισμός του συνοικισμού δεν καταστράφηκε απότομα, αλλά αντικαταστάθηκε σταδιακά από τον πολιτισμό της εποχής του χαλκού, ο οποίος διείσδυσε στην Πελοπόννησο από άλλα μέρη της Ελλάδας.