Σίμων του Τάραντα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 33:
Το 1138 απεβίωσε ο δευτερότοκος [[Τανκρέδος του Μπάρι|Τανκρέδος]] πρίγκιπας του Τάραντος και ο πατέρας του απέδωσε τον τίτλο στον τεταρτότοκο [[Γουλιέλμος Α΄ της Σικελίας|Γουλιέλμο Α']]. Το 1144 απεβίωσε ο τριτότοκος Ρογήρος Β' πρίγκιπας της Κάπουα και ο πατέρας του απέδωσε τον τίτλο στον Γουλιέλμο Α' και ταυτόχρονα απέδωσε τον τίτλο του πρίγκιπα του Τάραντος στον Σίμωνα. Το 1154 απεβίωσε ο ίδιος ο Ρογήρος Β' και ο μόνος επιζών υιός του ήταν ο Γουλιέλμος Α΄ που τον διαδέχθηκε ως βασιλιάς της Σικελίας. Τρία έτη μετά απέσπασε το πριγκιπάτο του Τάραντος από τον Σίμωνα, με τον ισχυρισμό ότι ήταν ένα πολύ σημαντικό φέουδο για να ανήκει σε έναν νόθο και το απέδωσε στον δικό του τρίτο υιό [[Γουλιέλμος Β΄ της Σικελίας|Γουλιέλμο Β']]. Ο Σίμων κρατούσε κακία γι' αυτό και όταν ο Ματθαίος Μπονέλιους εξεγέρθηκε στο Παλέρμο, έδωσε την αρχηγία της στάσης στον Σίμωνα.
 
Μαζί με τον ανιψιό του [[Τανκρέδος της Σικελίας|Τανκρέδο]], νόθο υιό του πρωτότοκου [[Ρογήρος Γ΄ της Απουλίας|Ρογήρου Γ']] εισέβαλε στο ανάκτορο το 1161. Κράτησαν την οικογένεια του Γουλιέλμου Α' και σφαγίασαν τους μουσουλμάνους. Οι δύο νόθοι υποστήριζαν την άνοδο στο θρόνο του [[Ρογήρος Δ΄ της Απουλίας|Ρογήρου Δ']], πρώτου υιού του βασιλιά, αλλά ο λαός ζήτησε να στεφθεί ο Σίμων. Η εξέγερση όμως αποδυναμώθηκε και οι δύο εξεγερθέντες αναγκάσθηκαν να ελευθερώσουν τον Γουλιέλμο Α' και να καταφύγουν στα κάστρα τους. Ο βασιλιάς έδωσε συγχώρεση με τον όρο του να εξορισθούν, έτσι ο Σίμων έφυγε από τη Σικελία. Όταν το 1166 απεβίωσε ο Γουλιέλμος Α', ο Σίμων φοβήθηκε να αναλάβει τη βασιλεία. Ο Ερρίκος κόμης του Μοντεσκαλιόζο, αδελφός της Μαργαρίτας, της συζύγου του Γουλιέλμου Α', κατέλαβε τον τίτλο του πρίγκιπα του Τάραντος και τα εδάφη του Σίμωνα.
 
==Πηγές==