Ντεμιρτάς Προύσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

χωριό της Τουρκίας
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Το '''Ντεμιρτάς''' (τουρκ: ''Demirtaş,'' γνωστό στην ελληνική βιβλιογραφία ως Δεμήρδεσι<ref nam...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 09:56, 22 Ιουνίου 2016

Το Ντεμιρτάς (τουρκ: Demirtaş, γνωστό στην ελληνική βιβλιογραφία ως Δεμήρδεσι[1][2]) είναι χωριό της Τουρκίας που υπάγεται στην περιφέρεια Οσμανγαζί της επαρχίας Προύσας, κτισμένο σε τοποθεσία βόρεια της πόλης της Προύσας. Ο πληθυσμός του ανέρχεται στους 1093 κατοίκους.

Ιστορικά στοιχεία

Το Ντεμιρτάς οφείλει την ονομασία του στον στρατηγό του Μωάμεθ Β΄ του Πορθητή, Ντεμιρντάς πασά, ο οποίος είχε την ευρύτερη περιοχή υπό την κυριότητά του. Ο οικισμός φέρεται να δημιουργήθηκε κατά τα μέσα του 17ου αιώνα από 32 ελληνικές οικογένειες που μεταφέρθηκαν από την περιοχή των Αγράφων[3]. Οι κάτοικοί του διακρίνονταν για τον σκληρό και πολεμοχαρή χαρακτήρα τους και για αυτό το λόγο χρησιμοποιήθηκαν από το οθωμανικό κράτος για την καταστολή των εξεγέρσεων διάφορων τοπικών μουσουλμάνων δερβεναγάδων από τα τέλη του 17ου ως τις αρχές του 19ου αιώνα. Αυτή η δραστηριότητα είχε ως αποτέλεσμα την εξασφάλιση προνομίων όπως η προστασία του Ντεμιρτάς και των γειτονικών ελληνικών χωριών από τις αυθαιρεσίες των κρατικών λειτουργών και τις λεηλασίες των ατάκτων στρατευμάτων, η παροχή άδειας οπλοφορίας και οπλοχρησίας και η απονομή μερίδιου από τα λάφυρα που προέκυπταν από τις λεηλασίες κατά τη διάρκεια καταστολής εξεγέρσεων[4].

Στο Ντεμιρτάς ήταν συχνό το φαινόμενο της βεντέτας ενώ κατά τη διάρκεια της θητείας του μητροπολίτη Προύσας Κωνστάντιου, οι κάτοικοι, λόγω διαφωνιών με τον μητροπολίτη προσήλθαν προσωρινά στον προτεσταντισμό[4]. Τα τελευταία χρόνια πριν τη Μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή πληθυσμών, το Ντερμιτάς είχε 1300 κατοίκους[2] (όλοι Έλληνες[1][2]) οι οποίοι ασχολούνταν κατά κύριο λόγο με την εκτροφή μεταξοσκώληκων. Ο οικισμός διέθετε μια κεντρική εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία και δύο εκπαιδευτικά ιδρύματα (δημοτική σχολή και παρθεναγωγείο) στο οποίο φοιτούσαν συνολικά 300 μαθητές και μαθήτριες. Κατά την αποχώρησή τους από το Ντεμιρτάς, τον Αύγουστο του 1922, οι κάτοικοι πυρπόλησαν τα σπίτια τους[5].

Στον οικισμό γεννήθηκαν ο συγγραφέας και λαογράφος Σάββας Ιωαννίδης (1829-1910)[5][6] και ο εκπαιδευτικός Κλεάνθης Χουρμούζης[5].

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Μικρασιατικά Χρονικά, σύγγραμμα περιοδικόν εκδιδόμενον υπό του τμήματος Μικρασιατικών Μελετών της Ενώσεως Σμυρναίων, τόμος Η΄, Αθήναι 1959, σελ. 114.
  2. 2,0 2,1 2,2 Σύγχρονος Εγκυκλοπαιδεία Ελευθερουδάκη, τόμος Ζ΄, σελ. 368.
  3. Μικρασιατικά Χρονικά, 1959, σελ. 114-115.
  4. 4,0 4,1 Μικρασιατικά Χρονικά, 1959, σελ. 115-116.
  5. 5,0 5,1 5,2 Μικρασιατικά Χρονικά, 1959, σελ. 117.
  6. Σαπκίδη, Όλγα. «Ioannidis Savvas». ehw.gr. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2016.