Το βανάδιο απαντάται σε περίπου 65 διαφορετικά ορυκτά. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι ο [[καρνοτίτης]] (K<sub>2</sub>(UO<sub>2</sub>)<sub>2</sub>(VO<sub>4</sub>)<sub>2</sub>. 1-3H<sub>2</sub>O), ο [[βαναδινίτης]] (Pb<sub>5</sub>(VO<sub>4</sub>)<sub>3</sub>Cl), o [[ροσκοελίτης]] (K(V,Al,Mg)<sub>2</sub>AlSi<sub>3</sub>O<sub>10</sub>(OH)<sub>2</sub> και o [[πατρονίτης]] (VS<sub>4</sub>)<ref>[http://webmineral.com/AtoZ/IndexR.shtml Web Minerals]</ref>. Απαντάται, επίσης, σε ορισμένα κοιτάσματα αργού πετρελαίου, ορυκτών ανθράκων και βιτουμενίτες. Η εμφάνισή του εκεί πρέπει να συνδέεται με την ανεύρεσή του στο κυκλοφορικό σύστημα ορισμένων σύγχρονων κατώτερων οργανισμών (εχινοδέρμων), όπου υποκαθιστά εν μέρει το σίδηρο στην [[αιμοσφαιρίνη]]. Φασματοσκοπικά έχει εντοπιστεί η ύπαρξή του σε αρκετά [[άστρο|άστρα]].
== Παρασκευές ==
Γραμμή 54:
Το βανάδιο χρησιμοποιείται στην κατασκευή ειδικών κραμάτων, ιδιαίτερα χαλύβων, καθώς αποτελεί σημαντικό παράγοντα σταθεροποίησης των σιδηροκαρβιδίων.
Οι ενώσεις του έχουν ποικίλες χρήσεις: Το πεντοξείδιόπεντοξείδιο του χρησιμοποιείται στην κεραμεικήκεραμική και είναι από τους σημαντικότερους καταλύτες της πετροχημικής βιομηχανίας και στην παρασκευή θειικού οξέος. Ορισμένες ενώσεις του χρησιμοποιούνται ως συμπληρώματα διατροφής για το "body building" και επειδή αυξάνουν την παραγωγή [[ινσουλίνη|ινσουλίνης]].
